De officiële lijst
met bestverkochte boeken

In Good Luck geven Christine Otten en Erik Kessels 'Betty en Pierre Vincen' een nieuw leven, in beeld en tekst. Meerstemmig verteled, grillig en wervelend als het leven zelf, schetsen Otten en Kessels een intiem portret van twee mensen , van hun liefdes, hun geheimen, hun successen, obsessies en teleurstellingen. Tegelijkertijd is Good Luck een spannend verhaal over (ontkende) familiebanden, over de weerbarstigheid van het leven en het vermogen er aan te ontsnappen.

Bron: CPNB

Maarten ’t Hart schreef zijn eerste biografie Het roer kan nog zesmaal om in 1984. Al leek de titel koerswijzigingen aan te kondigen, niets is daarvan terechtgekomen. In feite is er sinds 1984 weinig in zijn leven veranderd, behalve dan dat zijn werk vooral in Duitsland grote opgang heeft gemaakt. Over de vaak opmerkelijke en soms ook bizarre consequenties daarvan brengt hij verslag uit in Dienstreizen van een thuisblijver.

’t Hart wordt niet alleen in Duitsland gelezen, maar ook in Hongarije en Zweden. Ook dat levert hilarische hoofdstukken op, evenals zijn weergave van hoe het hem verging als beoogd biograaf van Simon Vestdijk.

Aldus ontstond, ondanks het feit dat sinds 1984 het roer niet meer om ging, een kleurrijk vervolg op zijn eerdere biografie.

Bron: De Arbeiderspers

Het verhaal van je leven is het verhaal van je brein. Dick Swaab volgt de mens,en dan vooral zijn hersenen, vanaf de conceptie tot en met de dood. Alles komt voorbij in 'Wij zijn ons brein': puberteit, seksualiteit, anorexia, alzheimer, medicatie, criminaliteit, geloof, hersenbeschadiging, psychische problemen en bijnadoodervaringen. Na lezing van dit boek zul je beter begrijpen waarom je bent wie je bent.

Amsterdam-Noord tijdens de crisisjaren: Roza Dingemans, moeder van een door schulden en alcoholisme getroffen gezin, probeert koste wat kost haar waardigheid te bewaren. Ze ontleent onvermoede trots aan een gerucht over een voorname afkomst en een misgelopen erfenis. Maar is dat mythe, of werkelijkheid?

Op zoek naar de feiten stuit haar kleindochter, de auteur, op een verborgen stuk Nederlandse geschiedenis: haar voorouders blijken te zijn blootgesteld aan een uniek heropvoedingsexperiment in de Drentse nederzetting Veenhuizen. In drie enorme kazernes werden daar vanaf 1823 tienduizenden arme stadsgezinnen door tucht en landarbeid gedrild tot nuttige burgers.

Maar wat begon als een bevlogen project om de armoede in Nederland in twaalf jaar uit te roeien, veranderde al snel in een fuik voor de paupers.

Bron: Balans

Vele Amsterdammers dachten in de herfst van 1983 hetzelfde. Ze zagen zijn foto in de krant en riepen uit: ‘Hè? Wimpie?’ Dat Willem Holleeder tot zoiets in staat was. Van de andere drie gefotografeerden hadden ze het misschien voor mogelijk gehouden dat ze achter de ontvoering van Freddy Heineken zaten, maar niet van onze Willem.

Later, na zijn straf, kwam Holleeder opnieuw in de publiciteit, als vermeende bendeleider en sluwe afperser van zakenlieden. ‘s Lands meest beruchte crimineel zou weer voor vele jaren ‘voor schut gaan’, zoals ze in zijn bakermat, de Jordaan, zeiden. Maar wat ging nou precies aan zijn misdaden vooraf? Hoe kwam hij zover?

Auke Kok voerde talloze gesprekken met klasgenoten, leraren, vrienden, buren en familieleden. Dit is het verhaal van Wimpie, van de arme volkswijk de Jordaan waar goed en kwaad door elkaar liepen, van het gezin dat aan de achterkant niet zo vredig was als aan de voorkant, van de driftige, drankzuchtige vader Holleeder die voor... Heineken werkte.

Bron: De Bezige Bij

In de zomer van 2008 begon Hans van Mierlo met het schrijven van zijn memoires. Zijn eerste herinneringen gaan terug naar de opmaat van de Tweede Wereldoorlog zoals hij die als kleine jongen beleefde in zijn geboorteplaats Breda. Met ferme, ironische en ongekunstelde pen beschrijft Van Mierlo de gebeurtenissen in het grote, veilige gezin en de inbreuk die de onveilige buitenwereld daarop maakt.

Hij heeft zijn memoires slechts kunnen beginnen. De dood heeft hem het zwijgen opgelegd. Het is gebleven bij deze kostbare eerste aanzet, een prelude waarin de belofte weerklinkt van het langere muziekstuk.

Bron: De Bezige Bij

Winnaar AKO Literatuurprijs.

Er is aan het begin van de eenentwintigste eeuw nauwelijks een roeriger natie dan Congo, het reusachtige land in het hart van Afrika, dat barst van de grondstoffen die onontbeerlijk zijn in onze moderne tijd – én van de gruwelijke conflicten. Hoe kon de vroegere, relatief rustige kolonie van België, sinds 1960 onafhankelijk, zo veranderen?

David Van Reybrouck beschrijft voor het eerst de verbijsterende geschiedenis van Congo, van ruim voor de komst van de ontdekkingsreiziger Stanley tot en met de invloed van China in de laatste tien jaar en de recente economische crisis.

Van 1885 tot 1908 werd het land bestierd door koning Leopold II, die een fortuin verdiende met de exploitatie van rubber. De kolonisatie door België in de periode van 1908 tot 1960 zorgde voor industrialisatie en infrastructuur, maar werd ook gekenmerkt door paternalisme, zo niet betutteling.

De onverhoedse overgang van kolonie naar onafhankelijke staat rond 1960 is een adembenemend verhaal vol idealisme en gekonkel. Het nieuwe land stortte zich in een turbulent avontuur dat steeds wilder en chaotischer werd en na tweeëndertig jaar dictatuur onder Mobutu leidde tot een van de dodelijkste conflicten sinds de Tweede Wereldoorlog.

Van Reybrouck baseert zich niet alleen op zeldzaam archiefmateriaal en baanbrekend onderzoek, maar vooral ook op honderden gesprekken die hij met Congolezen voerde. Zijn ooggetuigen gaan van eeuwlingen tot kindsoldaten, van rebellenleiders tot smokkelaars, van ministers tot maniokverkoopsters. Hun verhalen heeft de auteur in zijn grote geschiedenis geïntegreerd.

Bron: De Bezige Bij

Indische Nederlanders heten de eerste en best geïntegreerde minderheidsgroep van Nederland te zijn. Maar het succesverhaal heeft een keerzijde: in veel Indische families werden de Indo-geschiedenis en -cultuur decennialang doodgezwegen. Asta’s ogen wekt beide tot leven.

Asta’s ogen is het verhaal van een gewone, maar daardoor misschien wel exemplarische familie van Indische Nederlanders, die in 1955 vanuit Surabaya naar Nederland vertrekt. Terwijl Asta Hoyer-Fredriks in het voormalige Indië een welvarend leven leidde met een groot huis en bediendes, komt ze hier met haar moeder en zeven kinderen terecht in een contractpension in het Brabantse Oss, een industriestadje waar men op klompen loopt en nog nauwelijks ‘zwarte’ mensen heeft gezien. ‘Begint u maar een patatwinkeltje,’ krijgt ze te horen, ‘want Nederlanders zijn gek op friet’.

Van een warm welkom is geen sprake, maar Asta is vastberaden: ze gaan het redden in Nederland. Ze moeten ook wel, want er is geen weg terug.

Bron: Nijgh & Van Ditmar

Waarom houden we de meeste veranderingen niet vol? Wat bepaalt 95% van je gedrag (zonder dat je het merkt)? Hoe ontwikkel je met succes nieuwe, effectieve gewoontes?

Iedereen heeft dromen op het gebied van werk, relatie, gezondheid, persoonlijke ontwikkeling. Maar wat is er nodig om de stap van dromen, naar durven en " uiteindelijk " doen te zetten? Wat zijn de geheimen van echte, blijvende verandering?

Ben Tiggelaar geeft heldere antwoorden. Gebaseerd op actuele psychologische inzichten, praktische ervaring en persoonlijke verhalen van mensen die " met vallen en opstaan " hebben geleerd om leiding te geven aan zichzelf.

Bron: Het Spectrum
www.bentiggelaar.nl

De langverwachte autobiografie van de gitarist, songwriter en medeoprichter van The Rolling Stones. Ladies and gentlemen: Keith Richards.
Eindelijk vertelt de man zelf over het leven in de crossfire hurricane: obsessief luisteren naar platen van Chuck Berry en Muddy Waters, gitaar leren spelen en een band vormen met Mick Jagger en Brian Jones. De eerste successen van The Rolling Stones en de beruchte arrestaties voor drugsbezit die leiden tot zijn image van outlaw volksheld. Het creëren van onsterfelijke riffs zoals die van Jumping Jack Flash en Honky Tonk Women. Verliefd worden op Anita Pallenberg en de dood van Brian Jones. Fiscale ballingschap in Frankrijk, de tours door de Verenigde Staten, isolatie en verslaving. Verliefd worden op Patti Hansen. Vervreemding van Jagger en de daaropvolgende verzoening. Huwelijk, familie, soloalbums en X-Pensive Winos, en een weg die nooit eindigt.
Met zijn kenmerkende ontwapenende eerlijkheid vertelt Keith Richards het levensverhaal waar we al zo lang meer van wilden weten: open, onbevreesd en oprecht.

Bron: A.W. Bruna

Zo bekend als de gedichten van M. Vasalis zijn, zo publiciteitsschuw is de dichteres van de beroemde bundels Parken en woestijnen (1940), De vogel Phoenix (1947), Vergezichten en gezichten (1954) en het postuum gepubliceerde De oude kustlijn (2002) haar leven lang geweest.

Aan de zelfgekozen onzichtbaarheid van Margaretha Leenmans (1909-1998), die het synoniem van haar achternaam, ‘vazal’, omboog tot Vasalis, komt met deze biografie een einde. In M. Vasalis. Een biografie ontvouwt zich een uniek vrouwenleven uit de twintigste eeuw. Haar jeugd in Den Haag, medicijnenstudie in Leiden, haar specialisatie tot psychiater, een lang verblijf in Zuid-Afrika, haar huwelijk, haar gezin en werk, de vele vriendschappen en correspondenties met andere kunstenaars, schrijvers, dichter en uitgevers.

In dit intense en drukke bestaan bleek ternauwernood tijd en ruimte over voor een dichterschap, dat voor vele honderdduizenden liefhebbers een begrip werd, waarvoor Vasalis de hoogste literaire prijzen ontving en waar zij niettemin zo mee worstelde dat ze in de tweede helft van haar lange leven vrijwel niets meer publiceerde, zodat het leek alsof haar oeuvre tot krap 100 gedichten beperkt bleef.

Met een grote rijkdom aan niet eerder gepubliceerde fragmenten uit brieven, dagboeken, beschouwingen en gedichten, waarvoor zij van de familie uit ondermeer Vasalis’ literaire nalatenschap mocht putten, geeft Maaike Meijer gestalte aan de sprankelende persoon die Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans was en slaagt zij erin de bronnen van Vasalis’ poëzie en latere zwijgzaamheid bloot te leggen.

Bron: Van Oorschot

Na met veel succes de mens achter ‘schaduwkoningin’ Annie M.G. Schmidt achterhaald te hebben, heeft Annejet van der Zijl zich nu gewaagd aan een zoektocht naar de historische waarheid achter de mythe Bernhard.

Het resultaat is een verhaal van faustiaanse allure. Een astmatisch gepest jongetje met louter onvoldoendes voor sport, dat zich wist te transformeren tot het summum van mannelijkheid: een geallieerde oorlogsheld met een heel volk aan zijn voeten. Maar ook Bernhard betaalde wel degelijk een prijs voor de keuzes die hij maakte, en als er iets is wat dit boek duidelijk maakt, dan is het wel dat hij veel minder dan hij deed voorkomen de regisseur was van zijn eigen leven.

Bernhard is niet bepaald het stoere jongensboek waarmee hijzelf de geschiedenis in had willen gaan. Het is ook zeker niet het inktzwarte scenario dat zijn tegenstrevers van zijn leven maakten. Het is allemaal veel toevalliger, kleiner en vooral menselijker dan dat. En daarom, misschien wel voor het eerst, begrijpelijk.

Bron: Querido

Op 21 februari 2010 schreef Mark Tuitert schaatsgeschiedenis. Met een ongekende explosie van kracht en bezieling verwees hij op de 1.500 meter de onverslaanbaar geachte topfavoriet Shani Davis naar de tweede plaats. 38 jaar nadat Ard Schenk olympisch kampioen op dit koningsnummer was geworden, was er eindelijk weer een Nederlander die de olympische titel op de 1.500 meter veroverde: Mark Tuitert uit Holten.

In Vancouver 210210 vertelt Mark Tuitert vanuit het hart en ongecensureerd over de lange zoektocht die aan dat succes voorafging en waarom hij, de Europees kampioen allround van 2004, zo zelden aan de verwachtingen wist te voldoen. Ziekte, blessures, valpartijen, maar vooral de bittere scheiding tussen zijn ouders maakten van de vrolijke, onbekommerde Tuitert een net-nietschaatser: vaak in de voorste gelederen te vinden, maar geen winnaar.

Maar Tuitert hield vol. Hij voelde dat er meer in zat en dat hij op een dag zijn ultieme race zou kunnen rijden. In Jac Orie vond hij de coach die hem op die zoektocht vergezelde. Het was Orie die hem in 2007 met zachte dwang adviseerde afstand te doen van zijn droom om ooit wereldkampioen allround te worden, en zich toe te leggen op de 1.000 en 1.500 meter. Langzaam hervond Tuitert de aansluiting met de wereldtop, maar een overwinning leek hem niet gegund.

In Vancouver betaalden het rotsvaste geloof in eigen kunnen én de aanpak van Orie zich eindelijk uit. Op 21 februari 2010 nam Mark Tuitert, de man die zoveel dalen en teleurstellingen had gekend, plaats op de Olympus en genoot van het uitzicht.

Bron: Arko Sports Media