De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Hij was gezond, extreem rijk en succesvol, maar Mo Gawdat voelde zich diep ongelukkig. De huidige Chief Business Officer van de futuristische 'dromenfabriek' Google [X] besloot het fenomeen van gelukservaring te benaderen als een ingenieur: onderzoek de bewijsbare feiten en pas een analytische logica toe. Hij stelde zichzelf ten doel om een geluksformule te vinden die keer op keer zou kunnen worden toegepast op ieders leven, met geluk als voorspelbaar resultaat - telkens weer.

Mo's zoektocht naar geluk kreeg een onverwachte wending toen zijn 21-jarige zoon Ali plotseling overleed. Zijn jarenlange onderzoek zou hem en zijn familie redden van de totale wanhoop. En tijdens de verwerking van dit grote verlies vond Mo een nieuwe missie: hij zou zijn bevindingen delen met de hele wereld om zo veel mogelijk mensen te helpen gelukkiger te worden.

Zijn statement is duidelijk: ongeacht de hindernissen op ons pad, de lasten die we met ons meedragen en de beproevingen die we doorstaan, bezit ieder van ons het vermogen om gelukkig te zijn met het bestaan zoals het is. Hoe hij tot die overtuiging komt, lees je in dit positieve en optimistische boek. Doel van de auteur: 10 miljoen mensen gelukkig maken met dit boek. Bekijk de stand op www.solveforhappy.com.

Geluk is koopwaar. Een masterclass kan iedereen gelukkig maken: de wetenschap staat garant. Wie van geluk geen gewoonte maakt, is een loser. Hoe kon deze hemelse gave zo diep zinken?

Op aarde verspeelden Adam en Eva dit geschenk door de zondeval. Daardoor raakte het leven begrensd en vervuld van ellende. Door boete te doen was er een kans op geluk in het hiernamaals. Maar de natuur was sterker dan de leer. Hoe kon wat natuurlijk aanvoelde niet deugen? Mocht seks alleen maar vanwege de voortplanting? Of zat de duivel overal tussen? Ketterse bewegingen probeerden het aardse geluk te restaureren in paradijselijke heilstaten. En algauw werd het recht op gewoon geluk erkend in de hele samenleving.

Is het de taak van de overheid om het geluk van de burger te bevorderen? Collectieve geluksvoorzieningen leiden tot dictatuur. Of draait alles om een begripsprobleem? De overheid met hier en daar al een geluksambtenaar maakt zich druk om welzijn: dat is haar taak. Maar laten we geluk koesteren als een strikt persoonlijke ervaring die je overkomt en aangenaam ontregelt. Dat geluk gehoorzaamt maar aan één voorwaarde: de onbeknotte vrijheid om voor alles open te staan.

Flexwerken, punten op de horizon, brainstormen en centraal stellen. De innovatieve kwaliteitsslagen vliegen ons om de oren op kantoor, maar worden we daar nou beter van, vraagt Japke-d. Bouma zich af. Is het nou wel zo goed om te durven dromen? Werken zelfsturende teams? Moeten de neuzen eigenlijk wel dezelfde kant op? En is succes écht een keuze?

Kantoorexpert Japke-d. Bouma spreekt heldere taal: stop met al die vage managementmodes! Ze rekent af met de ergste en hardnekkigste trends en laat zien hoe het óók kan op kantoor.

Vroeger was de klant nog gewoon koning. Tegenwoordig ‘staat hij centraal’ of erger nog: wordt hij ‘centraal gezet’. Ik weet niet waar dat is misgegaan en wie ermee begonnen is; ik weet wel dat het behoorlijk druk geworden is op Centraal. Want niet alleen de klant staat daar tegenwoordig, ook ‘de leerling’, ‘de burger’, ‘de docent’, ‘het kind’, ‘de verbinding’ en dan was er nog dat seminar waar laatst 'uw uitdaging’ centraal stond. Wat een gedoe. Want er staat nooit bij hoe je al die dingen en mensen centraal krijgt, of het daar dan niet te druk wordt en over welk centrum we het dan hebben.

Honderdduizend jaar geleden waren er wel zes verschillende menssoorten. Nu is er maar één soort over, en dat zijn wij. Homo sapiens. Hoe komt het dat alleen wij zijn overgebleven? Hoe kwamen onze voorvaderen op het idee om steden en zelfs koninkrijken te stichten? Waarom gingen we in goden geloven, maar ook in natiestaten, en in bedrijven. Waarom vertrouwen we op geld, boeken en wetten? En hoe zal onze wereld er in de toekomst uitzien?

In 'Sapiens' neemt Yuval Noah Harari ons mee op een reis door de geschiedenis van de mensheid. Wie zijn we? Waar komen we vandaan? En hoe zijn we geworden wie we nu zijn? In zijn relaas laat Harari ons kennismaken met een raadselachtig fenomeen: de mens.

Van populair weblog naar New York Times-bestseller is dit hét boek voor zelfhulphaters! Stop met altijd maar positief zijn, en leer in plaats daarvan om te gaan met je tekortkomingen en de tegenslagen in het leven. Zodra je niet meer wegrent voor je angsten, fouten en onzekerheden maar de pijnlijke waarheid onder ogen durft te zien, vind je de moed en het zelfvertrouwen waar je in deze tijd zo'n behoefte aan hebt.

Mark Manson geeft je de tools om te kiezen waar jij om geeft, en dus ook waar je niet om geeft. Dat idee omarmen werkt bevrijdend. Humoristisch en vol goede grappen, maar bovenal ondersteund door wetenschappelijk onderzoek.

Ondertitel: '70 jaar geleden sliepen ouders vredig & ongestoord'. Opvoedvragen beantwoord met de kennis van toen en nu.

Dit boek had ook als titel kunnen hebben: 'Geef dat kind een pak slaag'. 'Bind het aan een boom'. 'Sluit het op in het kolenhok'. In de jeugd van auteurs Dorine Hermans en Els Rozenbroek keek niemand op van deze adviezen, tegenwoordig zouden uw buren onmiddellijk de politie bellen.

In de rubriek ‘Vraag het de vrolijke opvoedtantes Els en Do’ in magazine 'Kek Mama' geven Els en Dorine maandelijks antwoorden op vragen van een generatie ouders die wordt gedreven door het verlangen hun kinderen een feestelijke jeugd te geven. Ouders die de rol vervullen van gastvrouw en -heer: als de gasten zich niet uitbundig amuseren hebben de ouders gefaald. Een schrijnend misverstand, vinden de tantes.

'Geef dat kind een slok jenever' is een poging een gulden middenweg te vinden tussen de verschillende opvoedstijlen van de afgelopen zeventig jaar.

Dorine Hermans (1959) is historica. Ze publiceerde onder andere over het koninklijk huis voor Elsevier, NRC Handelsblad en de Volkskrant. Van haar hand verschenen de boeken: 'Pieter van Vollenhoven, burger aan het hof', 'Wie ben ik dat ik dit doen mag' en 'Voor de troon wordt men niet ongestraft geboren' (samen met Daniela Hooghiemstra).

Els Rozenbroek (1957) is columnist en bladenmaker. Ze was hoofdredacteur van 'Kinderen', 'Top Santé' en 'Vrouw Vandaag', schreef 'Het Dagboek van Juul' in Libelle en werkte veertien jaar als eindredacteur van LINDA. Ook lanceerde ze in 2016 het succesvolle saarmagazine.nl dat de prestigieuze Mercur won voor Lancering van het Jaar.

De Koreaanse boeddhistische monnik Sunim geeft les over verschillende levenskwesties, van liefde en vriendschap tot werk, levensdoelen en spiritualiteit. Zijn inzichten en adviezen helpen om in het moderne, drukke leven te zoeken naar rustpunten. Zo legt hij bijvoorbeeld uit hoe je mindful kunt omgaan met negatieve emoties als woede en jaloezie.

Haemin Sunim laat het belang zien van sterke relaties met anderen en benadrukt dat je vergevingsgezind en mild moet zijn tegenover jezelf.

‘Ik ben onder de bar geboren. Zo heet dat als je van jongs af in een café bent opgegroeid. Mijn eerste vader had een café in Haarlem, de tweede een in Amsterdam.’

Midas Dekkers werd zelf geen kastelein, maar bioloog en schrijver en een boek over bijzondere cafés moest er dus wel een keer van komen. Het café lijkt immers het ideale mensenverblijf en Dekkers komt er dan ook graag, als gast en als observator.

In 'Volledige vergunning' beschrijft Midas Dekkers zijn favoriete cafés in Nederland, hun eigenzinnige eigenaren of barkeepers, kroegtijgers, de mores aan de stamtafel, de geneugten en gevaren van drankgebruik, en veel meer. Een goed café is klein en bruin. Het is een oord van geborgenheid. ‘In het café overvalt je een behaaglijkheid die je snel vrede met de wereld doet sluiten.’

Een boek, dat je terugvoert naar een tijd waarin alles nog overzichtelijk leek, met taal en rekenen als de belangrijkste schoolvakken en met gedrag, vlijt en netheid als een heilige drie-eenheid op het rapport.

De lagere school van vroeger was een totaal andere school dan de basisschool van nu. Uiteraard zonder alle moderniteiten zoals de computer, het digibord en het leerlingvolgsysteem. En ook zonder tienminutengesprekken, plusklassen, remedial teaching en voortdurend en uitvoerig toetsen. De leerlingen van toen hadden te maken met een onderwijzer(es) die een gezag en een autonomie had die voor kinderen en ouders vanzelfsprekend waren.

Aan de lagere school van vroeger kleeft ook het beeld van de schooltandarts, die eens per jaar met de gevreesde bus kwam voorrijden, het schoolsparen, schoolmelk, de kroontjespen, het inzamelen van zilverpapier, de ouderwetse schoolreisjes naar de speeltuin, de handwerklessen (alleen voor meisjes!) en nog veel meer.

Het komt allemaal aan bod in het rijk geïllustreerde 'De lagere school', geschreven door Wim Daniëls, die zelf in de jaren zestig op zo'n lagere school zat. Hij schetst in zijn boek het wel en wee van de lagere school in de twintigste eeuw, met de nadruk op de periode vanaf 1930.

Wim Daniëls schreef een groot aantal boeken over uiteenlopende onderwerpen. Hij stelde ook diverse Van Dale-woordenboeken samen en publiceerde een literaire verhalenbundel. Verder treedt hij op in het theater en is hij geregeld te horen en te zien op radio en tv.

Volgens de Japanse traditie heeft iedereen een ikigai, een reden van bestaan. Het is één van de geheimen van een lang, tevreden en gezond leven, zoals de inwoners van Okinawa het leiden. Op dit Japanse eiland wonen meer gezonde en actieve honderdjarigen dan waar ook ter wereld.

Sommige mensen hebben hun ikigai al gevonden, maar velen zijn er nog steeds naar op zoek. De auteurs vertrokken naar Okinawa en interviewden honderden inwoners om te ontdekken wat volgens hen het geheim is voor een optimistisch en gezond leven. Zo is een populaire Japanse uitspraak 'Hara hachi bu', wat betekent ‘eet tot je voor tachtig procent vol zit’, dat is veel gezonder voor je lichaam. Ook hebben ze een moai, een groep mensen met dezelfde interesses die altijd voor je klaarstaan. En wat ze aanraden: ga nooit met pensioen, maar blijf altijd een doel hebben waarvoor je je bed uit komt.

García en Miralles kregen inzicht in wat de Japanners eten, hoe ze bewegen, werken en omgaan met anderen. En hoe het vinden van je ikigai betekenis geeft aan je leven en je laat zien hoe je honderd jaar in topvorm kunt leven. Dit boek helpt je om je eigen ikigai te vinden en vertelt over de Japanse filosofie die zorgt voor een gezond lichaam, geest en ziel.

Vertaler: Jacqueline Visscher.

Rond 1372 kwam op het luisterrijke kasteel Santpoort Jan van Brederode ter wereld in de meest gezegende omstandigheden. Een kleine veertig jaar later sneuvelde hij roemloos, als ridderlijke huurling, in de fameuze Slag bij Azincourt. 'Nobel streven' reconstrueert, als een historische detective, de loop van dit bizarre leven tot in verbluffende details.

Hoe Jan tot tweemaal toe met een gigantisch Hollands leger de Zuiderzee overstak voor oorlog tegen Friesland. Hoe hij naar Ierland reisde om in een onderaardse grot het helse vagevuur van Sint Patricius te voelen. Zijn jaren in het klooster, waarin hij een sprankelende Middelnederlandse tekst schreef. Zijn pogingen om de gigantische erfenis van zijn echtgenote te verwerven, en hoe hij daarvoor zelfs deze Johanna uit haar eigen klooster ontvoerde... En hoe zijn naam door heel Europa roemrucht zou worden: tot in Parijs, waar men college gaf over zijn geval, en tot aan de Engelse koning Henry V.

Frits van Oostrom heeft de geschiedenis van Jan van Brederode, en heel de rijke wereld daaromheen, gereconstrueerd en vervat in een meeslepend verhaal.

Frits van Oostrom (1953) is sinds 2002 universiteitshoogleraar te Utrecht. Daarvoor was hij hoogleraar oudere Nederlandse letterkunde te Leiden en gasthoogleraar aan Harvard University. Hij won zowel de AKO Literatuurprijs als de Spinozaprijs. Daarnaast was hij onder meer voorzitter van de commissie die de Canon van Nederland ontwierp en president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Eerder verschenen van zijn hand 'Het woord van eer', 'Maerlants wereld' en het tweeluik 'Stemmen op schrift' en 'Wereld in woorden'.

Met zijn kenmerkende vermenging van wetenschap, geschiedenis en filosofie onderzoekt Harari de dromen en nachtmerries van de eenentwintigste eeuw – van onsterfelijkheid tot kunstmatig leven.

Hij stelt fundamentele vragen: Waar gaan we naartoe? Hoe beschermen we onze kwetsbare wereld tegen onze eigen verwoestende krachten? En als we in staat zijn door technologische vooruitgang ons lichaam en onze geest te verbeteren, wat gebeurt er dan met de mensen die zich niet laten upgraden? Wat voor sociale gevolgen zal deze tweedeling hebben?

>p>Volgens Harari is het essentieel om meer te begrijpen van de technologische revoluties om ons heen, anders hebben we geen invloed op de koers van onze toekomst. Dit is de volgende stap in onze evolutie. Dit is Homo Deus. Met een voorwoord van Bas Heijne.