De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Het aanzien van 2009 brengt de opvallendste nieuwsfeiten tussen 1 januari en 31 december, voorzien van de beste foto's uit binnen- en buitenland. Zoals gebruikelijk komen niet alleen wereldschokkende gebeurtenissen aan bod, maar ook rages, regionaal nieuws, sport en cultuur. Een greep uit de inhoud:

• Dramatische Koninginnedag
• AZ kampioen, DSB failliet
• Mexicaanse griep en Q-koorts
• Michael Jackson overlijdt
• Barack Obama krijgt Nobelprijs
• Van Rompuy eerste president EU
• Alberto Contador wint Tour
• Israël valt Gazastrook binnen
• Ramses Shaffy overlijdt
• Crash Turkish Airline bij Schiphol
• Kim 'comeback' Clijsters wint US Open
• Winterpret op natuurijs
• Laura Dekker mag (nog) niet uitvaren
• Susan Boyle baart opzien bij talentenjacht
• Nederlands elftal naar WK 2010
• Westerschelde toch uitgediept
• Moorden schokken Urk en Dendermonde
• Strandrellen in Hoek van Holland
• Klimaatconferentie in Kopenhagen

Bron: Het Spectrum

Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die 'groter als mij' zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen. ('Als ik even heel eerlijk ben' lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek onder de gordel).

Veel mensen vinden dat wij ons vooral door het gebruik van taal onderscheiden van de wilde beesten. Paulien Cornelisse ziet taal niet als een teken van civilisatie, maar meer als een voortzetting van omgangsvormen uit de oertijd. We zijn nog steeds bezig elkaar te vlooien en tegen elkaar te gillen, alleen doen we dat nu op een veel ingewikkelder manier. Je hebt ook mensen die niet willen toegeven dat de discussie inmiddels een ruzie aan het worden is. Die zeggen bijvoorbeeld: 'Grappig dat je dat zegt,' terwijl het helemaal niet grappig is.

Bron: Contact
www.pauliencornelisse.nl

In deze biografie onthult Andre Agassi enkele onthutsende feiten over zijn leven. Hij vertelt over hoe hij aan de top kwam, over de relatie met zijn vader, maar ook bijvoorbeeld over zijn verloren finale in 1990 van Roland Garos toen Agassi zich meer zorgen maakte over zijn toupet, waar nauwelijks iemand iets over wist, dan over zijn tegenstander.

Andre Agassi is een van de meest geliefde en getalenteerde sportmensen ter wereld. Toch haatte hij tennis van jongs af aan. In de wieg kreeg hij al een racket in zijn handen. Als kind moest hij honderden ballen per dag slaan. Hij verafschuwde de constante druk om te presteren, terwijl hij tegelijkertijd zijn status als wonderkind probeerde in te lossen. In deze openhartige autobiografie vertelt Agassi zijn levensverhaal dat bepaald is door dit soort conflicten. Met dit boek probeert hij een verhaal te vertellen dat mensen inspireert.

Op 13 november 2007 doen zeshonderd rechercheurs en dertig officieren van justitie op ruim vijftig adressen in Nederland invallen. Een strafrechtelijk onderzoek legt een wijdvertakt fraudenetwerk aan de top van het Nederlandse bedrijfsleven bloot. De omvangrijke fraude met vastgoed van bedrijven als Philips, ABN Amro en Rabobank die justitie in kaart brengt, is gepleegd onder de ogen van gemeentebesturen en bekende Nederlanders als Joop van den Ende, Hans Wiegel, Jan Hommen en John Fentener van Vlissingen.

De verdachte projectontwikkelaars, pensioenfondsdirecteuren en vastgoedhandelaren konden jarenlang, met hulp van accountants, bankiers en notarissen, ongestoord tientallen miljoenen bij hun bedrijven wegsluizen, zo luidt de verdenking. Het voormalige Bouwfonds en Philips Pensioenfonds claimen een kwart miljard euro schade te lijden.

Amsterdam-Noord tijdens de crisisjaren: Roza Dingemans, moeder van een door schulden en alcoholisme getroffen gezin, probeert koste wat kost haar waardigheid te bewaren. Ze ontleent onvermoede trots aan een gerucht over een voorname afkomst en een misgelopen erfenis. Maar is dat mythe, of werkelijkheid?

Op zoek naar de feiten stuit haar kleindochter, de auteur, op een verborgen stuk Nederlandse geschiedenis: haar voorouders blijken te zijn blootgesteld aan een uniek heropvoedingsexperiment in de Drentse nederzetting Veenhuizen. In drie enorme kazernes werden daar vanaf 1823 tienduizenden arme stadsgezinnen door tucht en landarbeid gedrild tot nuttige burgers.

Maar wat begon als een bevlogen project om de armoede in Nederland in twaalf jaar uit te roeien, veranderde al snel in een fuik voor de paupers.

Bron: Balans

Bram Bakker (1963) kan gezien worden als een van de meest kritische en uitgesproken psychiaters die er is. Hij baarde opzien met Te gek om los te lopen en Te zot voor woorden, zeer kritische boeken over de psychiatrie en de organisatie daarvan. Daarnaast spreekt hij ook zijn mening uit in columns die hij schrijft voor diverse tijdschriften, dagbladen en internet.

In De dwarse pscyhiater is een bundeling gemaakt van zijn meest spraakmakende en uitgesproken columns.

Bron: Rainbow

Tot haar eerste dag op de middelbare school is Maria een heel gewoon meisje van twaalf. Ze woont met haar moeder en haar zus in een stad in het oosten van Nederland,en wil wel wat meer spanning in haar leven. Of stoer zijn, zoals dat groepje jongens dat rondhangt op het parkeerterrein van de school. Hoe zou het zijn als een van die jongens haar vriendje was? Maria's fantasie lijkt werkelijkheid te worden: een van hen, Manou, spreekt haar aan. Wat ze niet weet, is dat Manou een loverboy is.
Zes jaar later schrijft Maria dit bloedstollende verslag van haar jaren met Manou. De jongens die haar haar normale jeugd hebben ontnomen, en die de meeste mensen kennen als ‘loverboys', waren voor haar pooiers, drugs-, wapen- en mensenhandelaars. Geweld, (groeps)verkrachtingen, handel in meisjes, drugssmokkel: Maria heeft veel meegemaakt en gezien. Ze heeft er een authentiek en onthullend verhaal over geschreven. Openhartig vertelt ze over haar tegenstrijdige gevoelens voor Manou, en haar strijd om aan hem te ontkomen: fysiek, maar vooral mentaal. Wat Maria heeft meegemaakt is schokkend; hoe ze erop terugkijkt is buitengewoon ontroerend.
Nu met 16 extra pagina's Maria vertelt...

Bron: Van Gennep