De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Bijna vijftig jaar woont Paul Krüzen met zijn vader in een Saksische spookboerderij buiten Mariënveen, een vergeten dorp aan de grens. Eens zorgde zijn vader voor hem, nu zorgt hij voor zijn vader. 

Lang geleden stortte een Russische piloot neer in het maisveld achter hun huis. Dit zette een keten van gebeurtenissen in werking waarvan ze nooit volledig zijn bekomen. Na de Rus kwamen de Chinezen, die het café en de snackbar in het dorp overnamen, daarna volgde de rest van de wereld. Met hen kwam ook de onzekerheid. Het verzet bestaat uit het beschimpen van de Chinezen en de aanschaf van meer bewakingscamera's.

Voor de betaalde liefde steekt Paul Krüzen de grens over. In het bordeel raakt hij verzeild in een conflict dat hem dwingt de verscholen positie te verlaten die hij in het leven heeft gekozen. Van dit dorp en deze mensen is Rita, patrones van de hopeloze gevallen, de beschermheilige.

Daniel Sempere droomt nog vaak over zijn moeder die onder verdachte omstandigheden gestorven is. Zijn beste vriend Fermín probeert hem op zijn unieke manier bij te staan, maar om van zijn nachtmerries af te komen, moet Daniel het mysterie rond haar dood zelf ontrafelen. Net als hij denkt een stap dichter bij de waarheid te zijn, ontmoet hij de eigengereide Alicia Gris. Een geheime opdracht heeft haar van Madrid naar haar geboortestad Barcelona gebracht, een plek met veel pijnlijke herinneringen. Ze moet de verdwijning van een belangrijk politicus ophelderen en het spoor leidt naar Daniels boekhandel. Hun zoektochten blijken nauw verweven en ze stuiten op een duister complot uit het verleden dat elke verbeelding tart. Het brengt niet alleen hun eigen leven in gevaar, maar ook dat van de degenen die hun dierbaar zijn. 'Het labyrint der geesten' is een wervelend verhaal vol passie en intrige in het mysterieuze Barcelona. Opnieuw trakteert Carlos Ruiz Zafón ons op een wonderlijke, onvergetelijke reis door zijn magische universum dat hij met 'De schaduw van de wind' introduceerde. Alle delen van 'Het Kerkhof der Vergeten Boeken' zijn los en in willekeurige volgorde van elkaar te lezen.

Hendrik Groen is wel oud maar niet dood, en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde?

In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een bejaardentehuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid te nemen van dit charmante personage…

Pietro is een stadsjongen uit Milaan. Zijn vader is scheikundige, en gefrustreerd door zijn werk in een fabriek. Zijn ouders delen een liefde voor de bergen, dat is waar ze elkaar ontmoetten, waar ze verliefd werden en waar ze trouwden in een kerkje aan de voet van de berg. Door deze gedeelde passie kan hun relatie voortbestaan, zelfs wanneer tragische gebeurtenissen plaatsvinden.

Het stadsleven vervult hun vaak met gevoelens van spijt dat ze niet voor een ander leven hebben gekozen. Dan ontdekken ze een dorpje in het Noord-Italiaanse Valle d'Aosta waar het gezin vanaf dat moment iedere zomer zal doorbrengen. De elfjarige Pietro raakt er bevriend met de even oude Bruno, die voor de koeien zorgt. Hun zomers vullen zich met eindeloze wandelingen door de bergen en zoektochten door verlaten huizen en oude molens en er bloeit een ogenschijnlijk onverwoestbare vriendschap op.

De meeste NRC-abonnees lezen al meer dan 25 jaar iedere zaterdag eerst de column van Youp. Zijn stukje gonst op dat moment ook al een paar uur over het internet en wordt door duizenden gedeeld. Voor veel mensen is het smullen, hoewel de slachtoffers daar vaak anders over denken.

Want de columnist is hard. 'Maar nooit gemeen', verdedigt hij zichzelf als hij uitlegt dat hij zelden slachtoffers zoekt. Ze melden zich meestal zelf door hele domme acties of idiote prietpraat in de media.'IJdel onkruid' is de titel van zijn nieuwste verzamelbundel die door veel mensen wordt gelezen als een geheel eigen jaaroverzicht.

De Duits-joodse Peter Rashkin heeft de concentratiekampen van de Tweede Wereldoorlog overleefd, maar verloor er zijn hele familie. Na de oorlog ontvlucht hij Europa en probeert hij in Amerika een nieuw leven op te bouwen. Hij trouwt en krijgt met zijn vrouw June een dochter, maar onder de oppervlakte van zijn geslaagde nieuwe leven sluimeren de herinneringen aan alles wat hij moest achterlaten.

Terwijl Peter en zijn gezin te maken krijgen met de snelle veranderingen en spanningen van de naoorlogse jaren in Amerika, dringt het verleden, dat Peter liever zou vergeten, zich steeds meer op. Als hij zijn dierbaren niet nog eens wil verliezen, kan hij de zwaarst wegende herinnering van allemaal niet langer wegstoppen: die aan zijn verloren familie…

We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek 'Pogingen iets van het leven te maken'. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.

Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.

De zitting was in volle gang, maar Lucas stond op en liep de raadkamer uit. Soms weet een lijf beter wat te doen dan alle opgetelde rationaliteit. Hij stapte in zijn auto en zonder veel nadenken reed hij naar de brug, de brug waar elk jaar gemiddeld veertien mensen af sprongen.

‘Het beste wat we hebben’, deel één van een trilogie, gaat over Lucas en zijn zus Suzanne. Hij zit vast in een huwelijk en een baan als rechter die hij beide niet meer ziet zitten, en besluit zijn leven drastisch om te gooien: hij gaat aan een zelfmoordbrug wonen en praat er op springers in. En hij bezoekt zijn zus Suzanne, die in een psychiatrische instelling vecht met demonen uit haar jeugd.

'Het beste wat we hebben' is een boek over stoppen met almaar doorgaan en stil blijven staan, over de complexiteit van collectief oud zeer, over hoever de schaduwen van het verleden reiken, over afscheid durven nemen, over de schoonheid van echte soorten samen, over wat een mens kan doen in een wereld zoals die van nu.

De roman is het eerste deel van een trilogie waarin Griet Op de Beeck een voor haar erg belangrijke thematiek tot op het bot wil proberen uit te spitten. Drie boeken, perfect afzonderlijk te lezen indien gewenst, met drie perspectieven op eenzelfde problematiek, die telkens de ruimte krijgen. Omdat sommige dingen niet simpel te vertellen zijn…

'Een valse hond sluit je op in een hok, of laat je inslapen.'

Astrid en Sonja Holleeder besluiten in 2013 te doen wat niemand voor mogelijk hield: ze staan op tegen hun broer Willem - die na zijn vrijlating in 2012 tot nationale knuffelcrimineel was uitgegroeid - en leggen zeer belastende verklaringen tegen hem af, net als zijn ex-vriendin Sandra den Hartog. De dag dat het nieuws op 24 maart 2015 naar buiten komt - 'Vrouwen vloeren Holleeder' - worden in een uitzending van RTL Late Night een aantal schokkende geluidsfragmenten uitgezonden. Het luidt de val van de onaantastbare Willem Holleeder in.

Wat weinigen wisten, is dat Willem Holleeder zijn familie dertig jaar lang terroriseerde, afperste en bedreigde, precies zoals zijn alcoholistische vader - werknemer bij Heineken - de familie jarenlang had overheerst en mishandeld. Kinderen, vrouwen, aangetrouwde familie, tot aan moeder Stien toe: niemand ontkwam aan hun despotische gedrag.

'Judas' speelt zich af tussen 2012 en het heden, en is doorspekt met flashbacks naar spraakmakende gebeurtenissen in het verleden. Het is een familiekroniek waarin Astrid Holleeder een onthutsend portret schetst van een gezin dat sinds 1983 - het jaar van de Heineken-ontvoering - alleen nog maar een achternaam heeft: Holleeder.

In dit boek vertelt zij op indringende wijze over de impact van de ontvoering op alle familieleden, de verwijdering tussen de bloedgabbers Willem Holleeder en Cor van Hout (die in 2003 om het leven kwam), de bedreiging van Peter R. de Vries, liquidaties en afpersingen in het criminele milieu. Ook spreekt ze vrijuit over haar jeugd en haar moeder, de kinderen, haar ex-partners, haar werk als advocate en haar dubbelrol als consigliere van haar broer.

Door zich als vertrouweling op te stellen kon Astrid dicht in de nabijheid van haar broer verkeren, en hun gesprekken in het geheim opnemen, met maar één doel: hem levenslang geven.

Kolja is acht jaar oud en doofstom als de broers Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski zich over hem ontfermen. Vele jaren reizen ze met de jongen door Europa en bevrijden hem uit zijn isolement. 

Wanneer de beroemde componist onverwacht overlijdt, twijfelt Kolja direct aan de officiële doodsoorzaak. De ware toedracht wordt angstvallig verzwegen, maar stilte kent voor een dove als Kolja geen geheimen. 

Hij heeft drie dagen – tot de staatsbegrafenis – om de waarheid te achterhalen. Maar terwijl Sint-Petersburg gonst van de geruchten, rijst de vraag of hij de Tsjaikovski’s, die hem leerden spreken, niet beter dient door nu te zwijgen.

Ina verloor op driejarige leeftijd haar ouders en groeit op bij haar opa en zijn twee ongetrouwde zussen Ma en Sjaan. Deze 'familie' bewandelt de oude paden van het gereformeerde geloof, en de jonge, ambitieuze Ina probeert te klimmen op de trappen van Gods genade, zoals haar lichtende voorbeeld tante Ma. Naarmate ze volwassen wordt, lonkt ook de maatschappelijke ladder, die gemakkelijker te beklimmen lijkt. Zal ze haar milieu ontstijgen of belooft ze trouw aan God?

Wat doet het met je wanneer je merkt dat men op jouw plek liever iemand anders ziet? Gina, zelfverklaard beste radio-interviewer van Nederland, verliest in korte tijd haar baan, haar geliefde en haar waardigheid. Haar leven lang heeft ze geïnformeerd naar de ideeën en de binnenwereld van anderen. Maar hoe staat het met haar eigen innerlijk?

Franca Treur (1979) is schrijver van romans, verhalen, essays en columns. Ze debuteerde met het bekroonde en verfilmde 'Dorsvloer vol confetti', dat speelt in een bevindelijk gereformeerd milieu. Later volgden 'De woongroep' en 'Ik zou maar nergens op rekenen' en een bundeling van de piepkleine psychologische verhalen 'X&Y', die ze schreef voor NRC Handelsblad.