De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Twee echtparen gaan een avond uit eten in een restaurant. Ze praten over alledaagse dingen. Maar ondertussen vermijden ze waar ze het eigenlijk over moeten hebben: hun kinderen. De twee vijftienjarige zoons van beide echtparen hebben samen iets uitgehaald wat hun toekomst kan verwoesten.

Wat de situatie nog ingewikkelder maakt is dat een van de ouders de beoogde nieuwe minister-president van Nederland is. Er ontspint zich een bloedstollend verhaal dat zich binnen de tijdspanne van een avond voltrekt.

De ongeschoolde Mariam is vijftien wanneer ze wordt uitgehuwelijkt aan de dertig jaar oudere schoenverkoper Rasheed in Kabul. Jaren later moet zij de beeldschone en slimme Laila naast zich dulden, die door Rasheed na een raketaanval uit het puin is gered. Rasheed neemt Laila in huis in de hoop dat zij hem de zoon zal schenken die Mariam hem niet kan geven.

In eerste instantie overheersen tussen de twee vrouwen gevoelens van achterdocht en jaloezie, maar door de tirannieke houding van Rasheed ontstaat er langzamerhand een innige vriendschap. Samen zetten Mariam en Laila alles op alles om te overleven in de eindeloze oorlog van Afghanistan, die voor hen ook binnenshuis woedt.

Bron: De Bezige Bij

Op haar dertigste heeft Elizabeth Gilbert alles wat een ambitieuze, hoogopgeleide vrouw zich zou kunnen wensen: een echtgenoot, een huis en een succesvolle carrière. Maar in plaats van gelukkig te zijn wordt ze overspoeld door paniek, verdriet en verwarring. Ze besluit dat het tijd is voor een zoektocht naar de dingen die ze mist in haar leven: plezier, toewijding en evenwicht, en gaat op reis.

In Italië maakt ze kennis met la dolce vita, in India met tempelvloeren die geschrobd moeten worden en in Indonesië met een excentrieke medicijnman – en haar grote liefde.

Eten, bidden, beminnen is een hartveroverend, dapper reisverslag en een inspiratie voor iedereen die wel eens op een kruispunt heeft gestaan en gedacht heeft dat er een andere, betere weg zou moeten zijn.

Bron: Cargo

Filmeditie met foto's en interviews.

In een donkere nacht, in een door God verlaten provincie, tijdens de grootste ramp die naoorlogs Nederland trof, zijn twee zoekende zielen door het noodlot aan elkaar verbonden. Zij is het kind kwijtgeraakt dat ze een maand eerder baarde, hij verloor ooit het kind in zichzelf. Samen ondernemen ze een schijnbaar hopeloze tocht door de zoute modder van het verwoeste Zeeland.

Tegen de achtergrond van de watersnoodramp van 1953 vertelt Rik Launspach een aangrijpend verhaal over de vernietigende kracht van het water en de drijvende kracht van de liefde.

Bron: De Bezige Bij

Tussen een door een ski-ongeluk getekend meisje en een hyperintelligente jongen met een zwakbegaafd, door zijn toedoen verdwenen tweelingzusje ontstaat een bijzondere maar ook gefrustreerde vriendschap. Met dvd van de verfilming uit 2010

In het oude centrum van Barcelona ligt het Kerkhof der Vergeten Boeken. Hoofdpersoon Daniel Sempere wordt door zijn vader, weduwnaar en boekhandelaar, meegenomen naar deze geheimzinnige, verborgen wereld van verhalen.

Vanaf dat moment neemt Daniels leven een wending die hij niet had kunnen voorzien. Hij mag een boek uitzoeken en kiest De schaduw van de wind, geschreven door een zekere Julián Carax. Het boek laat hem niet meer los, ook al schudt de wereld tijdens het grauwe Franco-regime om hem heen op zijn grondvesten. Hij wil alles weten over het boek en de schrijver. En merkwaardigerwijs lijken alle mensen die hij ontmoet, ook de vrouwen op wie hij verliefd wordt, deel uit te maken van het grote spel waarvan het boek het middelpunt vormt.

Bron: Signatuur
www.carlosruizzafon.nl

De jongen in de gestreepte pyjama begint in Berlijn in 1943. Als de negenjarige Bruno op een dag uit school komt, zijn al zijn spullen in kratten gepakt. Hun nieuwe huis staat naast een hek dat zich uitstrekt zover het oog reikt, een hek dat Bruno afschermt van de vreemde mensen die hij daarachter ziet bewegen. Op een van zijn ontdekkingstochten ontmoet Bruno een jongen wiens leven en ­omstandigheden zeer verschillen van die van hem. Toch sluiten de jongens vriendschap, maar het is een vriendschap die niet zonder gevolgen blijft...

‘Het is zaterdag, en alles is anders. Vanmorgen ben ik niet naar de markt gegaan en heb ik geen koffie gedronken op de Westerstraat. Ik ben ziek, heb kanker en ga misschien dood. Maandag begint er een nieuw, onzeker leven voor mij. Vanaf maandag lig ik 54 weken aan het infuus. Dat is het enige zekere dat ik nog heb.’

Sophie van der Stap, het meisje met de negen pruiken, heeft haar leven tijdens deze 54 weken bijgehouden in een dagboek. Openhartig én met humor schrijft ze over doktersintriges en geroddel van zusters, kaal worden en wenkbrauwen stiften, daten en verliefd zijn op dokter K., pruiken shoppen en dansen in nachtclubs, maar ook over de gewenning, haar onzekerheden, haar angst en de dood. Ze beleeft niet alleen avonturen binnen de muren van het ziekenhuis, maar schrijft ook ronduit over haar liefdesverdriet, seksuele fantasieën en haar entree in de schrijverswereld.

Sophies negen pruiken geven haar elk een ander gevoel, een andere persoonlijkheid, en hebben daarom elk een eigen naam gekregen. Sophie is ze allemaal: Stella, Sue, Daisy, Blondie, Platina, Oema, Pam, Lydia en Bebé.

Bron: Prometheus
www.sophievanderstap.nl

Plaats van handeling: een appartement aan de Churchilllaan in Amsterdam. Tijd: september, begin jaren negentig. Personages: Robert Blauwhuis, weduwnaar; Freeke, zijn dochter; Mila Salomons, de vrouw die hij in de oorlog in veiligheid heeft gebracht. De vrouwen mijden elkaar als waren zij rivalen in de liefde.

'Je kunt je dankbaarheid niet in een gat gooien,' schrijft Robert in een brief aan zijn dochter. Hij heeft zijn leven lang verzwegen wat er gebeurd is toen hij als tweeën twintigjarige student Mila, toen nog een baby, naar een onderduikadres bracht. Door een gelukkige samenloop van omstandigheden - 'of moet ik het een wonder noemen? ' - heeft hij haar kunnen redden.

Op een zondagavond lukt het hem eindelijk zich uit te spreken. Hij beseft nog maar nauwelijks wat hij al pratende heeft ontdekt, als hem iets overkomt wat hem opnieuw de mond snoert. Dan zijn de vrouwen aan elkaar overgeleverd, en hij aan hen.

Bron: Contact
www.vonnevandermeer.nl

Al twintig jaar lang schrijft Youp van ’t Hek columns in NRC Handelsblad. Een constante stroom van woorden met gedachten, met visie en met rake observaties. Youp schroomt niet, hij is een man met een mening.

In Bacteriën moeten ook leven laat hij niets liggen: wissewasjes, regerende leugens, modern sterven, kijkcijfervlees, zwanger van God, Youptube, mevrouw Wilders, spuiten & slikken, trots op Rita, schaamrood en nog veel meer zaken waar Youp u graag aan herinnert.

Verder haalt hij onder de noemer Uit mijn duim herinneringen op aan zijn liftvakanties als jonge jongen. En waarom bacteriën moeten leven? Youp geeft het antwoord overduidelijk in deze bundel.

Bron: Thomas Rap
www.youp.nl

AKO Literatuurprijs 2008

Een vrouw wordt verlaten. Haar derde lange liefdesrelatie is stukgelopen, zonder dat zij een idee heeft waardoor, door wie of waarom. Voor de zoveelste keer in haar leven is zij alleen, in de steek gelaten, op de rand van een depressie.

Dan overkomt haar een ernstig ongeluk, waaraan ze een gaatje in haar geheugen overhoudt: hoe gebeurde dat ongeluk? De zoektocht naar wat de hersenen voor haar versluierd willen houden, leidt haar terug naar haar jeugd, toen ze voor de allereerste keer verliefd was.

Bron: Querido

Als op een nacht in 1871 een ver familielid bij de deur van de Meijers aanklopt, kan niemand vermoeden dat hun leven vanaf dat moment radicaal zal veranderen. Hun wereld in het dorp Endingen is op dat moment klein, maar nog intact. Dan duikt wervelwind Janki op, een ver familielid, al weet niemand er het fijne van. Een jaar later heeft hij een bruid – de aangenomen dochter annex dienstmeid Chanele, een vrouw die op vele momenten een beslissende rol gaat spelen in het leven van de Meijers – en een stoffenwinkel in Baden.

Vijf generaties beslaat de geschiedenis van de Meijers, een geschiedenis vol liefdesgeluk en levensdroefenis, en vol strijd om succes en acceptatie. Van de kleine, gave wereld van Endingen, waar veehandelaar Salomon Meijer zijn altijd opgevouwen paraplu tot een symbool van zijn betrouwbaarheid heeft gemaakt, gaat het naar het mooiste warenhuis van Zürich, en voorbij de landsgrenzen. En steeds raakt de wereld een stukje meer uit zijn voegen.

Bron: Signatuur

Door de enorme successen die Arthur Japin met zijn romans heeft, zou bijna worden vergeten dat hij ook een schrijver van korte verhalen is. Niet minder dan vier van de Magonische verhalen waarmee hij in 1996 als schrijver debuteerde, waren al bekroond voordat ze werden gebundeld. Bovendien werden er vier verfilmd. Magonische verhalen van Japin, die voorheen ook al voor toneel, radio en televisie schreef, werd zeer goed ontvangen, en dat geldt ook voor zijn tweede bundel De vierde wand (1998), waarin reisverhalen zijn opgenomen en fictieve verhalen over theater en werkelijkheid.
Deze vuistdikke verzameling is een drieluik, want naast Magonische verhalen en De vierde wand bevat dit boek een aantal niet eerder gepubliceerde of verspreid verschenen verhalen, waaronder het prachtige Dooi (over een zangeres die kerstavond doorbrengt op een anonieme kamer in een hotel langs de snelweg).
Alle verhalen is de oogst van een verhalenverteller pur sang.

Na een stukgelopen relatie in Italië woont Marnie weer in Londen, waar ze in een piepklein poppenmuseum werkt. Als ze op een ochtend onverwacht een telefoontje krijgt van Oliver, haar grote jeugdliefde, is dat het begin van Marnies terugkeer naar het verleden. Ralph, de gezamenlijke jeugdvriend van Marnie en Oliver, blijkt ernstig ziek. Om bij hem te kunnen zijn in deze zware periode, vertrekt Marnie naar Ralphs buitenhuis in Schotland. Hier komen de herinneringen aan haar jeugdjaren in alle hevigheid naar boven: Marnies gevoelens voor Oliver en Ralphs onbeantwoorde liefde voor Marnie. Wat is er al die jaren geleden precies gebeurd, waarom is het contact tussen de drie ooit verbroken - en kunnen ze het verleden achter zich laten? Het weerzien is een prachtig verhaal over vriendschap, liefde, loyaliteit en de kracht van herinneringen. Een psychologische roman met de suspense van een thriller.

Bron: De Boekerij

Hoofdpersoon in Suezkade is de zesentwintigjarige Marc Cordesius, leraar Frans aan het gymnasium. Vanaf de eerste dag wordt hij getroffen door Najoua, in wie hij een zielsverwant herkent. Vanwege zijn innemende verschijning krijgt Marc direct het vertrouwen van de rector en na verloop van tijd verwerft hij een eigen lokaal, een haast paradijselijke enclave – maar voor hoe lang?

Suezkade is een roman over een geestdriftig maar precair docentschap en een fatale liefde.

Bron: De Bezige Bij
www.jansiebelink.nl

Voor Victoria Cunningham, die al jong haar ouders verloor, was het huis van haar oma op Corfù altijd een veilige, bijna magische plek. Ze bracht er elke zomer haar vakantie door met haar neefje Guy en zijn vriendje Richard. Tijdens die idyllische vakanties sluiten de drie kinderen vriendschap voor het leven.

Bron: De Boekerij

Na het overlijden van haar moeder verruilt Caroline haar veilige upper-middle-class leventje aan de oostkust voor een nieuw leven in San Francisco. In de lokale boekhandel waar ze gaat werken, ontmoet ze Jane. Op het eerste gezicht lijkt ze een inspirerende en energieke jonge vrouw, die Caroline de aandacht en vriendschap geeft die ze op dat moment hard nodig heeft.

Maar langzamerhand ontdekt ze dat achter dat open en lieve karakter van Jane nog een persoon schuilgaat: iemand die bedriegt, manipuleert en zelfs fysiek geweld gebruikt. Iemand die de onbedwingbare behoefte voelt alles wat mooi is kapot te maken.

Borderliner is het verhaal van een wanhopige en verslavende vriendschap. Met gevoel voor detail en in onsentimenteel proza legt Kraus de verborgen dynamiek en donkere kant van deze vrouwenvriendschap bloot.

Bron: Zilver

‘Om kwart voor zeven ging de wekker en tien minuten later stond ik met de hond op straat. Dat is nou een van de voordelen van een hond: hij moet de deur uit.
Het regende.’

‘Hond en ik maakten ons vaste rondje – alweer een voordeel van een hond: je wordt er lekker regelmatig van – en kwamen langs het huis van de oude dokter die op dit vroege tijdstip altijd wakker is en in zijn keuken rondscharrelt. Ook vanochtend was hij alweer bezig: kopje thee zetten, boterhammetje smeren, krantje klaarleggen.

Soms blijft de hond staan om te kijken hoe de dokter het ochtendblad aanpakt: begint hij met CaMu, Blokker, met sport of de Voorkant, met Dag in Dag uit, de overlijdensadvertenties of gewoon linksboven met het wereldleed?
Vanochtend begon de dokter met het economiekatern, waarop een dromerige foto van Madonna stond. Kennelijk had hij daar behoefte aan.’

In Mijn leven al hond heeft Martin Bril zijn mooiste verhalen bijeengebracht over de omgang tussen dier en mens. Poezen in de achtertuin. Kinderen met hun konijn. Een vrouw met tijgerlegging in een dierenwinkel. De poes die al twee dagen weg is. Maar vooral over honden: de buurman met het hondje, twee honden die meer dan veertig schapen hebben gedood, het dagelijkse ommetje in de vroege ochtend.

Bron: Prometheus

Hoe ver gaat een moeder om haar kind te redden?

Alice Fancourt is voor het eerst zonder haar twee weken oude dochtertje Florence weggeweest. Maar wanneer ze thuiskomt begint een ware nachtmerrie.

Ze beweert dat de baby die thuis in de wieg ligt en op wie haar echtgenoot David had moeten passen, niet haar dochtertje is. David ontkent dat, en denkt dat Alice haar verstand kwijt is. Is Alice inderdaad gek geworden of liegt David? Maar waarom zou hij dat doen? En waar is de echte Florence?

Alice heeft geen bewijs, maar moet de politie aan haar kant weten te krijgen, en snel. Maar het wachten op de uitslag van het DNA-onderzoek kost waardevolle tijd en Davids gedrag naar Alice toe wordt steeds grimmiger en bedreigender. En wat is de rol van zijn moeder Vivienne? Lukt het Alice om de politie te overtuigen vóór het te laat is?

Een week later zijn Alice en de baby verdwenen. Weggelopen, gekidnapt, vermoord?

Bron: De Kern