De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Pietro is een stadsjongen uit Milaan. Zijn vader is scheikundige, en gefrustreerd door zijn werk in een fabriek. Zijn ouders delen een liefde voor de bergen, dat is waar ze elkaar ontmoetten, waar ze verliefd werden en waar ze trouwden in een kerkje aan de voet van de berg. Door deze gedeelde passie kan hun relatie voortbestaan, zelfs wanneer tragische gebeurtenissen plaatsvinden.

Het stadsleven vervult hun vaak met gevoelens van spijt dat ze niet voor een ander leven hebben gekozen. Dan ontdekken ze een dorpje in het Noord-Italiaanse Valle d'Aosta waar het gezin vanaf dat moment iedere zomer zal doorbrengen. De elfjarige Pietro raakt er bevriend met de even oude Bruno, die voor de koeien zorgt. Hun zomers vullen zich met eindeloze wandelingen door de bergen en zoektochten door verlaten huizen en oude molens en er bloeit een ogenschijnlijk onverwoestbare vriendschap op.

Bijna vijftig jaar woont Paul Krüzen met zijn vader in een Saksische spookboerderij buiten Mariënveen, een vergeten dorp aan de grens. Eens zorgde zijn vader voor hem, nu zorgt hij voor zijn vader. 

Lang geleden stortte een Russische piloot neer in het maisveld achter hun huis. Dit zette een keten van gebeurtenissen in werking waarvan ze nooit volledig zijn bekomen. Na de Rus kwamen de Chinezen, die het café en de snackbar in het dorp overnamen, daarna volgde de rest van de wereld. Met hen kwam ook de onzekerheid. Het verzet bestaat uit het beschimpen van de Chinezen en de aanschaf van meer bewakingscamera's.

Voor de betaalde liefde steekt Paul Krüzen de grens over. In het bordeel raakt hij verzeild in een conflict dat hem dwingt de verscholen positie te verlaten die hij in het leven heeft gekozen. Van dit dorp en deze mensen is Rita, patrones van de hopeloze gevallen, de beschermheilige.

We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek 'Pogingen iets van het leven te maken'. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.

Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.

Hendrik Groen is wel oud maar niet dood, en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde?

In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een bejaardentehuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid te nemen van dit charmante personage…

Een portretschilder hoopt tot rust te komen en zijn inspiratie terug te vinden in het huis van de beroemde schilder Tomohiko Amada. Maar in plaats daarvan is hij een wereld vol raadselen in gezogen.

Het geluid van een bel houdt hem 's nachts wakker, er gaat een mysterieuze kracht uit van een holte in het bos, voorwerpen in het huis worden door een onzichtbare hand verplaatst. Het schilderij 'De moord op Commendatore' lijkt de sleutel te bevatten. Maar eerst moet de portretschilder meer over de schepper Amada te weten komen.

Wat speelde zich precies af in diens studentenjaren in Wenen, eind jaren dertig? Ondertussen boekt de verteller eindelijk weer eens vooruitgang aan een portret, ditmaal van een dertienjarig meisje. Totdat zij spoorloos verdwijnt, en hij de opdracht krijgt om haar te redden.

Daniel Sempere droomt nog vaak over zijn moeder die onder verdachte omstandigheden gestorven is. Zijn beste vriend Fermín probeert hem op zijn unieke manier bij te staan, maar om van zijn nachtmerries af te komen, moet Daniel het mysterie rond haar dood zelf ontrafelen. Net als hij denkt een stap dichter bij de waarheid te zijn, ontmoet hij de eigengereide Alicia Gris. Een geheime opdracht heeft haar van Madrid naar haar geboortestad Barcelona gebracht, een plek met veel pijnlijke herinneringen. Ze moet de verdwijning van een belangrijk politicus ophelderen en het spoor leidt naar Daniels boekhandel. Hun zoektochten blijken nauw verweven en ze stuiten op een duister complot uit het verleden dat elke verbeelding tart. Het brengt niet alleen hun eigen leven in gevaar, maar ook dat van de degenen die hun dierbaar zijn. 'Het labyrint der geesten' is een wervelend verhaal vol passie en intrige in het mysterieuze Barcelona. Opnieuw trakteert Carlos Ruiz Zafón ons op een wonderlijke, onvergetelijke reis door zijn magische universum dat hij met 'De schaduw van de wind' introduceerde. Alle delen van 'Het Kerkhof der Vergeten Boeken' zijn los en in willekeurige volgorde van elkaar te lezen.

Kolja is acht jaar oud en doofstom als de broers Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski zich over hem ontfermen. Vele jaren reizen ze met de jongen door Europa en bevrijden hem uit zijn isolement. 

Wanneer de beroemde componist onverwacht overlijdt, twijfelt Kolja direct aan de officiële doodsoorzaak. De ware toedracht wordt angstvallig verzwegen, maar stilte kent voor een dove als Kolja geen geheimen. 

Hij heeft drie dagen – tot de staatsbegrafenis – om de waarheid te achterhalen. Maar terwijl Sint-Petersburg gonst van de geruchten, rijst de vraag of hij de Tsjaikovski’s, die hem leerden spreken, niet beter dient door nu te zwijgen.

In april 1942 wordt een jonge Slowaakse Jood naar Auschwitz gedeporteerd. Lale Sokolov staat vanaf dan bekend als gevangene 32407. De SS-officieren benoemen hem tot 'Tätowierer', tatoeëerder. Tweeënhalf jaar lang is hij degene die van duizenden gevangenen een nummer moet maken. Zoals van Gita, vanaf dan gevangene 34902. Terwijl hij gedwongen wordt haar te brandmerken, kerft zij haar naam voor altijd in zijn hart. Na drie jaar wordt Gita op dodenmars gestuurd en komt Lale in een ander kamp terecht. Beiden weten te ontsnappen en gaan op zoek naar elkaar. Gedurende zeventig jaar zwijgen Lale en Gita over het begin van hun relatie. Pas na Gita's dood durft Lale hun uitzonderlijke overleversverhaal te delen. De tatoeëerder van Auschwitz toont de moed van twee jonge mensen en de kracht van liefde onder de meest extreme omstandigheden.

Het zou een leven lang duren - en Betty is dan al over- leden - totdat Edward Feathers en Terry Veneering, als advocaten felle tegenstanders in talloze processen, zich realiseren dat zij net zo goed vrienden hadden kunnen zijn. En toch: het blijft voor Edward ondanks dit voort- schrijdend inzicht een raadsel wat Betty zo aantrekkelijk vond aan Veneering.

Hij is dan wel een imposante verschijning en getrouwd met de mooiste vrouw uit een van de rijkste families van Hongkong, maar desalniet- temin iemand die in de betere kringen van Hongkong (en in Engeland al helemaal!) als een parvenu wordt be- schouwd. Over Veneerings afkomst waren er altijd geruchten. Was zijn vader een circusartiest - of wellicht een Russische spion against the British Empire?

Voor Feathers was dat gossip, hij wilde slechts weten waarom Betty nooit een kwaad woord over Veneering wilde horen. Maar zo'n vraag is not done voor Feathers - net als voor Veneering, die er uiteindelijk nooit achter kwam waarom Betty on- omstotelijk trouw bleef aan haar onberispelijke man.

In het slotstuk van haar Old Filth-drieluik vertelt Gardam met de serene ironie van ouderdom en fatsoen, over de kunst van het zelfbedrog en de wonderbaarlijke capriolen van het leven. Maar vooral is 'Laatste vrienden' een betoverende roman over een onverwachte vriendschap, de kunst van het vergeven en het vermogen om lief te hebben.

In Waterdrinkers nieuwste, sterk autobiografische roman 'Tsjaikovskistraat 40' neemt hij de lezer mee op een duizelingwekkende reis door de Russische geschiedenis en door zijn eigen leven.

Vertrekpunt is zijn huis in Sint-Petersburg, waar de auteur woont met zijn vrouw en drie poezen, midden in de buurt die honderd jaar geleden het epicentrum was van de Russische revolutie van 1917. Behalve een kroniek over deze periode, die de loop van de Europese geschiedenis van de twintigste eeuw ingrijpend zou bepalen, is de roman een verslag van het onwaarschijnlijk avontuurlijke leven van de auteur, die de afgelopen kwarteeuw in de Sovjet-Unie en Rusland doorbracht.

In de handen vanvertelller Waterdrinker wordt dit een rit op een literaire achtbaan. Een roman van een aangrijpende schoonheid, een ode aan de gespleten ziel van Rusland en de eeuwige interne strijd die dat oplevert. Groots ook in de wijze waarop Waterdrinker zijn eigen worsteling beschrijft met het leven, zijn schrijverschap, de liefde.

'Een valse hond sluit je op in een hok, of laat je inslapen.'

Astrid en Sonja Holleeder besluiten in 2013 te doen wat niemand voor mogelijk hield: ze staan op tegen hun broer Willem - die na zijn vrijlating in 2012 tot nationale knuffelcrimineel was uitgegroeid - en leggen zeer belastende verklaringen tegen hem af, net als zijn ex-vriendin Sandra den Hartog. De dag dat het nieuws op 24 maart 2015 naar buiten komt - 'Vrouwen vloeren Holleeder' - worden in een uitzending van RTL Late Night een aantal schokkende geluidsfragmenten uitgezonden. Het luidt de val van de onaantastbare Willem Holleeder in.

Wat weinigen wisten, is dat Willem Holleeder zijn familie dertig jaar lang terroriseerde, afperste en bedreigde, precies zoals zijn alcoholistische vader - werknemer bij Heineken - de familie jarenlang had overheerst en mishandeld. Kinderen, vrouwen, aangetrouwde familie, tot aan moeder Stien toe: niemand ontkwam aan hun despotische gedrag.

'Judas' speelt zich af tussen 2012 en het heden, en is doorspekt met flashbacks naar spraakmakende gebeurtenissen in het verleden. Het is een familiekroniek waarin Astrid Holleeder een onthutsend portret schetst van een gezin dat sinds 1983 - het jaar van de Heineken-ontvoering - alleen nog maar een achternaam heeft: Holleeder.

In dit boek vertelt zij op indringende wijze over de impact van de ontvoering op alle familieleden, de verwijdering tussen de bloedgabbers Willem Holleeder en Cor van Hout (die in 2003 om het leven kwam), de bedreiging van Peter R. de Vries, liquidaties en afpersingen in het criminele milieu. Ook spreekt ze vrijuit over haar jeugd en haar moeder, de kinderen, haar ex-partners, haar werk als advocate en haar dubbelrol als consigliere van haar broer.

Door zich als vertrouweling op te stellen kon Astrid dicht in de nabijheid van haar broer verkeren, en hun gesprekken in het geheim opnemen, met maar één doel: hem levenslang geven.

Ally D'Aplièses zeilvakantie is bijna ten einde als ze bericht krijgt over de plotselinge dood van haar vader. Zo snel ze kan vliegt ze naar huis om samen met haar zussen hun vaders testament te openen. Voor ieder van hen is er een brief met een mysterieuze opdracht: ze moeten op zoek naar hun ware afkomst.

Na een traumatische ervaring op zee keert Ally kort daarna de zeilwereld de rug toe en besluit haar vaders opdracht uit te voeren. Het voert haar naar Noorwegen, naar de onbekende zangeres Anna Landvik, die honderd jaar eerder als eerste het stuk 'Peer Gynt' van Grieg opvoerde. Hoe meer Ally over haar verleden te weten komt, hoe meer vragen er ontstaan. Wat probeert haar vader haar duidelijk te maken? En wie was hij echt?

Een zesendertigjarige pas gescheiden portretschilder neemt zijn intrek in een oud atelier in de bergachtige omgeving ten zuidwesten van Tokio. Behalve door liefdesperikelen wordt hij geplaagd door een painter's block, een onvermogen om te schilderen. Hij hoopt in het afgelegen atelier tot rust te komen, en zijn inspiratie terug te vinden, maar het zal anders gaan.

Een mysterieus schilderij op de zolder van zijn verblijf lijkt tot leven te komen, vanuit een heuvel in het bos achter het huis klinkt 's nachts het geluid van een bel. Een meisje verdwijnt, en de hoofdpersoon gaat haar zoeken – een zoektocht die hem afvoert naar de wereld der metaforen, waar hij met zijn diepste angsten wordt geconfronteerd.

Deel 1 van de Napolitaanse romans. Lila en Elena groeien samen op in een volkswijk in het Napels van de jaren vijftig, een tijd waarin het ondenkbaar is dat meisjes hun tijd verspillen met leren.

De intelligente Lila moet van school om te gaan werken. Ze probeert aan haar milieu te ontsnappen door jong te trouwen. Haar beste vriendin Elena mag wél verder leren, maar beseft maar al te goed hoeveel slimmer Lila is. En mooier.

De geniale vriendin is de eerste van Ferrantes vier Napolitaanse romans, waarin zij vertelt over twee vrouwen en hun levenslange vriendschap, die even sterk om liefde als om rivaliteit draait. Ferrante vertelt met het verhaal van Lila en Elena ook het verhaal van een wijk, een stad en een land in een tijd vol veranderingen.

De Duits-joodse Peter Rashkin heeft de concentratiekampen van de Tweede Wereldoorlog overleefd, maar verloor er zijn hele familie. Na de oorlog ontvlucht hij Europa en probeert hij in Amerika een nieuw leven op te bouwen. Hij trouwt en krijgt met zijn vrouw June een dochter, maar onder de oppervlakte van zijn geslaagde nieuwe leven sluimeren de herinneringen aan alles wat hij moest achterlaten.

Terwijl Peter en zijn gezin te maken krijgen met de snelle veranderingen en spanningen van de naoorlogse jaren in Amerika, dringt het verleden, dat Peter liever zou vergeten, zich steeds meer op. Als hij zijn dierbaren niet nog eens wil verliezen, kan hij de zwaarst wegende herinnering van allemaal niet langer wegstoppen: die aan zijn verloren familie…

De zitting was in volle gang, maar Lucas stond op en liep de raadkamer uit. Soms weet een lijf beter wat te doen dan alle opgetelde rationaliteit. Hij stapte in zijn auto en zonder veel nadenken reed hij naar de brug, de brug waar elk jaar gemiddeld veertien mensen af sprongen.

‘Het beste wat we hebben’, deel één van een trilogie, gaat over Lucas en zijn zus Suzanne. Hij zit vast in een huwelijk en een baan als rechter die hij beide niet meer ziet zitten, en besluit zijn leven drastisch om te gooien: hij gaat aan een zelfmoordbrug wonen en praat er op springers in. En hij bezoekt zijn zus Suzanne, die in een psychiatrische instelling vecht met demonen uit haar jeugd.

'Het beste wat we hebben' is een boek over stoppen met almaar doorgaan en stil blijven staan, over de complexiteit van collectief oud zeer, over hoever de schaduwen van het verleden reiken, over afscheid durven nemen, over de schoonheid van echte soorten samen, over wat een mens kan doen in een wereld zoals die van nu.

De roman is het eerste deel van een trilogie waarin Griet Op de Beeck een voor haar erg belangrijke thematiek tot op het bot wil proberen uit te spitten. Drie boeken, perfect afzonderlijk te lezen indien gewenst, met drie perspectieven op eenzelfde problematiek, die telkens de ruimte krijgen. Omdat sommige dingen niet simpel te vertellen zijn…

Ditte Stein wordt geboren op de dag dat Nederland capituleert. Als het gezin Stein in 1943 bericht krijgt dat ze zich in kamp Vught moeten melden, besluiten ze onder te duiken - zonder Ditte. Ditte wordt meegenomen door de huishoudster, in de hoop dat de SD het kleine meisje met rust zal laten. Hun aangenomen dochter Lotte gaat wel mee.

Jaren later komt Lotte terug in het dorp waar ze opgroeide. Lotte beleeft het verleden opnieuw: de gelukkige jaren voor de oorlog, het onderduiken, maar bovenal het drama: Ditte die werd meegenomen. Een klein meisje van drie jaar, alleen naar de Schouwburg in Den Haag gebracht, met het eerstvolgende transport meegegaan naar Auschwitz en daar bij aankomst vergast. Een gebeurtenis die diepe, niet uit te wissen sporen heeft nagelaten in hun leven, niet alleen van verdriet, maar ook van schuld, onbegrip, haat en verwijdering.

Monument voor het driejarige Joodse meisje Ellie Frank. De feiten: Hartog en Jacoba Frank-van Dijk, wonend te Lienden, besluiten in 1943 om onder te duiken. Hun driejarig dochtertje Ellie laten ze achter bij Judith van de Berg, de huishoudster. Hun twaalfjarige pleegdochter Elisabeth Dasberg gaat wel met hen mee. Iedereen in de omgeving weet dat Ellie een Joods meisje is, maar Hartog en Jacoba hopen dat ze met rust gelaten zal worden omdat ze nog zo jong is en niet gezond.

Helaas. De burgemeester van Lienden, burgemeester Kamp, durft het niet aan om zijn mond over het Joodse meisje te houden en licht de SD in. Anderhalve week nadat Ellie bij Judith van de Berg gekomen is, wordt ze opgehaald en naar Den Haag gebracht. Vandaar naar Westerbork, waar ze met het eerstvolgende transport naar Auschwitz is gebracht. Daar is ze onmiddellijk na aankomst vergast.

'Andere tijden' maakte naar aanleiding van deze gebeurtenissen een indrukwekkende documentaire, getiteld 'De andere familie Frank'. Deze film is meer dan 700.000 maal gekeken en is nog steeds te zien. De persoonsnamen in 'Het meisje dat verdween' zijn fictief. De roman bevat foto´s en originele documenten.