De officiële lijst
met bestverkochte boeken

'Kom hier dat ik u kus' is een roman over Mona, als kind, als vierentwintigjarige, en als vijfendertigjarige. Een verhaal over waarom we worden wie we zijn, geschreven met humor, scherpte en veel schaamteloze eerlijkheid. Over ouders en kinderen. Over kapotte mensen en hoe zij ongewild anderen ook kapotmaken.

Over waar verantwoordelijkheid eindigt en schuld begint. Over geheimen en eenzaamheid. Over ziekte en zwijgen. Over de gevaren van sterk zijn. Over vergeten en niet kunnen vergeten. Over jezelf durven redden. En natuurlijk ook nog over de liefde. Omdat dat alles is wat we hebben, of toch bijna.

Lou is twaalf, Eva zesendertig, Elsie tweeënveertig, Casper zesenveertig, en Jos eenenzeventig. Vijf mensen, met elkaar verbonden, vertellen hun verhaal.

Over onverwacht geluk dat de dingen moeilijk maakt, over geheimen die te groot lijken, over de complexe kunst van het jong zijn, over obstakels die bergen worden, amper te beklimmen, over blijven proberen, tot waar geen mens meer verder kan.

In 'Vele hemels boven de zevende' vechten vijf uiteenlopende figuren meer met zichzelf dan met elkaar in dit bestaan dat belachelijk mooi en geweldig lastig is, allemaal tegelijk.

Griet Op de Beeck (1973) ontving voor haar succesvolle debuutroman 'Vele hemels boven de zevende' De Bronzen Uil Publieksprijs 2013 en het boek werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs 2014.

Hendrik Groen is wel oud maar niet dood, en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde?

In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een bejaardentehuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid te nemen van dit charmante personage…

Vier studievrienden zoeken samen hun weg in New York: de charmante acteur Willem, de excentrieke kunstenaar JB, de getalenteerde architect Malcolm en Jude St. Francis. Jude is teruggetrokken, slim en raadselachtig, en zijn vrienden weten beter dan vragen te stellen over zijn verleden. Ze proberen zijn pijn te verlichten, maar naarmate de decennia verstrijken dringt zich de vraag op of Jude wel verlost kan worden van de demonen uit zijn verleden.

Hanya Yanagihara groeide op in Hawaii en Texas. Ze werkt bij The New York Times Magazine en debuteerde met' Notities uit de jungle'. 'Een klein leven' betekende haar wereldwijde doorbraak als schrijver en werd een bestseller in Engeland en de Verenigde Staten.

Vijftien heel verschillende mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo'n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren.

'Gij nu' gaat over wurgende eenzaamheid. Over vluchten en ontsnappen, wat geenszins hetzelfde is. Over verledens die je blijven achtervolgen, tot je beter leert te weten. Over de liefde die kan helpen, als je dat durft toe te laten. Over het verlangen om gezien te worden, de verschroeiende dwang om het goed te doen, de angst voor het geluk, vaak groter dan die voor het verdriet, de opmerkelijke veerkracht van wie weigert op te geven. En over de heftige wereld die het soms zelfs de dappersten onmogelijk maakt.

Griet Op de Beeck heeft geen roman geschreven, maar 'Gij nu' is geenszins een verzameling per ongeluk bij elkaar geplaatste verhalen. Het is wel degelijk de bedoeling om bij het begin te beginnen en door te lezen tot het eind, om dan te ontdekken dat het boek meer is dan de droge optelsom van de afzonderlijke delen. Niet omdat er anekdotische verbanden zouden bestaan, maar omdat de schrijver probeert op deze manier iets te vertellen wat de lotgevallen van de vijftien individuen ver overstijgt.

Louisa en Will zijn absolute tegenpolen. Als Lou wordt aangenomen om voor Will te zorgen, die sinds een ongeluk in een rolstoel zit, botsen hun karakters ook onmiddellijk. Maar als ze ontdekt wat hij voor ogen heeft, besluit ze alles op alles te zetten om hem van gedachten te doen veranderen.

Alleen, hoe overtuig je iemand dat er nog zo veel avonturen te beleven zijn, als je zelf de wereld niet durft te ontdekken? 

Het nieuwe boek van Paulien Cornelisse gaat niet over taal. Maar over een cavia. Die op de afdeling Communicatie van een kantoor werkt. Oké…

Een cavia op een kantoor tussen de mensen: het klinkt wat onwerkelijk, maar voor iedereen die maar een blauwe maandag met collega’s heeft gewerkt, zullen de kantooravonturen in 'De verwarde cavia' heel herkenbaar zijn. Van de symbiotische relatie met het koffiezetapparaat tot passief-agressieve e-mails en duizelingwekkende perikelen rond de lief- en leedpot.

We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek 'Pogingen iets van het leven te maken'. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.

Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.

Deel 1 van de Napolitaanse romans. Lila en Elena groeien samen op in een volkswijk in het Napels van de jaren vijftig, een tijd waarin het ondenkbaar is dat meisjes hun tijd verspillen met leren.

De intelligente Lila moet van school om te gaan werken. Ze probeert aan haar milieu te ontsnappen door jong te trouwen. Haar beste vriendin Elena mag wél verder leren, maar beseft maar al te goed hoeveel slimmer Lila is. En mooier.

De geniale vriendin is de eerste van Ferrantes vier Napolitaanse romans, waarin zij vertelt over twee vrouwen en hun levenslange vriendschap, die even sterk om liefde als om rivaliteit draait. Ferrante vertelt met het verhaal van Lila en Elena ook het verhaal van een wijk, een stad en een land in een tijd vol veranderingen.

Een jaar nadat een van hun identieke tweelingdochters, Lydia, door een ongeluk overlijdt, verhuizen Angus en Sarah Moorcroft naar een klein Schots eiland dat Angus van zijn oma heeft geërfd, in de hoop hun verwoeste leven weer op te pakken. Maar wanneer hun andere dochter, Kirstie, meent dat ze haar identiteit hebben verwisseld - dat zij Lydia is - stort hun wereld opnieuw in.

Als de winter oprukt, en Angus voor zijn werk op het vasteland moet verblijven, lijkt het verleden Sarah in te halen en wordt Kirstie (of is het Lydia?) steeds onrustiger. Wat is er nou echt gebeurd op de fatale dag dat een van haar dochters overleed?

S.K. Tremayne is het pseudoniem van een internationale bestsellerauteur, die woont en werkt in Londen.

Het is 1962. Op de rotsen van het ingeslapen vissersplaatsje Porto Vergogna staat Pasquale, een jonge Italiaan en eigenaar van het enige hotel. In dagdromen verzonken kijkt hij uit over het glinsterende water. Aan de horizon verschijnt een boot met op het dek een prachtige, in wit geklede dame. Ze is een Amerikaanse actrice en doodziek, zo ontdekt hij als ze haar intrek neemt in zijn hotel.

Hollywood, vijftig jaar later. Een oudere, Italiaanse heer betreedt het kantoor van filmproducent Michael Deane op zoek naar de vrouw die hij nooit heeft kunnen vergeten. Schitterende ruïnes vertelt het meeslepende verhaal van een onmogelijke, maar onverwoestbare liefde.

‘Ik word wakker, doe een plas, sta op en denk: Verrek, het moest andersom.’ Of, zoals Finkers ooit al zei: ‘De leukste grappen zijn de grappen die niet zijn bedacht, maar ja, bedenk die maar eens.’ In oneliners als deze, maar ook in verzen als: ‘Ik zit voor het raam, ik fluister zacht haar naam: Veldhuis,’ wordt bij Finkers het ongerijmde geloofwaardiger dan het gezond verstand, dat immers al genoeg ellende veroorzaakt.

Zijn wijsheden worden evenveel geciteerd in het café als op filosofencongressen. Finkers op papier is plezier waar je lach- en denkrimpels van krijgt. In deze bundel zijn de overzichtswerken ''De cursus ‘omgaan met teleurstellingen’ gaat wederom niet door' en 'Poëzie, zo moeilijk nie' samengebracht.

Elk voorjaar maakte Jelle Brandt Corstius een fietstocht met zijn vader. Een bestemming was er nooit, maar wel de zekerheid dat het niet langer dan twee dagen zou duren. Anders kregen ze ruzie. Op 18 april 2014 begon Jelle Brandt Corstius weer aan een tocht, maar dan zonder zijn twee maanden eerder overleden fietsmaatje en vader, Hugo Brandt Corstius, een wonderlijke man die veel begreep van dingen waar de meeste mensen niets van begrepen (palindromen), maar weer heel weinig van de meest normale dingen (kinderen).

Met in zijn fietstas een deel van de as van zijn vader legt Brandt Corstius in zestien dagen 1.620 kilometer af. Hij kampeert op een troosteloze camping in Luxemburg, wordt beroofd door zigeuners (de as laten ze achter), logeert bij een Maastrichtse dame die eist dat hij het douchewater opvangt om de toilet mee door te spoelen en trekt overmoedig met vijftig kilo aan bagage door de Ardennen - tot hij aan de Middellandse Zee uitkomt, waar hij de as uitstrooit.

'As in tas' is Jelle Brandt Corstius' meest persoonlijke boek, over zijn bekende vader, geschreven op het moment dat hij zelf net vader is geworden, in de vorm die we van hem kennen: een reisverhaal.

Jelle Brandt Corstius (1978) is schrijver en programmamaker. Hij was twee keer presentator van 'Zomergasten' en van veelgeprezen reisseries over Rusland en India.

Voor de driejarige Pari is haar grote broer Abdullah meer een vader dan een broer. Voor de tienjarige Abdullah is zijn zusje alles. Als Pari noodgedwongen wordt verkocht aan een rijk maar kinderloos echtpaar in Kabul zet dat een reeks gebeurtenissen in gang die een ontroerend en onthutsend beeld geven van de problemen waarmee mensen geconfronteerd worden.

Khaled Hosseini volgt zijn personages van Kabul naar Parijs, van San Francisco naar het Griekse eiland Tinos, en weer terug naar Kabul. Hij onderzoekt de vele manieren waarop mensen elkaar liefhebben, elkaar pijn doen en verraden én hoe ze zich voor elkaar opofferen.

1988 is een bijzonder jaar voor het kleine, Vlaamse Bovenmeer: behalve Eva worden er slechts twee andere kinderen geboren, Pim en Laurens. De drie maken er hun hele jeugd samen het beste van. Tot de bloedhete zomer van 2002; de jongens worden pubers met snode plannen. De verlegen Eva kan meedoen of oprotten. Die keuze is geen keuze.

Na zes heftige maanden met Will geleefd te hebben, is Lou Clark is niet langer een doorsneepersoon met een doorsneeleven. Maar als een bizar ongeluk haar dwingt terug bij haar familie in te trekken, heeft ze het gevoel dat ze weer net zo vastgeroest zit als vóór Will haar wereld overhoophaalde.

In een poging zichzelf te dwingen uit haar veilige wereldje te stappen, meldt ze zich aan voor een groepscursus rouwverwerking. Haar medecursisten – vooral de aantrekkelijke Sam – helpen haar een nieuw perspectief te vinden. Tot iemand uit Wills verleden haar leven binnen stormt en opnieuw alles anders blijkt dan ze dacht. Kan Lou zich opnieuw uitvinden terwijl het lijkt of de hele wereld zijn best doet om haarzelf, haar familie en Wills familie vast te houden in het verleden?

Simón heeft zijn hele leven ingericht rond zijn rol als pleegvader van de eigenzinnige jongen Davíd. Toch is er méér nodig om het kind te begrijpen, te kunnen liefhebben. Hij zal zich open moeten stellen voor een wereld die hem onbekend was; de ratio en het denken loslaten, en toetreden tot een realiteit van intuïtie, gevoel, muziek en dans.

Ze zijn halsoverkop vertrokken, gevlucht voor de autoriteiten. Simón en Inés vinden een woning in Estrella, een rustige stad die vooral opvalt door het bijzondere opleidingsinstituut. Daar leert hun zesjarige pleegzoon Davíd geen wiskunde of grammatica, maar - tot grote verbazing van zijn ouders - over het verband tussen sterren en dansen.

De pragmatische Simón begrijpt niets van de school, en steeds minder van Davíd. De jongen benadrukt voortdurend dat Simón zijn echte vader niet is, en Simóns levenslessen dringen niet tot het kind door; het gevoel dat Simón iets fundamenteels niet begrijpt, groeit met de dag. Maar ondanks de onorthodoxe lessen, waar ook schoolreisjes naar een nudistenstrand bij horen, ziet Simón de jongen opleven. Alleen Dmitri, de conciërge van het naast de school gelegen museum, baart hem zorgen. Waarom hangt hij de hele tijd bij de jongen rond, met zijn knipsels uit vieze blaadjes, en zijn obsessie voor Ana Magdalena, de bloedmooie danslerares? Waarom duikt hij overal op, op de meest onverwachte plekken en momenten, als een duvel uit een doosje?

'De schooldagen van Jezus' toont ons een vader die zijn kijk op de wereld baseert op logica en feiten, die meer op zijn geest vertrouwt dan op zijn lichaam, en een zoon die in alles het tegenovergestelde lijkt. Maar dan gebeurt er iets in het schoolgebouw dat de hele stad op zijn kop zet. Langzaam ziet Simón in dat er misschien nog een andere kant van het menselijk bestaan is: iets náást denken en ratio. Het lichaam, het gevoel, de dans; iets wat vooralsnog ongrijpbaar voor hem was, maar waar Davíd het levende bewijs van is. Simón zet alles op alles om zijn zoon te kunnen liefhebben en eindelijk te begrijpen.

Zeven soorten honger speelt zich af in een exclusief kuuroord aan de Nederlandse kust, waar maatschappelijk geslaagde mannen hun overtollige kilo's proberen kwijt te raken. In dit statige landhuis worden amper calorieën geserveerd en krijgt het begrip lichaamsbeweging nieuwe dimensies. Voor de gasten staat er veel op het spel: ze mogen pas weg als ze hun streefgewicht hebben bereikt. Wie opgeeft, betaalt een netto jaarinkomen als boete. En díe dreiging blijkt te werken.

Toch kampen Nadine en Derek Ravendorp, het echtpaar achter dit succesvolle instituut, met problemen die ze ondanks hun lange, gelukkige huwelijk niet met elkaar kunnen delen. Hoe lang kunnen die geheimen nog verborgen blijven?