De officiële lijst
met bestverkochte boeken

• ‘In 1952 deelde ik een stofzuiger met mijn schoonmoeder.’
• ‘In 1961 zond de televisie 24 uur uit – per week.’
• ‘In 1965 moesten we naar de buren om te bellen.’

'Gouden jaren' vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. De wekelijkse teil werd een dagelijkse douche, het papieren loonzakje een digitale bankrekening en de boterham met tevredenheid een broodje gezond. Vertrouwde beroepen verdwenen, nieuwe deden hun intrede. Wie had er in de jaren vijftig al gehoord van mondhygiëniste of activiteitenbegeleider?

'Gouden jaren' staat vol met herkenbare anekdotes, scherpe observaties en foto’s. Het laat zien hoe compleet anders ons leven er een halve eeuw geleden uitzag en dat we rijker zijn geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.

Vijftien jaar lang was Jos van Zoelen de personal manager, chauffeur en bodyguard van André Hazes. Vijftien jaar is langer dan de meeste huwelijken duren. Zeker die van Hazes zelf. Bovenal was Jos dan ook Andrés vriend, zijn gabber. Hij was bereid een kogel voor 'die kleine' op te vangen. Zo ver kwam het gelukkig niet. Wel belandde Jos door Hazes' toedoen enkele keren achter de tralies. 'Het komt later allemaal in mijn boek', dreigde hij dan gekscherend. Dit is dat boek.

André Hazes & Ik biedt een niets verhullende blik achter de schermen van Nederlands grootste volkszanger. Het bevat geen verzameling publiciteitspraatjes, maar het echte verhaal. Met seks, veel seks zelfs, drugs en een ongelooflijke hoeveelheid rock & roll. 

Voor de totstandkoming van het boek reisde Van Zoelen samen met popjournalist Hans van den Heuvel (OOR, De vrienden van Amstel LIVE!) kriskras door Nederland. Ze haalden herinneringen op met een zestigtal vrienden, familieleden, muzikanten en zakenrelaties. Hieronder bevinden zich broer Arie Hazes, zus Wil, zanger Koos Alberts, gitarist Jan Akkerman, manager Tonny Alberti, boeker Leo Lukassen, presentator Ad Visser, platenbaas Tony Berk, hoesfotograaf Govert de Roos en oud Ajax- en Oranjedoelman Piet Schrijvers.

In Powerfood presenteert Rens haar favoriete recepten met verantwoorde ingrediënten voor een happy en healthy lifestyle. Zoals de talloze lezers van haar columns en blogs wel weten, staat bij Rens Kroes het genieten van het leven centraal. Een avondje feesten of een lekker stuk taart maakt je happy en is dus bijna een must! Zeker als je zelf een gezonde variant hebt gebakken.

Dit praktische boekje laat in een notendop zien wat omdenken betekent en hoe je dat doet. Om in te bladeren, te grazen, ideeën op te doen, op het verkeerde been gezet te worden en vooral om je eigen creatieve vermogens te prikkelen. Kortom, om te kijken, denken en – vooral – creëren.

Bijna twintig jaar lang droeg voetballer Wim Kieft een groot geheim met zich mee. Dat is nu voorbij. Aan Michel van Egmond, auteur van de mega-bestseller Gijp, vertelde hij zijn onwaarschijnlijke verhaal.

Kieft is het verslag van een bittere strijd tegen zijn verslaving. Tegen de demonen in zijn hoofd. Maar het is ook een hoopvol relaas over de voorzichtige wederopstanding van een veerkrachtig mens. Het is een boek vol zelfspot en trots. Triest en soms grappig tegelijk. Het gaat over Ajax, PSV, Oranje en uiteraard over die gedenkwaardige kopbal tegen Ierland in 1988. Maar het gaat ook over schuld en schaamte, over eenzaamheid en angst, over de druk, over het eeuwige onvermogen om te genieten van succes. En over de dagelijkse strijd die hij voert om clean te blijven.

'Ik ben blij dat ik weer leef,' zegt hij op een van de laatste bladzijden van dit openhartige boek. 'Écht leef.'

Wim Kieft (1962) speelde 42 keer voor Oranje. Hij werd Europees kampioen in 1988, won de Europa Cup I, werd zes keer landskampioen, vier keer bekerwinnaar en ontving al op 19-jarige leeftijd de Gouden Schoen.

Mark van der Werf, verslaggever van het Algemeen Dagblad, heeft op zijn 35e genoeg CEO's en Haagse parlementaire hotemetoten geïnterviewd. Hij zegt de journalistiek vaarwel en wordt leraar op een basisschool in de binnenstad van Rotterdam. In 'Meester Mark draait door' doet hij met veel vaart en zelfspot verslag van zijn nieuwe loopbaan.

De onervaren meester maakt een vliegende start: hij strikt veters, plakt pleisters op kapotte knieën en leert zijn groep rekenen en schrijven. Helaas blijft het schooljaar niet zo idyllisch. Een jongen met het Gilles de la Tourette-syndroom roept vijftig keer per dag 'mamamia-pizzeria'. Een meisje dat categorisch zwijgt, communiceert door opzichtig in het kruis van haar leerkracht te grijpen. En de moeder van een aartsluie leerling concludeert dat haar zoon een Winti-kruidenbad en vier weken absolute rust nodig heeft.

Geleidelijk groeit bij de voormalige verslaggever twijfel: heeft hij de juiste carrièreswitch gemaakt? Dromen, durven, doen, blijkt niet zo simpel als het lijkt. De bureaucratie in het onderwijs is enorm. Een leuke les voorbereiden? Helaas, er moet eerst een arrangementenplanning gemaakt worden. De leerlingen de baas blijven, is bovendien moeilijker dan gedacht. Op de Pabo, waar je met broddelwerk prima cijfers kunt scoren, heeft orde houden geen prioriteit. Daar is het belangrijker om een vis te kleien. Uiteindelijk belandt Mark op een skippybal van een haptonoom - en hakt hij de knoop door.

Brené Brown beschrijft in

De moed van imperfectie hoe moed, compassie en verbondenheid een belangrijke plek in je leven kunnen krijgen. Op basis van haar jarenlange studie kwam ze tot tien stellingen over een `bezield leven: leven vanuit het gevoel dat je de moeite waard bent.

Op haar eigen, eerlijke, warme en grappige manier moedigt ze de lezer aan om perfectionisme te laten varen, stress als leefstijl los te laten, te vertrouwen op intuïtie en creativiteit de ruimte te geven. Dit boek gaat over de levenslange reis van `Wat zullen anderen wel niet denken? Naar `Ik ben goed genoeg .

Bron: Lev.

Een dandy. Een prijsvechter in de juridische arena. Een handelsreiziger met een koffer vol argumenten. Een querulant. Een taal- én levenskunstenaar. Maar bovenal: een strafpleiter in hart en nieren. Mr. Theo U. Hiddema (70) is een van de bekendste, succesvolste en meest markante advocaten van Nederland. Zijn fenomenale oratorische vermogen binnen en buiten de rechtszaal hebben hem tot een veel en graag geziene figuur in de -media gemaakt.

In 'Mr. Hiddema' vertelt hij onder meer over zijn jeugd in het Friese Holwerd, zijn jaren bij Max Moszkowicz sr. met wie hij uiteindelijk ruzie kreeg, de ontmaskering van politie-informanten, zijn bewondering voor Fortuyn en Wilders, en over tal van geruchtmakende zaken die hij in zijn lange loopbaan deed van de Bende van Venlo tot de moord op Pim Fortuyn.

Tevens gaat Hiddema onverbloemd in op alle ¬aspecten van het vak. Op de bedreigingen, op de gevechten met de tuchtrechter, op het zwarte geld en op de omgang met criminelen, officieren, rechters en collega-advocaten.

Sophia Loren werd geboren op 20 september 1934 als Sofia Villani Scicolone en groeide op in een arme buurt bij Napels. Ze begon haar fabelachtige loopbaan op veertienjarige leeftijd, toen ze een schoonheidswedstrijd won. Al in 1957 speelde ze samen met Cary Grant en Frank Sinatra in een Engelstalige film: 'The Pride and the Passion'. Dat is ook het jaar dat ze trouwde met haar grote liefde, Carlo Ponti.

Haar filmcarrière laat zien dat Loren een van de allergrootste actrices is die de twintigste eeuw heeft gekend. Ze speelde in 93 films en werkte met grootheden als Vittorio De Sica, Marcello Mastroianni, Dino Risi, Alberto Sordi, John Wayne en Anthony Quinn. Ze won meer dan 45 prijzen, waaronder een Academy Award voor haar hoofdrol in 'La Ciociara', een BAFTA Award en diverse Golden Globes. Ze wordt over de hele wereld gezien als een icoon in de filmgeschiedenis.

Sophia Loren vindt bij toeval een doos met oude schatten terug: elk object is een aandenken aan het sprookjesachtige leven dat ze heeft geleid. Gesprekken, onbekende details, merkwaardige anekdotes en geheimpjes komen bij haar boven. Aan de hand van die tastbare herinneringen begint ze te vertellen, op een persoonlijke manier en met veel intrigerende details.

En zo komt allengs het beeld naar voren van een bijzondere vrouw, die haar stempel onuitwisbaar heeft gedrukt op een heel tijdperk. Het zelfportret van een vrouw met een ongeëvenaarde schoonheid en een warm hart, de enige Italiaanse filmster van wie de hele wereld hield. Het boek bevat veel nooit eerder gepubliceerde feiten en gevoelens, en een grote hoeveelheid van de mooiste foto's uit haar leven.

In zijn nieuwste boek biedt de grote Ruslandhistoricus Orlando Figes een originele visie op de Russische Revolutie, waarbij hij deze historische omwenteling niet als een op zichzelf staande gebeurtenis bekijkt, maar als een honderdjarige poging om utopische dromen waar te maken.

Met zijn scherpzinnige verhaal biedt hij een verhelderend, nieuw perspectief op de Russische Revolutie. Waar andere historici zich hebben gericht op de jaren voor en na 1917, toont Figes hoe de revolutie, hoewel die tussen de hongersnood van 1891 en de val van het Sovjetregime in 1991 van vorm veranderde, tijdens die hele eeuw werd gedreven door hetzelfde ideologische vuur. Figes schetst daarbij drie generaties. In zijn gezaghebbende en kenmerkende stijl roept hij een toegankelijk en schokkend beeld op van een aantal van de sleutelmomenten van de twintigste eeuw.

Teun van de Keuken koopt niet graag knollen voor citroenen. Ook geen citroenen voor knollen overigens. Hij houdt er niet van bij de neus te worden genomen. En ook niet van truffelolie gemaakt van petroleum of cantharellensoep waar nog geen grammetje cantharel in te vinden is. Daarom bestookt hij als verslaggever van het tv-programma 'De Keuringsdienst van Waarde' onze voedselproducenten met kritische vragen over de producten die zij aan ons proberen te slijten. Hoe biologisch is 'biologisch' eigenlijk? Waarom zitten er cashewnoten in een potje pesto? Is het diervriendelijkst ook het milieuvriendelijkst? En zaten al die e-nummers echt in oma's recept?

In Puur en eerlijk doet Teun van de Keuken op vrolijke wijze verslag van zijn zoektocht naar de zin en onzin van de voedselindustrie, en ontziet daarbij ook zichzelf niet.