De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Hij was gezond, extreem rijk en succesvol, maar Mo Gawdat voelde zich diep ongelukkig. De huidige Chief Business Officer van de futuristische 'dromenfabriek' Google [X] besloot het fenomeen van gelukservaring te benaderen als een ingenieur: onderzoek de bewijsbare feiten en pas een analytische logica toe. Hij stelde zichzelf ten doel om een geluksformule te vinden die keer op keer zou kunnen worden toegepast op ieders leven, met geluk als voorspelbaar resultaat - telkens weer.

Mo's zoektocht naar geluk kreeg een onverwachte wending toen zijn 21-jarige zoon Ali plotseling overleed. Zijn jarenlange onderzoek zou hem en zijn familie redden van de totale wanhoop. En tijdens de verwerking van dit grote verlies vond Mo een nieuwe missie: hij zou zijn bevindingen delen met de hele wereld om zo veel mogelijk mensen te helpen gelukkiger te worden.

Zijn statement is duidelijk: ongeacht de hindernissen op ons pad, de lasten die we met ons meedragen en de beproevingen die we doorstaan, bezit ieder van ons het vermogen om gelukkig te zijn met het bestaan zoals het is. Hoe hij tot die overtuiging komt, lees je in dit positieve en optimistische boek. Doel van de auteur: 10 miljoen mensen gelukkig maken met dit boek. Bekijk de stand op www.solveforhappy.com.

Geluk is koopwaar. Een masterclass kan iedereen gelukkig maken: de wetenschap staat garant. Wie van geluk geen gewoonte maakt, is een loser. Hoe kon deze hemelse gave zo diep zinken?

Op aarde verspeelden Adam en Eva dit geschenk door de zondeval. Daardoor raakte het leven begrensd en vervuld van ellende. Door boete te doen was er een kans op geluk in het hiernamaals. Maar de natuur was sterker dan de leer. Hoe kon wat natuurlijk aanvoelde niet deugen? Mocht seks alleen maar vanwege de voortplanting? Of zat de duivel overal tussen? Ketterse bewegingen probeerden het aardse geluk te restaureren in paradijselijke heilstaten. En algauw werd het recht op gewoon geluk erkend in de hele samenleving.

Is het de taak van de overheid om het geluk van de burger te bevorderen? Collectieve geluksvoorzieningen leiden tot dictatuur. Of draait alles om een begripsprobleem? De overheid met hier en daar al een geluksambtenaar maakt zich druk om welzijn: dat is haar taak. Maar laten we geluk koesteren als een strikt persoonlijke ervaring die je overkomt en aangenaam ontregelt. Dat geluk gehoorzaamt maar aan één voorwaarde: de onbeknotte vrijheid om voor alles open te staan.

Flexwerken, punten op de horizon, brainstormen en centraal stellen. De innovatieve kwaliteitsslagen vliegen ons om de oren op kantoor, maar worden we daar nou beter van, vraagt Japke-d. Bouma zich af. Is het nou wel zo goed om te durven dromen? Werken zelfsturende teams? Moeten de neuzen eigenlijk wel dezelfde kant op? En is succes écht een keuze?

Kantoorexpert Japke-d. Bouma spreekt heldere taal: stop met al die vage managementmodes! Ze rekent af met de ergste en hardnekkigste trends en laat zien hoe het óók kan op kantoor.

Vroeger was de klant nog gewoon koning. Tegenwoordig ‘staat hij centraal’ of erger nog: wordt hij ‘centraal gezet’. Ik weet niet waar dat is misgegaan en wie ermee begonnen is; ik weet wel dat het behoorlijk druk geworden is op Centraal. Want niet alleen de klant staat daar tegenwoordig, ook ‘de leerling’, ‘de burger’, ‘de docent’, ‘het kind’, ‘de verbinding’ en dan was er nog dat seminar waar laatst 'uw uitdaging’ centraal stond. Wat een gedoe. Want er staat nooit bij hoe je al die dingen en mensen centraal krijgt, of het daar dan niet te druk wordt en over welk centrum we het dan hebben.

Honderdduizend jaar geleden waren er wel zes verschillende menssoorten. Nu is er maar één soort over, en dat zijn wij. Homo sapiens. Hoe komt het dat alleen wij zijn overgebleven? Hoe kwamen onze voorvaderen op het idee om steden en zelfs koninkrijken te stichten? Waarom gingen we in goden geloven, maar ook in natiestaten, en in bedrijven. Waarom vertrouwen we op geld, boeken en wetten? En hoe zal onze wereld er in de toekomst uitzien?

In 'Sapiens' neemt Yuval Noah Harari ons mee op een reis door de geschiedenis van de mensheid. Wie zijn we? Waar komen we vandaan? En hoe zijn we geworden wie we nu zijn? In zijn relaas laat Harari ons kennismaken met een raadselachtig fenomeen: de mens.

In 2011 belandde Ybeltje Berckmoes tot haar eigen verbazing als VVD-Kamerlid op het Binnenhof. Ze was geen beroepspolitica en zou het ook nooit worden. Ze beleefde Den Haag als een Alice in Wonderland, viel van de ene in de andere verbazing. Ervaringen die de basis vormden voor dit boek, zoals een bizar gesprek in het Torentje over de liefde.

Nooit heeft ze kunnen wennen aan deze wereld van backstabbing, schone schijn en integriteitsschandalen; gênante affaires die altijd ijlings moesten worden afgedekt. Bij de liberalen - zo leerde Ybeltje - draait alles om beeldvorming. De invloed van de afdeling Voorlichting in de fractie is uitgesproken dominant. Zelfs politieke standpunten worden door Voorlichting ingestoken. Al mag je, wanneer het erop aankomt, zelf de kastanjes uit het vuur halen. Het staat letterlijk in een interne notitie: 'Voorlichting loopt met u mee tot het ravijn, maar we springen niet.'

De gemiddelde Nederlander typeert de VVD als een partij van ordinaire graaiers, zo bleek uit eigen VVD-onderzoek. Deze uitslag werd angstvallig binnenskamers gehouden. Problemen worden niet bij de wortel aangepakt. De kadaverdiscipline in de fractie voorkomt dat Kamerleden zeggen wat ze werkelijk vinden. Hoe dat werkt, inclusief alle trucjes, wordt in 'Voorlichting loopt met u mee...' voor het eerst naar buiten gebracht, aan de hand van interne communicatiestukken.

Ybeltje zag het als haar plicht de kabinetsperiode uit te zitten. Of de noodzakelijke cultuuromslag er komt? Misschien, maar dan zonder Ybeltje. Zij heeft inmiddels haar lidmaatschap van de VVD opgezegd.

Vanaf 2011 was Ybeltje Berckmoes (1967) bijna zes jaar VVD-Kamerlid. Daarvoor zat ze voor de VVD in de gemeenteraad van Den Helder en had zij een carrière als marketing- en salesmanager in de farmaceutische industrie. Ze woont in Julianadorp met man, twee zonen, acht kippen (geen haan), een zwarte herdershond en twee poezen.

‘Ik ben onder de bar geboren. Zo heet dat als je van jongs af in een café bent opgegroeid. Mijn eerste vader had een café in Haarlem, de tweede een in Amsterdam.’

Midas Dekkers werd zelf geen kastelein, maar bioloog en schrijver en een boek over bijzondere cafés moest er dus wel een keer van komen. Het café lijkt immers het ideale mensenverblijf en Dekkers komt er dan ook graag, als gast en als observator.

In 'Volledige vergunning' beschrijft Midas Dekkers zijn favoriete cafés in Nederland, hun eigenzinnige eigenaren of barkeepers, kroegtijgers, de mores aan de stamtafel, de geneugten en gevaren van drankgebruik, en veel meer. Een goed café is klein en bruin. Het is een oord van geborgenheid. ‘In het café overvalt je een behaaglijkheid die je snel vrede met de wereld doet sluiten.’

De Koreaanse boeddhistische monnik Sunim geeft les over verschillende levenskwesties, van liefde en vriendschap tot werk, levensdoelen en spiritualiteit. Zijn inzichten en adviezen helpen om in het moderne, drukke leven te zoeken naar rustpunten. Zo legt hij bijvoorbeeld uit hoe je mindful kunt omgaan met negatieve emoties als woede en jaloezie.

Haemin Sunim laat het belang zien van sterke relaties met anderen en benadrukt dat je vergevingsgezind en mild moet zijn tegenover jezelf.

Van populair weblog naar New York Times-bestseller is dit hét boek voor zelfhulphaters! Stop met altijd maar positief zijn, en leer in plaats daarvan om te gaan met je tekortkomingen en de tegenslagen in het leven. Zodra je niet meer wegrent voor je angsten, fouten en onzekerheden maar de pijnlijke waarheid onder ogen durft te zien, vind je de moed en het zelfvertrouwen waar je in deze tijd zo'n behoefte aan hebt.

Mark Manson geeft je de tools om te kiezen waar jij om geeft, en dus ook waar je niet om geeft. Dat idee omarmen werkt bevrijdend. Humoristisch en vol goede grappen, maar bovenal ondersteund door wetenschappelijk onderzoek.

Volgens de Japanse traditie heeft iedereen een ikigai, een reden van bestaan. Het is één van de geheimen van een lang, tevreden en gezond leven, zoals de inwoners van Okinawa het leiden. Op dit Japanse eiland wonen meer gezonde en actieve honderdjarigen dan waar ook ter wereld.

Sommige mensen hebben hun ikigai al gevonden, maar velen zijn er nog steeds naar op zoek. De auteurs vertrokken naar Okinawa en interviewden honderden inwoners om te ontdekken wat volgens hen het geheim is voor een optimistisch en gezond leven. Zo is een populaire Japanse uitspraak 'Hara hachi bu', wat betekent ‘eet tot je voor tachtig procent vol zit’, dat is veel gezonder voor je lichaam. Ook hebben ze een moai, een groep mensen met dezelfde interesses die altijd voor je klaarstaan. En wat ze aanraden: ga nooit met pensioen, maar blijf altijd een doel hebben waarvoor je je bed uit komt.

García en Miralles kregen inzicht in wat de Japanners eten, hoe ze bewegen, werken en omgaan met anderen. En hoe het vinden van je ikigai betekenis geeft aan je leven en je laat zien hoe je honderd jaar in topvorm kunt leven. Dit boek helpt je om je eigen ikigai te vinden en vertelt over de Japanse filosofie die zorgt voor een gezond lichaam, geest en ziel.

Vertaler: Jacqueline Visscher.

Met zijn kenmerkende vermenging van wetenschap, geschiedenis en filosofie onderzoekt Harari de dromen en nachtmerries van de eenentwintigste eeuw – van onsterfelijkheid tot kunstmatig leven.

Hij stelt fundamentele vragen: Waar gaan we naartoe? Hoe beschermen we onze kwetsbare wereld tegen onze eigen verwoestende krachten? En als we in staat zijn door technologische vooruitgang ons lichaam en onze geest te verbeteren, wat gebeurt er dan met de mensen die zich niet laten upgraden? Wat voor sociale gevolgen zal deze tweedeling hebben?

>p>Volgens Harari is het essentieel om meer te begrijpen van de technologische revoluties om ons heen, anders hebben we geen invloed op de koers van onze toekomst. Dit is de volgende stap in onze evolutie. Dit is Homo Deus. Met een voorwoord van Bas Heijne.

Je 'moet' eigenlijk van jezelf hardlopen, maar je hebt honderdduizend smoesjes. Je schoenen liggen te ver weg; het is koud, te nat, te warm; je hebt spierpijn of een kater; je hebt het echt veel te druk en je bent moe... Met andere woorden, je motivatie is ver te zoeken.

'Ik heb geen zin' staat vol motiverende verhalen van Annemerel en van bekende en onbekende hardlopers. Over hardlopen in de stromende regen, in de vrieskou, na die oud en nieuw die net iets te gezellig was... Zeker weten dat jij tijdens het lezen van deze verhalen overgehaald wordt om wel dat stapje van de bank naar de deur te maken. Want uiteindelijk is die stap vaak zwaarder dan iedere stap die je verder zult zetten.