De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Wim Alosery (1923) zwerft als kleine jongen door de straten van Kattenburg in Amsterdam om uit de handen van zijn drinkende stiefvader te blijven. Daar leert hij te overleven en ontwikkelt hij eigenschappen die tien jaar later zijn leven zullen redden.

Liggend op het dak van een rijdende trein ontvlucht hij de verplichte Arbeitseinsatz in Duitsland. Hij duikt onder bij een boer in West-Friesland en schuilt maandenlang in een kist onder de grond, tot hij bij een razzia wordt opgepakt. Na een verblijf in het beruchte Gestapo-hoofdkwartier in de Euterpestraat en het Huis van Bewaring aan de Weteringschans, wordt hij opgesloten in Kamp Amersfoort.

Na enkele weken gaat hij op transport naar een relatief onbekend concentratiekamp in Duitsland: Neuengamme, bij Hamburg. Hij weet te overleven door zijn inventiviteit, levenskracht en wat hij op Kattenburg leerde. Neuengamme is het kamp waar de meeste niet-Joodse Nederlanders worden vermoord. Maar niet door het gebruik van gaskamers. In het hoofdkamp en de Aussenlager, de buitenkampen, is het motto: Vernichtung durch Arbeit - vernietiging door arbeid. Wim wordt tewerkgesteld in Husum, bij het onmenselijk zware graafcommando voor antitankgrachten in Noord-Duitsland.

Enkele dagen voor de bevrijding komt hij na een gruwelijke tocht met zevenduizend medegevangenen op de luxe oceaanstomer Cap Arcona terecht, in de baai van Lübeck en op twee kilometer van de kust. De bevrijding is nabij. Terwijl de geallieerden het Duitse leger op de wal tot overgave dwingen voeren jachtvliegtuigen van de RAF bombardementen uit op de schepen die in de baai voor anker liggen. Drie daarvan, waaronder de Cap Arcona, worden vol getroffen. De gevangenen zitten benedendeks als ratten in de val.

Op wonderbaarlijke wijze weet Wim het inferno te ontvluchten. Totaal uitgeput bereikt hij de wal, aan de goede kant van de baai. Waldemar Nods, de vader van Sonny Boy, zit op hetzelfde schip. Ook hij weet te ontkomen, maar wordt op het strand alsnog door jongens van de Hitlerjugend vermoord. Wim heeft meer geluk. Met niet meer dan vierhonderd andere gevangenen overleeft hij één van de grootste scheepsrampen aller tijden.

Op 94-jarige leeftijd is Wim de laatste overlevende die dit nog kan navertellen. Daarvoor moet hij na de oorlog eerst afrekenen met zijn kampsyndroom. Dat lukt hem mede met de hulp van zijn vrouw.Hij wordt niet zuur, cynisch en haatdragend, maar omarmt tot op de dag van vandaag vol positivisme het leven, de liefde voor de mens en de vrijheid. Nu vertelt hij ons eindelijk zijn hele verhaal, als laatste overlevende van drie kampen en een scheepsramp met vier keer zoveel slachtoffers als bij de Titanic.

In de Maand van de Filosofie 2018 wordt gezocht naar de betekenis van 'verbeelding aan de macht'. Femke Halsema schreef het essay, waarin ze ingaat op de lastige verhouding tussen verbeelding en macht. Ze onderzoekt of verbeeldingsrijke vergezichten zich kunnen verzoenen met de politieke praxis.

Het utopisch denken van de jaren zestig belandde de afgelopen decennia in het verdomhoekje van grootheidswaan en totalitair verlangen. Maar de laatste jaren keren utopische vergezichten weer voorzichtig terug aan de horizon van de politiek. Femke Halsema laat in dit essay zien dat sinds de jaren tachtig de politiek technocratisch en repressief is geworden. Aan de hand van werk van filosofen als Richard Rorty en Hannah Arendt pleit ze vurig voor een terugkeer van idealisme, verbeelding en hoop in de politiek.

Femke Halsema (1966) is publicist, programmamaker en bestuurder. Van 1998 tot 2011 was ze Tweede Kamerlid voor GroenLinks en in de twee jaar daarna bijzonder hoogleraar in Tilburg en Utrecht. Ze is voorzitter van de Vereniging Gehandicapten zorg Nederland, de Weekblad Pers Groep en het Aidsfonds, en ze leidt de vierjaarlijkse evaluatie van de rechterlijke macht. De afgelopen jaren maakte ze de documentaireserie 'Seks en de Zonde', over de positie van vrouwen in de islam, bedacht ze de politieke dramaserie 'De Fractie' en schreef ze voor'De Correspondent en de Volkskrant. Met haar theatercollege over de Nederlandse identiteit reist ze door het land.

Van haar hand verscheen eerder 'Nergensland' (2017), 'Pluche' (2016), 'David en Goliath 2.0' (2012, oratie), 'Zoeken naar vrijheid' (2010) en 'Geluk!'(2008).

Hij was nooit een allemansvriend, maar is nog altijd razend populair. Dit boek vertelt Willems verhaal van een halve eeuw topvoetbal. Uit zijn mond, vanuit zijn visie.

Feilloos ontmantelt hij aannames en halve waarheden. Steeds opnieuw legt hij de vinger op de zere plek. Even kritisch als betrokken. En uit liefde voor het spel, dat hem zoveel heeft gegeven. Willem van Hanegem was niet alleen uniek als voetballer, ook zijn visie is even bijzonder als verrassend.

Geneeskunde is soms genezen, vaak verlichten, altijd troosten. Longarts Sander de Hosson laat zien hoe deze eeuwenoude uitspraak nog altijd geldt. Hij behandelt patiënten met een ongeneeslijke ziekte, bij wie de laatste levensfase is aangebroken. Samen met een team van zorgverleners streeft hij naar de beste kwaliteit van leven en sterven voor de patiënt.

'Slotcouplet' biedt een blik op een wereld vol dilemma’s, verdriet, compassie, liefde, écht contact en troost.

De Koreaanse boeddhistische monnik Sunim geeft les over verschillende levenskwesties, van liefde en vriendschap tot werk, levensdoelen en spiritualiteit. Zijn inzichten en adviezen helpen om in het moderne, drukke leven te zoeken naar rustpunten. Zo legt hij bijvoorbeeld uit hoe je mindful kunt omgaan met negatieve emoties als woede en jaloezie.

Haemin Sunim laat het belang zien van sterke relaties met anderen en benadrukt dat je vergevingsgezind en mild moet zijn tegenover jezelf.

'Dagelijks werk' is de literaire autobiografie van Renate Dorrestein. Met een mozaïek van opzienbarende teksten blikt ze terug op vijfenveertig jaar schrijven: over de lezer als bondgenoot, fatsoen, bewuste kinderloosheid, ouder worden en de ontdekking van de clitoris.

Dorrestein legt aldus de veranderende wereld, maar ook zichzelf en haar schrijverschap nietsontziend uit.

Van populair weblog naar New York Times-bestseller is dit hét boek voor zelfhulphaters! Stop met altijd maar positief zijn, en leer in plaats daarvan om te gaan met je tekortkomingen en de tegenslagen in het leven. Zodra je niet meer wegrent voor je angsten, fouten en onzekerheden maar de pijnlijke waarheid onder ogen durft te zien, vind je de moed en het zelfvertrouwen waar je in deze tijd zo'n behoefte aan hebt.

Mark Manson geeft je de tools om te kiezen waar jij om geeft, en dus ook waar je niet om geeft. Dat idee omarmen werkt bevrijdend. Humoristisch en vol goede grappen, maar bovenal ondersteund door wetenschappelijk onderzoek.

Honderdduizend jaar geleden waren er wel zes verschillende menssoorten. Nu is er maar één soort over, en dat zijn wij. Homo sapiens. Hoe komt het dat alleen wij zijn overgebleven? Hoe kwamen onze voorvaderen op het idee om steden en zelfs koninkrijken te stichten? Waarom gingen we in goden geloven, maar ook in natiestaten, en in bedrijven. Waarom vertrouwen we op geld, boeken en wetten? En hoe zal onze wereld er in de toekomst uitzien?

In 'Sapiens' neemt Yuval Noah Harari ons mee op een reis door de geschiedenis van de mensheid. Wie zijn we? Waar komen we vandaan? En hoe zijn we geworden wie we nu zijn? In zijn relaas laat Harari ons kennismaken met een raadselachtig fenomeen: de mens.

Bij goed voor jezelf zorgen denken we vaak aan veel bewegen en gezond eten, maar je zit pas écht lekker in je vel als je ook mentaal sterk bent. Wouter de Jong laat in 'Mindgym' zien hoe je in 12 weken je mentale conditie kunt verbeteren. Door wetenschappelijke inzichten af te wisselen met praktische oefeningen en dankzij anekdotes, rake citaten en interessante weetjes zal dit boek zelfs de meest nuchtere lezers onder ons aanspreken.

In de 'sportschool voor je geest' leer je:

• Hoe je met meer aandacht kunt leven
• Waarom streven naar geluk allesbehalve egoïstisch is
• Te willen wat je hebt
• Je relatie met vrienden en collega's te versterken
• Van je piekerdrift af te komen
• Positieve emoties langer vast te houden
• De edele kunst van het falen
• Meer gedaan te krijgen in minder tijd.

Wouter de Jong is een veelgevraagd spreker, trainer en consultant. Hij studeerde af in Nederlands recht en aansluitend volgde hij een opleiding aan de Amsterdamse toneelschool, waarna hij werkte als acteur (onder andere GTST en Villa Achterwerk). Hij volgde meerdere opleidingen tot compassie- en mindfulnesstrainer.

Maud Beucker Andreae is freelance journalist en schreef samen met De Jong dit boek. Ze publiceert onder meer in Het Financieele Dagblad, NRC Handelsblad, JAN Magazine en Margriet.

Toen Maarten 't Hart acht jaar oud was, hoorde hij 'Wohl mir, dass ich Jesum habe' uit cantate 147 in de befaamde pianobewerking van Myra Hess. Het was het mooiste wat hij ooit gehoord had.

Bach is zijn oudste, diepste, grootste liefde, meer nog zelfs dan Mozart. Dat is ook te danken aan het feit dat hij zich iedere dag aan de piano laaft aan de springlevende geest van dit onvergankelijke genie. In dit boek bespreekt hij een aantal biografische onduidelijkheden in het leven van Bach, probeert hij aan te tonen dat Bach rond 1730 in een crisis geraakte vanwege zijn huiselijke omstandigheden, geeft hij zijn visie op de cantates, de concerten, het Wohltemperierte Klavier, de andere klaviermuziek, de Matthäuspassion, de kamermuziek, en op de omvangrijke literatuur over het fenomeen Bach.

Wij leerden op school dat de literatuur pas volwassen werd aan het begin van de twintigste eeuw, toen James Joyce in dichtbedrukte pagina’s zonder komma’s of punten weergaf wat er door het hoofd van zijn hoofdpersoon omging.

Je vroeg je dan af, in de schoolbanken van het gymnasium: en de Grieken en Romeinen dan? Die moeten toch reuzeveel en uiterst diep hebben gedacht — de Grieken waren immers de uitvinders van de filosofie, en de Romeinen hadden, met Marcus Aurelius, zelfs een filosoof op de keizerstroon! Maar nee: de leraar Engels had gelijk. Wie in de antieke literatuur en beeldende kunst op zoek gaat naar beschrijvingen, weergaven of verbeeldingen van het denkproces, komt bedrogen uit. Nauwelijks alleenspraken in tragedie en epos, geen ‘Denkers’ als van Rodin, geen autobiografieën. En als het op filosofische teksten aankomt: vooral dialogen.

Hoe dat komt, en hoe Griekse en Romeinse schrijvers en kunstenaars dan wel met het motief van het ‘denken’ omgingen, onderzoekt David Rijser in een essay dat verschijnt ter gelegenheid van de Week van de Klassieken 2018. Hij gaat op zoek naar denkende mensen in literaire teksten door de Oudheid heen en probeert te achterhalen wat ze dachten, en wat ze over denken dachten.

Naar Odysseus die ‘tweeërlei overwoog, en dit scheen hem het beste te zijn’; naar Socrates die verstijfd in een portiek staat, omdat hij ‘iets uit moet denken’. Naar de onuitgesproken wanhoop van Medea en Dido. Naar het ‘denkatorium’ waarmee de komediedichter Aristophanes denkers belachelijk maakte. Naar ongeschoren en ongewassen beroepspeinzers in het Romeinse keizerrijk. En naar kerkvader Augustinus, die pas rond 400 na Christus een literaire vorm voor het innerlijke gesprek uitvond.

De biografie van Gordon gaat over zijn roerige jeugd in Amsterdam-Noord tot aan de glamourvilla's in Het Gooi, van marktkoopman naar de zegereeksen met De Toppers in de ArenA. Over de zoektocht naar liefde en geluk, over drank, drugs, seks en de keerzijde van roem.

In 'Gordon: Biografie van een entertainer' vertelt hij openhartig over zijn leven in en buiten de spotlights. Een intiem, geestig en soms wrang zelfportret van een man met vele gezichten.

Volgens de Japanse traditie heeft iedereen een ikigai, een reden van bestaan. Het is één van de geheimen van een lang, tevreden en gezond leven, zoals de inwoners van Okinawa het leiden. Op dit Japanse eiland wonen meer gezonde en actieve honderdjarigen dan waar ook ter wereld.

Sommige mensen hebben hun ikigai al gevonden, maar velen zijn er nog steeds naar op zoek. De auteurs vertrokken naar Okinawa en interviewden honderden inwoners om te ontdekken wat volgens hen het geheim is voor een optimistisch en gezond leven. Zo is een populaire Japanse uitspraak 'Hara hachi bu', wat betekent ‘eet tot je voor tachtig procent vol zit’, dat is veel gezonder voor je lichaam. Ook hebben ze een moai, een groep mensen met dezelfde interesses die altijd voor je klaarstaan. En wat ze aanraden: ga nooit met pensioen, maar blijf altijd een doel hebben waarvoor je je bed uit komt.

García en Miralles kregen inzicht in wat de Japanners eten, hoe ze bewegen, werken en omgaan met anderen. En hoe het vinden van je ikigai betekenis geeft aan je leven en je laat zien hoe je honderd jaar in topvorm kunt leven. Dit boek helpt je om je eigen ikigai te vinden en vertelt over de Japanse filosofie die zorgt voor een gezond lichaam, geest en ziel.

Vertaler: Jacqueline Visscher.

Nadat schrijver Henk van Straten uit zijn huwelijk was gestapt woonde hij twee jaar lang in ‘het tussenhuisje’, een knullige, smalle afsplitsing van een bestaande woning, in Eindhoven. De benauwde behuizing staat symbool voor deze verkrampte episode tussen het leven dat hij achter zich had gelaten en het leven dat nog moest beginnen. Zijn huurbaas, tevens zijn buurman, wist niet dat er ook twee zoons waren, ‘want anders had ik wel in het huurcontract laten opnemen dat ik geen kinderen over de vloer wil.’

Zo begint een verwarrende periode van eenzaamheid, paniek, hartklachten, slaappillen, Duvels, vrouwen, broodschrijven en alleenstaand vaderschap. Van Straten neemt ons mee in een woest-emotionele rit langs alle haltes van zijn zoektocht: hij gaat skateboarden, kickboksen, doet mee aan yahuasca-ceremonies, publiceert een roman, wordt in zijn neus gebeten door de schoonvader van een van zijn beste vrienden, verliest zich in BDSM, koopt een vleesetende plant en vervolgens een hagedis.

Dit klinkt misschien behoorlijk rock-’n-roll, maar niets is minder waar: Van Straten schrijft met de compassie, tederheid, subtiliteit, wijsheid, humor en liefde die we van hem gewend zijn.

'Berichten uit het tussenhuisje' is een spiegelboek van 'Wij zeggen hier niet halfbroer', het boek over zijn jeugd. De zoon is vader geworden.'

Brené Brown heeft wereldwijd een gesprek op gang gebracht over de onderwerpen die zin geven aan ons leven: moed, kwetsbaarheid, liefde, verbondenheid, schaamte en empathie. In haar nieuwe boek herdefinieert Brené Brown wat het betekent om er werkelijk bij te horen in een tijd van toenemende polarisatie: het vereist dat we volledig in onszelf geloven en alleen durven te staan wanneer dat nodig is.

Met haar kenmerkende mix van onderzoek, verhalen en eerlijkheid duikt Brené in dit belangrijke onderwerp en geeft ze ons de moed die we nodig hebben om de weg naar onszelf en elkaar terug te vinden.

In 'Doe en denk als een kat' laat Stéphane Garnier op een vrolijke manier zien wat wij van katten kunnen leren. Maakt een kat zich druk om haar pensioen? Of doet ze werk dat ze eigenlijk niet leuk vindt? Nee, poezen zijn vrij, kalm, wijs, elegant, trots en onafhankelijk.

In dit boek lees je hoe wij ons die bewonderenswaardige kattenkwaliteiten eigen kunnen maken. Hoe we stress de kop kunnen indrukken, ons charisma kunnen vergroten en belangrijke zaken naar onze hand kunnen zetten.

Stéphane Garnier heeft ongeveer veertig kwaliteiten ontdekt die onlosmakelijk met de kat verbonden zijn, maar die heel goed toe te passen in het dagelijkse leven van de mens. Doe en denk als een kat en word een levenslustig, stressvrij, trots en charismatisch iemand.

In dit boek vind je 250 gekke, grappige, unieke, maar soms ook heel serieuze opdrachten die je samen met je geliefde gedaan moet hebben. Of jullie nu pas een week of al jaren samen door het leven gaan, dankzij dit boek zullen jullie elkaar nog beter leren kennen, zullen jullie spannende avonturen beleven en met een beetje geluk laat het zelfs al jullie dromen uitkomen.

Laat geheime briefjes voor elkaar achter tussen de melkproducten in de supermarkt, herbeleef jullie eerste date, duw elkaar op de schommel en laat matching (plak)tattoo's zetten. Het zijn maar enkele onderwerpen uit de lijst met 250 ideeën die jullie leven zal verrijken en jullie relatie nog sterker zal maken. Met ruimte om jullie meest zeemzoeterige of grappige foto's op te kleven! Met extra pagina's voor jullie eigen romantische bucketlist.

Als je vijftig wordt, is je blik opeens gericht naar de andere kant; die van 'de ouderen’. In de vorige eeuw was dat een spookbeeld. De kinderen waren het huis uit, je man zag je niet meer staan, je had geen baan en geen uitgebreide schare vriendinnen. Niet voor niets raakten vrouwen tijdens de overgang massaal in een midlifecrisis of depressie.

Als je nu vijftig wordt, ziet de toekomst er heel anders uit: de zeventigplussers om ons heen staan middenin het leven. Ze genieten met volle teugen van hun vrijheid. Ze zijn verlost van de zorg voor hun kinderen en verlost van bewijsdrift. Ze gebruiken botox, hebben talloze bezigheden, een groot sociaal netwerk, en nemen een nieuwe knie als dat nodig is.

Barbara van Beukering (journalist, oud-hoofdredacteur van o.a. Het Parool) gaat in 'Kruip nooit achter een geranium' op zoek naar de eerste generatie vrouwen die oud wordt zonder het te zijn. Ze houdt zichzelf en haar rolmodellen van de huidige generatie zeventigers een spiegel voor: hoe is de vrouw van boven de vijftig veranderd in de afgelopen honderd jaar? En hoe kun je met die kennis een leuk (én gezond, sociaal, geestig, geliefd, slim en mooi) oud mens worden?

Met zijn kenmerkende vermenging van wetenschap, geschiedenis en filosofie onderzoekt Harari de dromen en nachtmerries van de eenentwintigste eeuw – van onsterfelijkheid tot kunstmatig leven.

Hij stelt fundamentele vragen: Waar gaan we naartoe? Hoe beschermen we onze kwetsbare wereld tegen onze eigen verwoestende krachten? En als we in staat zijn door technologische vooruitgang ons lichaam en onze geest te verbeteren, wat gebeurt er dan met de mensen die zich niet laten upgraden? Wat voor sociale gevolgen zal deze tweedeling hebben?

>p>Volgens Harari is het essentieel om meer te begrijpen van de technologische revoluties om ons heen, anders hebben we geen invloed op de koers van onze toekomst. Dit is de volgende stap in onze evolutie. Dit is Homo Deus. Met een voorwoord van Bas Heijne.

In 'Nooit meer te druk' gebruikt Tony Crabbe nieuw psychologisch onderzoek om een van de grote problemen van het moderne leven aan te pakken: we hebben het te druk.

Al 100.000 mensen gingen je met dit boek voor in de zoektocht naar een opgeruimder leven. Onze inbox en to-dolijst puilen uit en een enorme hoeveelheid mensen verwacht dingen van ons. Maar geloven dat je het altijd druk hebt omdat je zoveel te doen hebt, is onjuist en vooral zinloos. Drukte is een natuurlijke reactie op een overvolle wereld, maar het is niet de enige reactie.

Dit is geen timemanagementboek; Tony Crabbe biedt heldere strategieën voor een opgeruimd hoofd en leven.