De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Waarom vertikken wij het om op de traditionele manier oud te worden? Die vraag stelt Renate Dorrestein, de schrijver van het Boekenweekessay. Als geen ander weet zij feilloos de maatschappelijke tendensen te fileren. Te beginnen met het gedrag van de ouderen of de toekomstige ouderen zelf. Want zo meteen zijn de babyboomers aan de beurt. De mensen die van harte meezongen met Koot & De Bie: ''Ouwe lullen moeten weg, ouwe lullen moeten weg, ouwe lullen moeten weg, ouwe lullen staan alleen maar in de weg.''

Haar essay toont de actualiteit: het onvermogen gracieus oud te worden. Maar het is geen larmoyant verhaal geworden. Daarvoor is Dorrestein te scherp, te humoristisch. Humor die onder meer uitdrukking vindt in de vorm van het essay: een zelfhelpboek: in zeven stappen oud worden. Hoe doe je dat? Met de nodige verwijzingen naar actuele websites. Had u al eens van www.kangoeroewoning.nl gehoord? Met vilein genoegen en met veel humor houdt Dorrestein ons meedogenloos een spiegel voor. Is er nog hoop?

Wijsheid komt met de jaren. Maar vergeetachtigheid gaat haar voor. En daarom zetten we alles in om ons geheugen scherp te houden, van braintraining tot vitaminepreparaat. Maar is het zinvol, al die hersengymnastiek?

Douwe Draaisma neemt het op voor het oude geheugen. Met oog voor detail ontzenuwt hij de gemeenplaatsen over het brein en vertelt op liefdevolle wijze het ware verhaal over de dingen die voorbij gaan. Over de ongrijpbaarheid van de herinnering, de markt van het grote vergeten en over de heimwee naar de wereld die alleen nog in de herinnering bestaat. Maar ook over de onverwachte genoegens van een ouder wordend geheugen, zoals het zogenaamde reminiscentie-effect,dat maakt dat herinneringen aan de jeugd vaak met nieuwe kracht terugkeren.

De Heimweefabriek maakt duidelijk dat de tijd niet alleen iets doet met het geheugen, het geheugen doet ook iets met de tijd.

Bron: Historische Uitgeverij
www.douwedraaisma.nl

In de zomer van 1942 stapt de tweeëntwintigjarige Anna Boom op de trein naar Boedapest. Ze wil weg, naar Géza, de veel oudere Hongaarse man op wie ze verliefd is. Tot dan toe leefde de Nederlandse Anna met haar moeder in buitenlandse pensions, in een geïsoleerde wereld. Nu breekt ze eruit, ook al is het oorlog en is haar Hongaar al jaren getrouwd.

De reis markeert het begin van een uitzonderlijk leven. In Boedapest komt Anna via een vriendin in aanraking met de Zweedse diplomaat Raoul Wallenberg. Ze helpt joden met beschermingspassen en voedsel. Dan begint het Russische beleg van Boedapest en wordt ze meegezogen in de maalstroom van de geschiedenis.

Na de oorlog besluit Anna alles te vergeten. Ze volgt een Franse gezant naar Praag, vertrekt met de boot naar Bombay om met een Zwitserse ingenieur te trouwen en komt op haar achtenveertigste uiteindelijk thuis bij een Hollandse KLM-directeur in Estoril. Nooit spreekt ze een woord over haar verleden in Boedapest. Totdat op een nacht de stilte onverwacht wordt verbroken.

Anna Boom is het avontuurlijke verhaal van een vrouw met vele gezichten – van koerierster in Boedapest tot huisvrouw in Zürich – die zich opvallend weinig aantrekt van de conventies van haar tijd en milieu.

Bron: Atlas
www.judithkoelemeijer.nl

Amsterdam-Noord tijdens de crisisjaren: Roza Dingemans, moeder van een door schulden en alcoholisme getroffen gezin, probeert koste wat kost haar waardigheid te bewaren. Ze ontleent onvermoede trots aan een gerucht over een voorname afkomst en een misgelopen erfenis. Maar is dat mythe, of werkelijkheid?

Op zoek naar de feiten stuit haar kleindochter, de auteur, op een verborgen stuk Nederlandse geschiedenis: haar voorouders blijken te zijn blootgesteld aan een uniek heropvoedingsexperiment in de Drentse nederzetting Veenhuizen. In drie enorme kazernes werden daar vanaf 1823 tienduizenden arme stadsgezinnen door tucht en landarbeid gedrild tot nuttige burgers.

Maar wat begon als een bevlogen project om de armoede in Nederland in twaalf jaar uit te roeien, veranderde al snel in een fuik voor de paupers.

Bron: Balans

Pim van Lommel (1943) was van 1977 tot 2003 als cardioloog verbonden aan het Rijnstate Ziekenhuis in Arnhem. Sindsdien houdt hij over de hele wereld lezingen over BDE en de relatie tussen bewustzijn en hersenfunctie.

In Eindeloos bewustzijn legt Pim van Lommel stap voor stap uit hoe mensen die klinisch dood zijn een bijna-dood ervaring kunnen hebben. Hij doorspekt zijn betoog met verhalen van mensen die een BDE hebben meegemaakt. Met de meesten van hen heeft Van Lommel persoonlijk contact gehad.

Bron: Ten Have

Vrouwen van de generatie van Stella’s moeder Marijke Braam mochten niet doorleren; er was geen geld voor een studie. Het krijgen van kinderen was een manier om aan het ouderlijk huis te ontsnappen. En dat terwijl Marijke over literaire talenten beschikte en graag Nederlands was gaan studeren.

Na een huisvrouwenbestaan en een scheiding wordt zij een veelgevraagd spreekster met haar lezing ‘Tussen recht en aanrecht’. Totdat een ernstig herseninfarct haar bijna fataal wordt. Vanaf nu is ze aangewezen op intensieve zorg, maar voor geen goud wil ze naar een verpleeghuis.

Ik blijf thuis! is een aangrijpend verhaal over de ervaringen van Marijke Braam en van de strijd van haar dochter om haar moeder thuis te houden; de beschrijving ook van hun beider gevecht met hogere instanties en het ‘instellingsdenken’. Het is niet het verhaal van één moeder, maar dat van vele vaders en moeders. De auteur komt met onorthodoxe ideeën voor de uitdaging van de ‘bejaardenberg’: hoe houden we onze ouders betaalbaar thuis?

Bron: Nijgh en Van Ditmar

Tot haar eerste dag op de middelbare school is Maria een heel gewoon meisje van twaalf. Ze woont met haar moeder en haar zus in een stad in het oosten van Nederland,en wil wel wat meer spanning in haar leven. Of stoer zijn, zoals dat groepje jongens dat rondhangt op het parkeerterrein van de school. Hoe zou het zijn als een van die jongens haar vriendje was? Maria's fantasie lijkt werkelijkheid te worden: een van hen, Manou, spreekt haar aan. Wat ze niet weet, is dat Manou een loverboy is.
Zes jaar later schrijft Maria dit bloedstollende verslag van haar jaren met Manou. De jongens die haar haar normale jeugd hebben ontnomen, en die de meeste mensen kennen als ‘loverboys', waren voor haar pooiers, drugs-, wapen- en mensenhandelaars. Geweld, (groeps)verkrachtingen, handel in meisjes, drugssmokkel: Maria heeft veel meegemaakt en gezien. Ze heeft er een authentiek en onthullend verhaal over geschreven. Openhartig vertelt ze over haar tegenstrijdige gevoelens voor Manou, en haar strijd om aan hem te ontkomen: fysiek, maar vooral mentaal. Wat Maria heeft meegemaakt is schokkend; hoe ze erop terugkijkt is buitengewoon ontroerend.
Nu met 16 extra pagina's Maria vertelt...

Bron: Van Gennep

Aan lager wal geraakte miljonairs, gestruikelde topsporters en in de war geraakte professoren. In Van miljonair tot krantenjongen vertellen ooit succesvolle mensen hoe zij door een bizarre speling van het lot op straat zijn terechtgekomen.

Zoals Ton die een goedlopende praktijk had met honderden patiënten. Totdat het noodlot toesloeg. Nu woont hij in het bos en leeft hij van zelfgevangen visjes en groenten die hij achter zijn tent kweekt. Ook onthult acteur Peter Faber zijn ontroerende en persoonlijke levensverhaal uit de periode dat hij op straat leefde. Wie Van miljonair tot krantenjongen heeft gelezen zal nooit meer zeggen: `Dat zal mij niet overkomen....'

Schrijver en journalist Sander de Kramer (1973) werkte als hoofdredacteur voor de Straatkrant en als columnist voor De Telegraaf. Hij houdt zich al vele jaren bezig met de onderkant van de samenleving. De fascinerende wereld van daklozen heeft hem zo gegrepen, dat De Kramer voor dit boek zelfs vrijwillig een periode op straat heeft geleefd.

Uit de vele gesprekken die hij met daklozen voerde, merkte De Kramer dat de meesten van hen buiten hun schuld in de goot zijn beland. Achter iedere dakloze schuilt een vaak aangrijpend levensverhaal.

Bron: House of Knowledge

Van 1973 tot 1977 was dr. J.M. (Joop) den Uyl minister-president van het ‘meest progressieve kabinet’ dat Nederland ooit heeft gekend. Het ‘rode kabinet met de witte rand’ lanceerde het ene hervormingsvoorstel na het andere terwijl de samenleving kolkte van op verandering gerichte energie.

In de psychiatrische inrichting Dennendal kwamen de gekken aan de macht, Den Uyls echtgenote voerde actie om de abortuskliniek Bloemenhove open te houden, tot ontzetting van vicepremier Van Agt, die een tweede kabinet-Den Uyl zou blokkeren. Den Uyls kabinet kreeg bovendien nog te maken met een zware oliecrisis en met de Lockheedaffaire.

Wie was die nogal slordig ogende man die gehuld in wolken van sigarenrook tot diep in de nacht kabinetsvergaderingen voorzat? Anet Bleich schetst een subtiel, kleurrijk portret van Joop den Uyl, die van een tobberige, streng gereformeerde jonge idealist uitgroeide tot het symbool van de jaren zestig in Nederland.

De socialistische politicus was in zijn tijd en ver daarna een controversiële figuur, die zowel bewondering als haat opriep. Hij hield van debatteren en van literatuur. Hij was een toegewijde, zij het meestal afwezige huisvader. Hij was vermoeiend en onvermoeibaar. Maar bovenal was hij een democraat die de politiek dicht bij de mensen wilde brengen. Al deze en andere facetten wordenbeschreven in de eerste grote en indringende biografie van Joop den Uyl.

Bron: Balans

Het geheim van The Secret is eeuwenoud, maar kennis ervan was altijd voorbehouden aan een kleine kring. Plato, Galileo, Beethoven en Einstein kenden The Secret, net als de grootste leiders en de succesvolste ondernemers. Of dacht je dat het toeval was dat succes en rijkdom altijd terechtkwamen in een kleine groep?

In dit boek onthullen oude en moderne meesters hoe zij The Secret hebben toegepast in hun leven. Hoe zij tegenslagen konden overwinnen en rijkdom en succes verwerven die ze eerst niet voor mogelijk hadden gehouden.

Bron: Kosmos