De officiële lijst
met bestverkochte boeken

In het turbulente Barcelona van de jaren twintig krijgt de jonge broodschrijver David Martín, geobsedeerd door een onmogelijke liefde, het aanbod van een mysterieuze uitgever om een boek te schrijven zoals nog nooit geschreven is, een boek dat de wereld zal veranderen. De tol die David hiervoor moet betalen is echter torenhoog.

David, zijn vader bruut vermoord, zijn moeder niet meer dan een schim op afstand, raakt als kind verzeild in het Kerkhof der Vergeten Boeken. Daar stuit hij op het sinistere, religieuze boek Lux Aeterna, verschenen bij de Parijse uitgever Andreas Corelli – Davids opdrachtgever – en geschreven door ene Diego Marlasca. Ooit behoorde Davids huis met de toren toe aan deze onfortuinlijke advocaat, die zich geheel op het schrijven toelegde, tot hij onder duistere omstandigheden thuis om het leven kwam. Spoedig blijken er tussen hemzelf en Marlasca meer parallellen te bestaan dan David kon vermoeden.

Bron: Signatuur

De Engelse actrice Kristin Scott Thomas speelt als journaliste Julia Jarmond de hoofdrol in de verfilming van Haar naam was Sarah. Een aangrijpende film over een inktzwarte bladzijde uit de Franse geschiedenis. De speciale uitvoering van Haar naam was Sarah – de filmeditie is vanaf 13 oktober te koop.
De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar het Vélodrome d’Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong.
Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia. Ze gaat op zoek in archieven en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar schoonfamilie. Haar echtgenoot probeert haar ervan te weerhouden zich met deze geschiedenis te bemoeien, maar Julia besluit desondanks het spoor van Sarah te volgen.

Bron: Artemis & co.

Tussen een door een ski-ongeluk getekend meisje en een hyperintelligente jongen met een zwakbegaafd, door zijn toedoen verdwenen tweelingzusje ontstaat een bijzondere maar ook gefrustreerde vriendschap. Met dvd van de verfilming uit 2010

Ludwig Unger komt voort uit het huwelijk van twee beroemdheden, en was voorbestemd van hun beider talenten de vermenigvuldiging te zijn. De zoon van Julius Caesar en Cleopatra werd Caesarion genoemd, kleine Caesar. Het is ook de koosnaam die Ludwig Unger van zijn moeder krijgt. Met haar woont hij op een eroderende klif in Oost-Engeland. Na iedere winter is de zee het huis dichter genaderd, net zo lang tot het vergaat. Een odyssee begint.

Caesarion is een geschiedenis over schoonheid en verval, over de knellende band tussen moeder en kind, hun trouw en ontrouw, en ten slotte, wanneer deze dingen zijn verteld, over het belang jezelf ten offer te brengen.

Twee echtparen gaan een avond uit eten in een restaurant. Ze praten over alledaagse dingen. Maar ondertussen vermijden ze waar ze het eigenlijk over moeten hebben: hun kinderen. De twee vijftienjarige zoons van beide echtparen hebben samen iets uitgehaald wat hun toekomst kan verwoesten.

Wat de situatie nog ingewikkelder maakt is dat een van de ouders de beoogde nieuwe minister-president van Nederland is. Er ontspint zich een bloedstollend verhaal dat zich binnen de tijdspanne van een avond voltrekt.

In De Kleine Keizer schrijft Martin Bril over de man die hem sinds enkele jaren voortdurend bezig houdt: Napoleon. Om grip te krijgen op zijn passie, ging Bril op reis op internet, in antiquariaten en in Europa. Hij las zich een geluk; hij bezocht slagvelden in Tsjechië, Italië en Polen, de geboortegrond van Bonaparte en het Franse grondgebied waar hij zijn laatste voetstappen zette. Hij zag tientallen musea van binnen en van buiten; hij dwaalde door het Parijs van Napoleon en reisde de keizer na in Nederland.

Bril beschrijft de keizer zoals geen historicus dat heeft gedurfd: zijn gewoontes, zijn verslavingen, zijn fascinaties en zijn zwaktes. Hij gaat in op Napoleons bondgenoten en tegenstanders, officieren en paarden, familieleden en verraders, echtgenotes en minnaressen.

Het gaat Bril niet alleen om het verhaal van Napoleon en zijn mythe, het gaat hem ook om zijn eigen passie: hoe kon hij op een dag wakker worden met de kleine keizer in zijn hoofd?

Bron: Prometheus
www.martinbril.nl

Parijs, 1991. Jaren nadat de Argentijnse schrijver Raül de la Torre zich in de Franse hoofdstad van het leven heeft beroofd, besluit de jonge criticus Ariel Lenormand een boek over hem te schrijven. Maar al na korte tijd blijkt dat zijn onderzoek een levensgevaarlijke onderneming is.

Welk duister geheim ligt er verborgen in Raüls literaire werk? Was de dood van zijn tweede vrouw werkelijk een ongeluk? En wat bracht de schrijver tot zelfmoord? Ariel raakt verstrikt in een labyrint van leugens en verdachtmakingen.

Bron: Querido

Op het Amsterdamse Barlaeus Gymnasium had David Samuels verkering met Naomi, een meisje dat precies zo was als hij: verantwoorde conversatie op de champagne-tuinfeesten van de elite in Oud-Zuid. Alleen maar nette mensen.

Nu is David Samuels 21 en op zoek. Hij zoekt naar wie hij is. David is joods maar door zijn zwarte haren ziet hij eruit als een Marokkaan. Hoort hij bij de witte Hollanders of bij de mensen die ze allochtonen noemen? Hij zoekt naar wat hij later moet worden. Hoe kan David het respect winnen van zijn vader, de baas van het enige fatsoenlijke programma op de vaderlandse televisie? En hij zoekt de intellectuele negerin. Wordt David gelukkig van Rowanda, de Bijlmer-queen die met twee gouden tanden bijna zijn oor eraf bijt? Of moet hij met Naomi zijn? Het is een zoektocht die even komisch wordt als tragisch, dwars door het hart van de multiculturele samenleving.

Bron: Nijgh & Van Ditmar

Een klein fictief dorp, Ischiano Scalo, aan de Italiaanse Rivièra, is het toneel voor twee adembenemende liefdesverhalen. Graziano Biglia is een veertigjarige playboy – met geblondeerd haar, zonnebankteint en strakke leren broek – die het buitengewoon met zichzelf heeft getroffen. Hij speelt gitaar en is een groot fan van de Gipsy Kings. Na veel gereis en talloze affaires is hij naar Ischiano teruggekeerd om zich te settelen met zijn 'geliefde' Erica, die alleen maar op zijn geld uit is.

Gloria en Pietro zitten in dezelfde klas: zij is van goede komaf, woont in een villa in de heuvels, is mooi en zelfbewust. Hij is een schuchtere, onzekere en dromerige jongen, die lijdt onder het explosieve karakter van zijn vader – een verknipte herder – en is het mikpunt van de treiterijen van andere jongens uit zijn klas. Wanneer Pietro door drie van zijn kwelgeesten gedwongen wordt in te breken in de school, en later, onder andere omstandigheden, ook thuis bij zijn lerares Flora – die een geheime verhouding heeft met Graziano – raken alle hoofdpersonen op dramatische wijze met elkaar verbonden.

Bron: Lebowski

‘Sommige mannen hebben een foto van vrouw en kinderen op hun bureau staan. Ik heb dat niet. Als ik ze wil zien, denk ik aan ze. Als ik inspiratie nodig heb, blader ik door het telefoonboek. Als ik aan mijn verantwoordelijkheden herinnerd wil worden, haal ik diep adem. Als ik wil weten waarom, waartoe en voor wie ik het allemaal doe, haal ik nog een keer adem.
Wel heb ik een ansichtkaart van een klein Frans dorp op mijn bureau staan: kerktoren, heggen, wat huizen, bomen, een geschoren weiland met een groep koeien in de schaduw van een machtige eik. Boven de wereld: een blauwe lucht.
Lagarde-Enval.
Zo heet het dorp.
Er is een café waar ik ’s ochtends koffie drink en aan het einde van de middag een paar biertjes. Een enkele keer eet ik er tussen de middag de dagschotel. De zaak zit dan vol loodgieters, metselaars, timmerlui en andere mannen die in een straal van tien kilometer van het dorp aan het werk zijn. Ze kennen elkaar allemaal en altijd valt er even een kleine stilte als ik binnenkom en ook blijk te willen eten. Soms is er een tafeltje voor mij alleen. Meestal niet. Het maakt me niet uit bij wie de uitbater me aan tafel zet. Ik ken de mannen ook allemaal en ik mag graag denken dat ze mij als hun gelijke beschouwen. Dat doen ze niet, natuurlijk niet, ik ben een vreemdeling. Maar het is goed om een vreemde te zijn te midden van bekende gezichten.’

Op 22 april 2009 overleed Martin Bril, schrijver, dichter, journalist, auteur van het feuilleton Evelien in Vrij Nederland en columnist voor onder meer de Volkskrant. Kort voor zijn overlijden corrigeerde hij nog de drukproeven van C’est la vie.

Tot Brils populairste werk behoren zijn stukken over Frankrijk. Over dat land publiceerde hij onder meer de boeken Plat du Jour, Tout va bien en het met de Bob den Uyl Prijs bekroonde boek De kleine keizer.

Bron: Prometheus

‘Om kwart voor zeven ging de wekker en tien minuten later stond ik met de hond op straat. Dat is nou een van de voordelen van een hond: hij moet de deur uit.
Het regende.’

‘Hond en ik maakten ons vaste rondje – alweer een voordeel van een hond: je wordt er lekker regelmatig van – en kwamen langs het huis van de oude dokter die op dit vroege tijdstip altijd wakker is en in zijn keuken rondscharrelt. Ook vanochtend was hij alweer bezig: kopje thee zetten, boterhammetje smeren, krantje klaarleggen.

Soms blijft de hond staan om te kijken hoe de dokter het ochtendblad aanpakt: begint hij met CaMu, Blokker, met sport of de Voorkant, met Dag in Dag uit, de overlijdensadvertenties of gewoon linksboven met het wereldleed?
Vanochtend begon de dokter met het economiekatern, waarop een dromerige foto van Madonna stond. Kennelijk had hij daar behoefte aan.’

In Mijn leven al hond heeft Martin Bril zijn mooiste verhalen bijeengebracht over de omgang tussen dier en mens. Poezen in de achtertuin. Kinderen met hun konijn. Een vrouw met tijgerlegging in een dierenwinkel. De poes die al twee dagen weg is. Maar vooral over honden: de buurman met het hondje, twee honden die meer dan veertig schapen hebben gedood, het dagelijkse ommetje in de vroege ochtend.

Bron: Prometheus

Hou daarmee op, pap,’ roept de jongste dochter.
‘Wat doe ik dan?’ Pap is zich van geen kwaad bewust.
‘Je peutert in je neus!’
‘Ik peuter helemaal niet in mijn neus!’ hoor je jezelf terugroepen. Kan het zijn dat je het wel deed, maar nu alweer bent vergeten? Kennelijk, want de commotie zet door.
‘Je hele vinger zat erin!’
Volgens de wetten van het toneelstuk moet je nu eigenlijk verbaasd of verontwaardigd naar de desbetreffende vinger kijken, maar dat doe je niet om verdere escalatie te voorkomen. ‘Ik zal het niet meer doen,’ mompel je dus maar.
‘Pap! Je mond hangt open!’ Dat is de oudste dochter, een halfuur later. Zij draagt al een bh, zag je laatst. Best een schok was dat, maar ja – wat doe je eraan? Net doen alsof je het niet zag.
‘Pap! Doe je mond dicht!’ herhaalt ze op dwingende toon.
Je doet hem dicht en leest voort in de krant. Na een tijdje neem je een hap van je croissant.
‘Kun je nou niet gewoon eten?’ komt onmiddellijk het commentaar. ‘Moet je nou echt zo snuiven en blazen en zulke grote happen nemen?’ Dit is nog steeds de veertienjarige. ‘Het is walgelijk, pap. Je lijkt wel een hond.’
Het moet niet gekker worden.

Maar dat wordt het natuurlijk wel. Vader en dochters is een boek over twee opgroeiende meiden en een vader die verwonderd en bezorgd toekijkt. De eerste jaren is het luiers verschonen en wachten op de eerste tand en het eerste voetstapje. Vervolgens komen Bert en Ernie, Sesamstraat en Pluk van de Petteflet, maar daarna begint het pas: ze krijgen praatjes en gaan de gekste vragen stellen.

Steeds onvermijdelijker komt het moment waarop ze helemaal op eigen benen zullen kunnen staan, althans dat denkt de vader. Hij ziet in een twaalfjarige al een jonge vrouw die belaagd wordt door verkeerde mannen en met weemoed denkt hij terug aan de jaren waarin ze nog klein en onhandelbaar waren.

Bron: Prometheus

Texas 1836 een groep jonge Comanche-indianen overvalt het fort van de pioniersfamilie Parker. Granny, de moeder van het gezin, moet toezien hoe haar kinderen en kleinkinderen worden ontvoerd. De vrouw overleeft het ondraaglijke op pure wilskracht.
Veertig jaar later krijgt de dan hoogbejaarde Granny, bezoek van Quanah, de aanvoerder van de door haar zo gehate Comanche. Hij is op weg om zich over te geven en zijn verslagen volk voor altijd in het reservaat te leiden. Hiermee wordt, na bijna vierhonderd jaar, de onderwerping van de oorspronkelijke bewoners van Amerika een feit.
De overgave vertelt het aangrijpende en onvoorstelbare leven van een vrouw die in het gevecht om haar kinderen en kleinkinderen uiteindelijk het machtigste wapen moet leren hanteren: vergeving.

De overgave, gebaseerd op historische feiten, is een roman van hoop, wraak en nietsontziende liefde.

In het oude centrum van Barcelona ligt het Kerkhof der Vergeten Boeken. Hoofdpersoon Daniel Sempere wordt door zijn vader, weduwnaar en boekhandelaar, meegenomen naar deze geheimzinnige, verborgen wereld van verhalen.

Vanaf dat moment neemt Daniels leven een wending die hij niet had kunnen voorzien. Hij mag een boek uitzoeken en kiest De schaduw van de wind, geschreven door een zekere Julián Carax. Het boek laat hem niet meer los, ook al schudt de wereld tijdens het grauwe Franco-regime om hem heen op zijn grondvesten. Hij wil alles weten over het boek en de schrijver. En merkwaardigerwijs lijken alle mensen die hij ontmoet, ook de vrouwen op wie hij verliefd wordt, deel uit te maken van het grote spel waarvan het boek het middelpunt vormt.

Bron: Signatuur
www.carlosruizzafon.nl

Paul de Leeuw is niet alleen een van de meest succesvolle televisiemakers van Nederland, maar ook een van de hartstochtelijkste televisiekijkers. Hij ziet, bekritiseert en onthoudt alles. Patty Brard met komkommers in de Uri Gellershow, The Vicar of Dibley met Dawn French in de hoofdrol, Oprah Winfrey die met de moeder van Natalee Holoway terugblikt op de uitzending van 'Pieterrrr de Freeze', een nieuwe dvd van The Sound of Music, Wimbledon op de Wii.

In de VARA-gids schrijft De Leeuw al enkele jaren openhartig over wat hem allemaal voor ogen komt. En dat is veel. Heel veel. Over het meeste heeft hij een mening die er niet om liegt.

Bron: Thomas Rap

De negentienjarige Bo begrijpt er helemaal niets van als haar vriend Joep ineens een punt achter hun relatie zet. Als haar ergste woede is gezakt, vraagt ze zich af waarom hij haar heeft gedumpt. Aangespoord door haar vriendin Anouk gaat ze hem zoeken. Tot haar verbazing blijkt hij spoorloos verdwenen.

Het enige teken van leven is een kaart uit Bangkok, die hij naar zijn adoptieouders heeft gestuurd. Vastberaden dit tot op de bodem uit te zoeken, reizen Bo en Anouk Joep achterna. Ze raken verzeild in een avontuur met verstrekkende gevolgen.

Bron: Carry Slee