De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Vijftig jaar lang heeft Anna Schlemmer geweigerd te praten over haar leven in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Anna’s dochter Trudy herinnert zich niet veel: zij was nog maar vier toen zij en haar moeder door een Amerikaanse soldaat werden bevrijd en met hem meegingen naar Minnesota. Maar ze bezit één bewijsstuk uit het verleden: een familieportret waarop zijzelf staat, samen met haar moeder en een nazi-officier. Gedreven door schuldgevoel over wie haar voorouders zouden kunnen zijn, gaat Trudy op onderzoek uit. Ze slaagt erin om eindelijk de dramatische, hartverscheurende waarheid over haar moeders verleden boven tafel te krijgen. Het familieportret is een gepassioneerd maar gedoemd liefdesverhaal en een indringend portret van een moederdochterrelatie, dat de lezer nog lang zal bijblijven.

Bron: De Boekerij

'Zomerhuis met zwembad' is de spannende roman van Herman Koch, de schrijver van het Boekenweekgeschenk 2017. Hierin heeft huisarts Marc Schlosser een medische fout begaan, waardoor beroemd acteur Ralph Meier overlijdt. Maar is het wel een fout, of heeft het alles te maken met de gebeurtenissen in het zomerhuis van het echtpaar Meier?

Herfst 1928: een jonge Surinaamse student trekt in Den Haag als kostganger in bij een gescheiden Hollandse vrouw met vier kinderen. Als ze een half jaar later zwanger van hem blijkt, is het schandaal niet te overzien. Maar ondanks armoede en discriminatie slaagt het stel er in de jaren die volgen in een gelukkig en ook voorspoedig bestaan op te bouwen met hun zoontje Waldy, alias Sonny Boy.

Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit, en besluiten ze joden in huis te nemen - met alle consequenties van dien.

Bron: Querido

De Eerste Pinksterdag van 2010 komt Tonio van der Heijden, het enig kind van A.F.Th. van der Heijden en Mirjam Rotenstreich, bij een verkeersongeval om het leven. Het is vroeg in de ochtend als hij, ter hoogte van het Vondelpark in Amsterdam, wordt geschept door een auto. Hij wordt in kritieke toestand naar het Academisch Medisch Centrum vervoerd, waar hij diezelfde dag aan zijn verwondingen overlijdt. Tonio zal niet ouder worden dan 21 jaar.

A.F.Th. van der Heijden doet het enige waar hij op dat moment toe in staat is: in zijn herinnering graven, aantekeningen maken, schrijven. Daarbij voortgedreven door twee dwingende vragen: wat gebeurde er met Tonio in de laatste uren en dagen voorafgaand aan de ramp, en hoe kon dit ongeluk plaatsvinden? Een zoektocht naar het wat en het hoe, die leidt langs verschillende ooggetuigen, vrienden, politiemensen, artsen en het mysterieuze meisje Jenny, dat in de laatste weken van Tonio’s leven een cruciale rol blijkt te hebben vervuld.

Tonio vormt de neerslag van die zoektocht. Een nauwgezette reconstructie van een jongensleven en een radeloze queeste naar zin en betekenis.

Haantjes is Kluun's derde roman en is gebaseerd op een waargebeurd zakelijk fiasco. Amsterdam, 1998. Iedereen verdient geld. De beurs floreert, de reclamewereld bloeit, het nachtleven bruist. RoXY en iT zitten wekelijks vol, Amsterdam is on top of the world. In dat jaar beginnen Stijn en Frenk, voor de lezers van Komt een vrouw bij de dokter en De weduwnaar geen onbekenden, hun creative & marketing agency Merk in Uitvoering. Het gaat ze voor de wind.Tot Charles 'de schuld van alles' langskomt met een briljant idee voor de GayGames, die in de zomer van 1998 in Amsterdam worden gehouden. Niet gehinderd door enige kennis van de gayscene danwel door het kritische commentaar van vrouwen in hun
omgeving, besluiten Stijn en Frenk Merk in Uitvoering nu eens écht op de kaart zetten.

Kluun's bruisende roman Haantjes is een terugblik op het leven van Stijn en Carmen, toen hun yuppenbestaan nog zonder zorgen was. Hoewel, wie zorgt er voor de amper drie maanden oude Luna, nu Stijn elke avond met GayGames-souvenirs op pad moet?

Bron: Podium

Hou daarmee op, pap,’ roept de jongste dochter.
‘Wat doe ik dan?’ Pap is zich van geen kwaad bewust.
‘Je peutert in je neus!’
‘Ik peuter helemaal niet in mijn neus!’ hoor je jezelf terugroepen. Kan het zijn dat je het wel deed, maar nu alweer bent vergeten? Kennelijk, want de commotie zet door.
‘Je hele vinger zat erin!’
Volgens de wetten van het toneelstuk moet je nu eigenlijk verbaasd of verontwaardigd naar de desbetreffende vinger kijken, maar dat doe je niet om verdere escalatie te voorkomen. ‘Ik zal het niet meer doen,’ mompel je dus maar.
‘Pap! Je mond hangt open!’ Dat is de oudste dochter, een halfuur later. Zij draagt al een bh, zag je laatst. Best een schok was dat, maar ja – wat doe je eraan? Net doen alsof je het niet zag.
‘Pap! Doe je mond dicht!’ herhaalt ze op dwingende toon.
Je doet hem dicht en leest voort in de krant. Na een tijdje neem je een hap van je croissant.
‘Kun je nou niet gewoon eten?’ komt onmiddellijk het commentaar. ‘Moet je nou echt zo snuiven en blazen en zulke grote happen nemen?’ Dit is nog steeds de veertienjarige. ‘Het is walgelijk, pap. Je lijkt wel een hond.’
Het moet niet gekker worden.

Maar dat wordt het natuurlijk wel. Vader en dochters is een boek over twee opgroeiende meiden en een vader die verwonderd en bezorgd toekijkt. De eerste jaren is het luiers verschonen en wachten op de eerste tand en het eerste voetstapje. Vervolgens komen Bert en Ernie, Sesamstraat en Pluk van de Petteflet, maar daarna begint het pas: ze krijgen praatjes en gaan de gekste vragen stellen.

Steeds onvermijdelijker komt het moment waarop ze helemaal op eigen benen zullen kunnen staan, althans dat denkt de vader. Hij ziet in een twaalfjarige al een jonge vrouw die belaagd wordt door verkeerde mannen en met weemoed denkt hij terug aan de jaren waarin ze nog klein en onhandelbaar waren.

Bron: Prometheus

Tot Martin Brils geliefdste werk behoren zijn verhalen en stukken over Frankrijk. In Au revoir verschijnen alle verhalen en columns van Bril over Frankrijk voor het eerst in één band, inclusief nooit eerder gebundeld werk over het land dat voor Nederlanders nog altijd de populairste vakantiebestemming is.

Martin Bril, die in Frankrijk een tweede huis bezat, kreeg er een nieuw vaderland bij. Een land met een prachtige hoofdstad, een rustiek maar ook weerbarstig platteland, nieuwe mensen, dieren en avonturen.

Brils verhalen over Frankrijk zijn onovertroffen – hij schrijft over zijn heimwee naar pindakaas, of verbaast zich over zijn landgenoten in den vreemde, met hun korte broeken en praktische kapsels. Maar vooral zijn liefdevolle portretten van degenen die hem in Frankrijk omringden maken zijn Franse verhalen immens geliefd bij zijn lezers: over zijn oude buurman opa, de boer en boerin, mevrouw Fraysse van zijn favoriete restaurant, en vooral over zijn eigen gezin.

Op Brils bureau, de plaats waar hij zijn columns schreef, stond jarenlang een ansichtkaart van een klein Frans dorp, Lagarde-Enval, met boven de wereld een blauwe lucht.
Nooit meer zal Martin Bril over Frankrijk schrijven. Wat blijft zijn Brils schitterende verhalen.

Bron: Prometheus

Laatste deel van de historische romanreeks.

De vele fans van Jean Auel komen eindelijk te weten hoe het verdergaat met Ayla, Jondolar en hun dochtertje Jonayla. De saga gaat verder met de opleiding die Ayla geniet tot Zelandoni, een spiritueel leider en genezer.

Ayla wordt de acoliet van de Zelandoni van de Negende Grot en ze begint aan een reeks intensieve reizen die deel uitmaken van haar heilige training. Ze worstelt om de juiste balans te vinden tussen haar spirituele roeping en haar taak als jonge moeder, en hierdoor komt haar relatie met Jondolar onder spanning te staan.

Bron: A.W. Bruna Uitgevers
www.jeanauel.nl

Goede woede is een selectie van de beste columns uit: Oelikoeli en andere goden, Iedereen is eigenaar van iets, Bacteriën moeten ook leven, Omdat jij mijn beste vriend bent en Ware woorden.

Bron: Thomas Rap

De Engelse actrice Kristin Scott Thomas speelt als journaliste Julia Jarmond de hoofdrol in de verfilming van Haar naam was Sarah. Een aangrijpende film over een inktzwarte bladzijde uit de Franse geschiedenis. De speciale uitvoering van Haar naam was Sarah – de filmeditie is vanaf 13 oktober te koop.
De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar het Vélodrome d’Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong.
Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia. Ze gaat op zoek in archieven en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar schoonfamilie. Haar echtgenoot probeert haar ervan te weerhouden zich met deze geschiedenis te bemoeien, maar Julia besluit desondanks het spoor van Sarah te volgen.

Bron: Artemis & co.

Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, behalve dan dat de jarige het op zijn heupen krijgt en kort voordat het feest losbarst, vertrekt. De tijd die hem rest kan hij beter besteden, vindt hij, en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Pers en burgemeester hebben het nakijken.

Allan is een nuchter type dat weinig tot geen angst kent en die verder niet al te lang stilstaat bij zijn beslissingen, maar ad hoc handelt en het avontuur op zijn hoogbejaarde leeftijd niet schuwt. Met alle gevolgen van dien.

De vaart houdt hij er in elk geval in, want vanaf het moment dat hij het bejaardentehuis verlaat, wordt De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween een soort roadtrip waarbij de lezer de memorabele avonturen van de 100-jarige meemaakt - zo let hij even op een koffer voor iemand die maar niet terugkomt en dus gaat de koffer mee de bus in, maar er blijkt enorm veel (maffia)geld in te zitten, hetgeen woeste achtervolgingen tot gevolg heeft -, ook verzamelt Allan een bonte club figuren om zich heen in een zwaan-kleef-aaneffect. Tegelijkertijd passeren de memorabele momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue, met Allan als wel heel bijzonder gezelschap.

In het Mississippi van de jaren 60 wordt aan zwarte vrouwen wel de opvoeding van blanke kinderen toevertrouwd, maar niet het poetsen van het tafelzilver. Drie vrouwen zijn het allesbepalende racisme meer dan zat en besluiten dat de verschillen tussen hen minder belangrijk zijn dan de overeenkomsten.

Het is 1962 en de 23-jarige Skeeter besluit een carrière als schrijfster na te jagen. Naar een onderwerp hoeft ze niet ver te zoeken als op een dag haar vriendin Hilly vertelt over haar missie in alle huizen van blanke gezinnen een apart toilet te installeren voor de zwarte hulp. Hilly begint daarop de verhalen te verzamelen van zwarte vrouwen die als hulp in de huishouding werken.

Aibileen heeft als hulp al zeventien blanke kinderen opgevoed, maar als haar eigen zoon Treelore verongelukt op zijn werk, kijken de blanke bazen de andere kant uit. Minny is al vaker ontslagen dan ze kan tellen, omdat ze haar werkgevers altijd van repliek dient.

Bron: Mistral

Nazikopstuk Reinhard Heydrich, alias ‘de beul van Praag’ en ‘het blonde beest’, is uitvinder en uitvoerder van de Shoah, en een van de wreedste nazi’s die het Derde Rijk kende. Hij was de chef van Eichmann en de rechterhand van Himmler. Bij de SS noemden ze hem ‘HhhH’: Himmlers hersens heten Heydrich. In mei 1942 wordt hij in Praag in zijn open Mercedes getroffen door een granaat.

De gevolgen zijn meedogenloos: de granaat is geworpen door de Tsjechische parachutist Jan Kubis, en als represaille worden twee Tsjechische dorpen met de grond gelijkgemaakt, honderden mannen standrechtelijk geëxecuteerd en duizenden vrouwen en kinderen afgevoerd en vergast.

Twee echtparen gaan een avond uit eten in een restaurant. Ze praten over alledaagse dingen. Maar ondertussen vermijden ze waar ze het eigenlijk over moeten hebben: hun kinderen. De twee vijftienjarige zoons van beide echtparen hebben samen iets uitgehaald wat hun toekomst kan verwoesten.

Wat de situatie nog ingewikkelder maakt is dat een van de ouders de beoogde nieuwe minister-president van Nederland is. Er ontspint zich een bloedstollend verhaal dat zich binnen de tijdspanne van een avond voltrekt.

Kunst, geld, liefde, dood, werk, werk, de vader-zoonrelatie, Frankrijk als toekomstig toeristenparadijs: het zijn slechts enkele thema's van deze uitgesproken klassieke en toch ronduit moderne roman.

Als Jed Martin, de hoofdpersoon van De kaart en het gebied, het verhaal ervan moest navertellen, zou hij misschien beginnen bij een combiketel die het begaf op een koude dag in december. Of bij zijn vader, een bekend, geëngageerd architect, met wie hij tal van eenzame kerstdiners heeft genoten.

Hij zou in elk geval melding maken van Olga, een beeldschone Russische die hij aan het begin van zijn carrière heeft ontmoet toen hij voor het eerst zijn fotografische werk op basis van Michelinkaarten exposeerde. Dat was vóór hij wereldwijd succes boekte met zijn 'beroepen'-reeks, waarin hij persoonlijkheden uit alle mogelijke milieus (onder wie de schrijver Michel Houellebecq) portretteerde tijdens de uitoefening van hun vak.

Hij zou ook moeten vertellen hoe hij commissaris Jasselin een gruwelijke moordzaak hielp oplossen, waarvan de afschuwelijke details het politiekorps nog lang zouden heugen. Tegen het eind van zijn leven zou hij een zekere sereniteit bereiken en alleen nog gefluister voortbrengen.

Bron: De Arbeiderspers

Calcutta 1932: Ben en zijn vrienden van het geheime Chowbar Genootschap zijn net zestien geworden. Het is tijd om het weeshuis, waarin ze zijn opgegroeid, te verlaten. Bij het afscheidsfeest verschijnt plotseling een oude vrouw met een jong meisje, Sheere, waar Ben meteen door gefascineerd is. Wie is zij?

Als Ben en Sheere ontdekken wat hen met elkaar verbindt, worden ze al omringd door gevaar, een gevaar dat hen diep de onderwereld van Calcutta intrekt. Een schaduw uit het verleden staat hen naar het leven en die schaduw is al veel dichterbij dan ze vermoeden ...

Bron: Signatuur

In de zomer van 2008 hoorde Martin Bril dat hij kanker had. Het weerhield hem er niet van door te gaan met schrijven en met het maken van zijn boeken. Nederland leefde mee met Bril, die af en toe verslag deed van zijn toestand. Soms indringend of ernstig. Soms melancholiek. Vaker met humor. Maar altijd vol met zijn meesterlijke observaties van de mensen en dingen die op zijn pad bleven komen, ook in het ziekenhuis of tijdens het lezen van een bijsluiter.

Bril ging de ziekte te lijf zoals een schrijver dat doet: met zijn pen. Hij schreef brieven, verslagen, gedichten en e-mails aan vrienden, bekenden, artsen, en soms aan zichzelf. Het evenwicht is Brils unieke, hoogstpersoonlijke verslag van zijn ziekte. Maar het is veel meer dan dat. Uit de enorme hoeveelheid materiaal maakte zijn vrouw Anneke een selectie, afgewisseld met de columns die Bril tijdens zijn ziekte voor de Volkskrant bleef schrijven.

Het evenwicht is het ultieme bewijs van Martin Brils schrijverschap. Het is een literair document van grote waarde.

Bron: Prometheus

Op grootse wijze neemt Umberto Eco in zijn nieuwe, grote roman De begraafplaats van Praag de misschien wel meest megalomane eeuw aller tijden onder handen: de negentiende eeuw. Plaatsen van handeling: Turijn, Palermo en Parijs.

De geschriftvervalser Simone Simonini is een nauwkeurig observator van zijn eigen tijd. En hij ziet veel: een hysterische sataniste, een abt die twee keer sterft, lijken in een Parijs riool, jezuïeten die samenspannen tegen vrijmetselaars. Simonini ziet veel, maar hij maakt nog veel meer mee, en bijna als vanzelf wordt hij steeds dieper betrokken in het complot dat zal leiden tot de lasterlijke Protocollen van de Wijzen van Zion, die de gehele twintigste eeuw het antisemitisme zullen aanwakkeren.

Bron: Prometheus