De officiële lijst
met bestverkochte boeken

"Ik ben geboren op 13 april 1944 in Posen, een oude Poolse stad die eeuwenlang Pozna werd genoemd. Maar toen ik er geboren werd, te midden van bombardementen die het einde der tijden leken aan te kondigen, was dit Posen een Duitse stad vanwaaruit Hitler-Duitsland zijn Heerestruppen naar de Sovjet-Unie had gestuurd en die nu de verminkten, de gewonden, de doden en een onafzienbare stoet vluchtelingen terugkreeg. Mijn familie had deel aan dat drama. Over hen gaat dit boek. En over de gevolgen van de oorlog. Over een sluwe grootvader, die op spectaculaire wijze een van de rijkste mensen van Letland was geworden, maar twee dagen voordat de oorlog uitbrak met zijn Russische vrouw en vier kinderen, met achterlating van al zijn bezittingen, moest vluchten naar Nederland. Over een naïeve vader, die aan het Oostfront, in het uniform van de Waffen ss, uit idealisme tegen de Sovjets vocht en vervolgens in Nederland ten onder ging. Over een moeder, die na de scheiding naar Duitsland vluchtte en mijn moeder niet mocht zijn. En over mij, de kleinzoon, de zoon, de stamhouder."

Alexander Münninghoff (Pozna, 1944) is journalist en Ruslandkenner. Hij is winnaar van de Prijs voor de Dagbladjournalistiek en auteur van Tropenjaren in Moskou (1991), over zijn tijd als correspondent in de Sovjet-Unie. De stamhouder is autobiografisch en berust op feiten en familieverhalen.

Het jaar 30, ongeveer. Jezus van Nazaret zwerft door Galilea. Hij predikt zijn boodschap van het naderend koninkrijk van God. In een verdeelde samenleving, verscheurd door conflicten tussen Joden en Romeinen en tussen Joden onderling, spreekt dat veel mensen aan - maar velen ook niet. Wie was hij?

In de evangeliën lezen we het een en ander over zijn optreden, maar weinig over de wereld waarin hij leefde. Wie daar wel over schreef was Flavius Josephus, een Joodse geschiedschrijver die enkele jaren na de kruisdood van Jezus in Jeruzalem werd geboren en uiteindelijk in Rome terechtkwam. Hij wordt wel de vijfde evangelist genoemd. Josephus maakt het mogelijk Jezus te vergelijken met andere profeten, messiassen, zelfverklaarde koningen en wonderdoeners. Want Jezus was niet de enige.

Fik Meijer vertelt in zijn nieuwe boek over het waarheidsgehalte van de geboorteverhalen van Jezus, de rol van Maria van Magdala, de betekenis van exorcisme, het geweld in Getsemane, de kruisdood als ultieme straf en Jezus' opstanding uit de dood. Bijbelse personen uit Jezus' omgeving krijgen in dit boek een nieuw gezicht: Johannes de Doper, Pontius Pilatus, Barabbas, Judas Iskariot en Jezus' broer Jakobus. Zo komt de historische Jezus tot leven.

• ‘In 1952 deelde ik een stofzuiger met mijn schoonmoeder.’
• ‘In 1961 zond de televisie 24 uur uit – per week.’
• ‘In 1965 moesten we naar de buren om te bellen.’

'Gouden jaren' vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. De wekelijkse teil werd een dagelijkse douche, het papieren loonzakje een digitale bankrekening en de boterham met tevredenheid een broodje gezond. Vertrouwde beroepen verdwenen, nieuwe deden hun intrede. Wie had er in de jaren vijftig al gehoord van mondhygiëniste of activiteitenbegeleider?

'Gouden jaren' staat vol met herkenbare anekdotes, scherpe observaties en foto’s. Het laat zien hoe compleet anders ons leven er een halve eeuw geleden uitzag en dat we rijker zijn geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.

Leo Beenhakker (1942) is ongetwijfeld de kleurrijkste trainer uit de Nederlandse voetbalgeschiedenis. De Rotterdammer was coach van liefst vijftien profclubs in Nederland, Spanje, Mexico, Zwitserland en Turkije. Bovendien was Beenhakker bondscoach van Nederland, Saoedi-Arabië, Polen en Trinidad en Tobago.

Hij werd drie keer landskampioen met Real Madrid, tweemaal met Ajax en hij bezorgde Feyenoord in 1999 de laatste landstitel. Na zijn eerste kampioenschap met Real Madrid kreeg hij de eretitel 'Don Leo'. Dieptepunt was het WK van 1990 waarin Nederland roemloos werd uitgeschakeld, waarna Beenhakker aangaf dat 75 procent van alle ellende niet naar buiten was gekomen. Daar gaat hij 25 jaar later eindelijk uitgebreider op in.

In 2015 was Beenhakker vijftig jaar actief in de voetballerij waarin hij ook nog een aantal andere functies bekleedde. Don Leo was bovendien populair door zijn gevoel voor humor en zijn opmerkelijke uitspraken.

In deze biografie vertelt de markante trainer zijn opzienbarende memoires aan Bert Nederlof (1946) die ruim 35 jaar redacteur was van Voetbal International en 20 jaar verslaggever bij Langs de Lijn.

In 'De Kozakkentuin' beschrijft Jan Brokken de bijzondere vriendschap tussen Alexander von Wrangel en Fjodor Michajlovitsj Dostojevski. Hij begint zijn verhaal in 1849 in Sint-Petersburg wanneer de jonge Alexander een groep arrestanten voorbij ziet komen, op weg naar het vuurpeloton. Een van hen is Dostojevski, toen al een bekende en door Alexander bewonderde schrijver. Dostojevski ontloopt de zwaarste straf, maar krijgt jarenlange dwangarbeid in Siberië opgelegd.

Alexander wordt na zijn opleiding benoemd tot officier van justitie in Semipalatinsk, een stadje in het zuidwesten van Siberië. Daar ontmoet hij Dostojevski, die dan net is vrijgekomen. Tussen Alexander en de elf jaar oudere schrijver ontstaat een hechte vriendschap.

' In 'De Kozakkentuin' brengt Brokken de vriendschap tussen Alexander en Fjodor tot leven en schetst hij de turbulente gebeurtenissen in het Rusland van de tweede helft van de negentiende eeuw. Hij baseert zich op uniek historisch materiaal: brieven en memoires die de achterachterkleindochter van Alexander hem toevertrouwde.

De Hedwigepolder, de beroemdste polder van de lage landen, schrijlings op de Zeeuws-Vlaamse grens, moet en zal onder water worden gezet. Deze polder is symbool geworden voor het oude boerenland dat moet wijken voor nieuwe natuurgebieden. Dit raakt de bevolking diep in de ziel.

Schrijver Chris De Stoop, boerenzoon uit de streek, keert terug naar de ouderlijke hoeve, die van de ene op de andere dag leeg is komen te staan. Terwijl hij de boerderij bestiert, ziet hij hoe het landschap om zich heen verandert. Hij is zo iemand die nog in vervoering kan raken van een mooi gevormde koe. Hij kan nog lyrisch worden over een versgeploegde akker. De auteur ziet om naar het boerenleven dat het land maakte tot wat het was, duizend jaar lang. En hij kijkt met verbijstering naar het geradbraakte land dat het geworden is.

De vanouds vermaarde Erve C. Stichter's Enkhuizer Almanak. Aanwijzende de voornaamste jaarmarkten, kermissen, waren- , vee- en andere markten in het Koninkrijk der Nederlanden. Benevens de waterstanden langs de Nederlandse kust, de verduisteringen, de op- en ondergang van de Zon en maan , de zichtbaarheid van de planeten, de weervoorspelling enz. Tips voor huis, tuin en keuken, verhalen , gedichtjes, Enkhuizer wijsheden en nog veel meer ...

De financiële wereld blijkt geen ver-van-mijn-bedshow. De financiële wereld is het bed zelf. En toen op 15 september 2008 de Amerikaanse bank Lehman Brothers failliet ging, stortte dat bed op een haar na in. Bankiers in de City hamsterden voedsel, zetten hun geld om in goud, of bereidden de evacuatie van hun kinderen naar het platteland voor.

Joris Luyendijk zat twee jaar lang ondergedompeld in deze wereld. Aan het begin wist hij er net zoveel van als de gemiddelde burger, namelijk bijna niks. Stap voor stap lieten insiders hem zien hoe de financiële wereld in elkaar zit, met gevaar voor hun eigen baan. Zijn bankiers monsters? Is hebzucht het probleem? En veel belangrijker: kan het weer gebeuren? Zijn de diepere oorzaken van de crash van 2008 weggenomen, of is de financiële wereld nog altijd een tijdbom in het hart van onze samenleving?

Dit praktische boekje laat in een notendop zien wat omdenken betekent en hoe je dat doet. Om in te bladeren, te grazen, ideeën op te doen, op het verkeerde been gezet te worden en vooral om je eigen creatieve vermogens te prikkelen. Kortom, om te kijken, denken en – vooral – creëren.

'Ze zeggen dat vallende sterren nachtelijke projectielen zijn die vanuit de hemel op djinns worden afgevuurd. Als dat zo is, mag de hemel vannacht glimmen van trots. Ze zeggen ook dat je een wens mag doen als je een vallende ster ziet. Als dat zo is, wens ik wanhopig dat ik hier een uitweg voor vind. Ik zweer dat dit echt de laatste keer is. Ik zie mijn gezicht niet in de spiegel van mijn hotelkamer. Ik zit ergens verstopt onder de zwellingen, die het gebied rond mijn ogen hebben vervormd. Er zitten blauwpaarse strepen tussen mijn wenkbrauwen, boven aan mijn neus en onder mijn ogen. Hoe krijg ik ze op tijd weg? Ik moet binnen twee weken weer in de Tweede Kamer zijn. Hoe ga ik dit deze keer oplossen? Volgens mij zijn mijn ribben gekneusd. "Lekker voor je." Daar zijn ze. Zodra het iets doet, vallen ze aan. Als het fout gaat, zijn ze zonder genade. "Eigen schuld." Ze hebben weer gelijk gekregen. Het is weer fout gegaan. Door het. Het is bij me zolang ik me kan herinneren. Het vergezelt me waar ik ook ga. Het heeft geen naam. Als ik het een naam geef, wordt het tastbaar, zonder blijft het ongrijpbaar. Naamloos of niet, het is niet te bedwingen. Hoe hard ik ook blijf bidden dat het weggaat, het vindt altijd een weg terug.'

Tofik Dibi zat van 2006 tot 2012 in de Tweede Kamer voor GroenLinks. Hij voerde onder meer het woord over asiel en immigratie, veiligheid en justitie, en jeugd en gezin. Maar over één onderwerp sprak hij nooit. Tot dit boek. Djinn is het verhaal dat Tofik Dibi wil en moet vertellen. Aan zichzelf, maar vooral ook aan anderen.

Wat zeggen de kruimeldief, de Daf, de geranium, de bierfiets en de boterham over ons? Waarom is de fiets juist in Nederland zo populair? De kaasschaaf hebben we niet uitgevonden, maar er kan geen politiek debat voorbijgaan of iemand begint over de kaasschaafmethode. Ook de koektrommel hebben we niet bedacht, maar het strikte beheer van de inhoud is wel Nederlands. Gastvrij en vrijgevig zijn we, maar wel binnen zekere grenzen.

Is het mogelijk ons land te typeren aan de hand van de voorwerpen waarmee we ons omringen? In dit boek worden een dikke vijftig typisch Nederlandse objecten beschreven door evenzoveel schrijvers. Objecten die een speciale betekenis hebben gekregen door ons, door de manier waarop wij waarop wij ermee omgaan. Daarmee biedt Nederland, een objectief zelfportret een even unieke als prikkelende staalkaart van ons land.

Geschreven door Frits Abrahams, Maarten Asscher, Asis Aynan, Bram Bakker, Roel Bentz van den Berg, Japke-d. Bouma, Mano Bouzamour, Wim Brands, Lex ter Braak, Adriaan van Dis, Elma Drayer, Eric Duivenvoorden, David Endt, Mira Feticu, Quinsy Gario, Beatrice de Graaf, Maarten 't Hart, Thomas Heerma van Voss, Youp van 't Hek, Ronald Hoeben, Jeroen van Kan, Renee Kelder, Olaf Koens, Kees van Kooten, Ad van Liempt, Gerry van der List, Cécile Narinx, Wim Noordhoek, Guido van Oorschot, Henk van Os, Christine Otten, Carel Peeters, Ester Naomi Perquin, Herman Pleij, Alexander Rinnooy Kan, Joyce Roodnat, Jan Siebelink, A.L. Snijders, Frits Spits, Hendrickje Spoor, Rosita Steenbeek, Franca Treur, Thomas Verbogt, Roland van der Vorst, Marjoleine de Vos, Janneke Vreugdenhil, Niña Weijers, Frank Westerman, Tommy Wieringa, Paul Witteman en Maartje Wortel.

Het is de plezierige tegenhanger van claustrofobie: thigmofilie, de liefde voor de kleine ruimte, het verlangen naar geborgenheid, grond onder je voeten, het gevoel dat wegkruipen de beste oplossing is. De kat doet het wanneer hij in zijn kartonnen doos gaat zitten, de kakkerlak die wegschiet tussen spleten in het hout, en de mens, wanneer hij in foetushouding onder zijn dekbed gaat liggen of zich terugtrekt op de wc.

Midas Dekkers heeft begrip voor die kat, die kakkerlak, die mens. In een tochtige wereld vol licht, lucht en kale vlaktes, is het goed om je veilig te voelen. Dekkers schrijft en filosofeert met vertrouwde verve over het tastbare geluk op de vierkante meter.

Ons geluk hebben we voor een aanzienlijk deel in eigen hand. Voor 50 procent zelfs, zo vertelt de hedendaagse wetenschap ons. In de zoektocht naar het begrijpen van geluk verbindt Ap Dijksterhuis met veel vaart en humor de moderne psychologie en neurowetenschap met de klassieke westerse filosofie en oosterse filosofie.

De lezer wordt meegenomen langs het boeddhistische ideaal van mindfulness en het heilzame effect van reizen, langs de vraag of we een vrije wil hebben, langs de overeenkomst tussen het geloof in een God en het bezoek aan een popfestival, langs de wijsheid van John Lennons moeder en de valkuilen van de consumptiemaatschappij, langs Socrates' ideeën over de zorg voor de ziel, langs de beste manier om de juiste doelen te stellen, en de typisch eenentwintigste-eeuwse vraag hoe vaak je, voor je eigen gemoedsrust, nu eigenlijk je e-mail moet lezen.

In zijn bestseller 'Het slimme onbewuste' schreef Dijksterhuis dat, hoewel ons gedrag vooral bestuurd wordt door het onbewuste, we ons bewustzijn nodig hebben om geluk te ervaren. In 'Op naar geluk' legt hij uit hoe we dat moeten doen. En wie wil er nu níet gelukkig worden?

Ap Dijksterhuis (1968) is een van de invloedrijkste psychologen van Nederland. Hij is hoogleraar psychologie van het onbewuste aan de Radboud Universiteit Nijmegen en een van de redacteuren van het gezaghebbende wetenschappelijke tijdschrift Science. Hij won vele prijzen, waaronder de Early Career Award van de American Psychological Association.

Elke vrouw kent de soms genadeloze invloed van weerspannige hormonen. Een niet goed functionerende hormoonhuishouding kan klachten en ziekten op allerlei vlakken veroorzaken. Zowel fysiek als mentaal. In Hormoonbalans voor vrouwen nemen we 38 veel voorkomende klachten en ziekten bij vrouwen onder de loep; van acne tot overgangsklachten of moeilijk zwanger kunnen worden, van pijn bij het vrijen tot PMS of depressie en van vaginale schimmelinfecties tot cellulite of afwijkende uitstrijkjes. We zoeken de diepere oorzaak, en leggen uit hoe je deze klachten zelf aan kunt pakken. Zo kom je er écht van af.

Want het fijne is: je kunt er veel meer aan doen dan je denkt. Of dan de meeste artsen denken. Naast medicatie valt er ontzettend veel winst te behalen op het gebied van bijvoorbeeld voeding en beweging. Sterker nog, in veel gevallen maakt een verandering in de levensstijl medicatie overbodig.

In 'Hormoonbalans voor vrouwen' lees je hoe je dat zo eenvoudig mogelijk kunt bereiken. Wat kun je beter wel of juist niet eten? Welke supplementen kunnen helpen? En welke vormen van beweging en sport? Concrete tips, helder advies en veel voer (letterlijk en figuurlijk) om over na te denken brengen je hormonen terug in balans. Vaak zonder tussenkomst van medicijnen. En dat voelt gezonder, natuurlijker, energieker en gelukkiger.

Frits Spits is een van de bekendste radiomakers van Nederland - generaties jongeren groeiden op met De Avondspits. Voor De Standaards van Spits selecteerde hij 90 van de mooiste Nederlandstalige liedjes. In deze persoonlijke canon van het Nederlandstalige lied schrijft hij over muziek, over taal, over inhoud, veelal gevat in een miniportret van de betreffende artiest en gelardeerd met persoonlijke herinneringen.

'De Standaards van Spits' bevat 4 cd's, met 80 liedjes van onder meer Boudewijn de Groot, Drs. P, Herman van Veen, Ramses Shaffy, Liesbeth List, Robert Long, Freek de Jonge, Thé Lau, Daniël Lohues, Spinvis, Acda en De Munnik en Typhoon. Van cabaret naar kleinkunst, van rock naar pop, en terug.

Frits Spits, geboren Frits Ritmeester (1948), is neerlandicus. Als radiomaker verwierf hij landelijke bekendheid met De Avondspits, Tijd voor Twee, De Strepen van Spits en De Taalstaat. Hij is winnaar van de Marconi Award (1996), Groenman-taalprijs (1997), Zilveren Reissmicrofoon (1999) en Marconi Oeuvre Award (2008).

Het verhaal van je leven is het verhaal van je brein. Dick Swaab volgt de mens,en dan vooral zijn hersenen, vanaf de conceptie tot en met de dood. Alles komt voorbij in 'Wij zijn ons brein': puberteit, seksualiteit, anorexia, alzheimer, medicatie, criminaliteit, geloof, hersenbeschadiging, psychische problemen en bijnadoodervaringen. Na lezing van dit boek zul je beter begrijpen waarom je bent wie je bent.

Toen Sjaakie in 1949 geboren werd, zei iedereen dat de knul perfecte handen had voor onder de grond. Hij groeide op als de vierde generatie van een mijnwerkersgeslacht in Heilust, een mijnkolonie in Kerkrade. Een brave, katholieke gemeenschap, die overliep van trots: de mijnwerkers konden harder werken, drinken, bidden, blazen, vechten en lopen dan de rest. En ze dienden de natie.

Niet alleen Kerkrade draaide om kolen, een groot deel van Zuid-Limburg werd door ‘social engineers’ gevormd naar de aanwezige steenkool. Kerk, mijn en staat voerden een totalitaire regie over het mijnwerkersbestaan. Maar Sjaakie deed niet mee. Die ging zingen, het podium op. Terwijl de ster van Jack Vinders rees, begon in Heilust het verval.

Marcia Luyten schetst de glorie en ondergang van de Nederlandse steenkoolindustrie aan de hand van een bewogen familiegeschiedenis: een zoon die vecht tegen de demonen van een mijnwerkersfamilie en die met alles moet breken om zijn droom na te jagen, al zal hij de kolonie nooit echt verlaten.

Claudia de Breij (net 40, dankuwel) vraagt zich af hoe dat moet: leven. De eerste jaren zeggen ouders, leraren en andere betweters wat je wel en niet moet doen. Je zit nog in de fase 'leven voor beginners'. Maar hoe moet het als je alles eenmaal zelf mag (en moet) uitvinden? Hoe ga je dan om met vragen over liefde, dood, vriendschap, seks, werk, kinderen? Niemand die zegt hoe het moet. En dat is fijn. Maar soms ook niet. Soms zou je willen dat iemand zei: 'Dit heb ik ook gehad. En toen heb ik het zus en zo opgelost.' Dat helpt.

Ze ging te rade bij wijze mannen en vrouwen die het allemaal al een keer hebben meegemaakt. Samen met haar geliefde Jessica van Geel sprak ze met Willeke Alberti, Hedy d'Ancona, Anne-Wil Blankers, Hanneke Groenteman, Nico ter Linden, Geert Mak, Erica Terpstra, Herman van Veen, Paul van Vliet en Hans Wiegel. Het leverde een boek op zoals alleen De Breij dat kan maken: hartstochtelijk, geestig, to the point en onontbeerlijk op het hobbeligepad dat 'leven voor gevorderden' heet.

Claudia de Breij (1975) is cabaretier. Ze maakte tot nu toe zeven succesvolle theatervoorstellingen, waaronder 'Hete Vrede', waarvoor ze de Poelifinario-prijs ontving. Uit die voorstelling komt haar hit 'Mag ik dan bij jou'. In 2016 verzorgde ze als eerste vrouw de Oudejaarsconference. Claudia de Breij en Jessica van Geel - (1973), freelance journalist voor onder andere NRC Handelsblad - leven samen met hun twee zoons in een hypermodernsamengesteld mozaïekgezin.

Zie ook:

www.claudiadebreij.nl en www.lebowskipublishers.nl.

Bestseller-auteur Michel van Egmond ('Gijp', 'Kieft','Topshow') schrijft al meer dan twintig jaar als insider over Feyenoord. In deze bundel zijn z'n beste verhalen samengebracht.

Het zijn verhalen die gaan over Willem van Hanegem, József Kiprich en de onvergetelijke Coen Moulijn natuurlijk, maar ook over Gerard Meijer, over Chris Gyan, Ove Kindvall en de excentrieke Mike Obiku.

Ze gaan over de magie van De Kuip, over de kracht van het Legioen, over de alles verblindende fonkeling van de Europa Cup 1 en het mislukken van ontelbaar veel spitsen. Ze gaan over succes en teleurstelling, over vreugde, verdriet, trots maar bovenal over hoop, want Feyenoord is de club van eerst geloven en dan zien.