De officiële lijst
met bestverkochte boeken

‘Ik word wakker, doe een plas, sta op en denk: Verrek, het moest andersom.’ Of, zoals Finkers ooit al zei: ‘De leukste grappen zijn de grappen die niet zijn bedacht, maar ja, bedenk die maar eens.’ In oneliners als deze, maar ook in verzen als: ‘Ik zit voor het raam, ik fluister zacht haar naam: Veldhuis,’ wordt bij Finkers het ongerijmde geloofwaardiger dan het gezond verstand, dat immers al genoeg ellende veroorzaakt.

Zijn wijsheden worden evenveel geciteerd in het café als op filosofencongressen. Finkers op papier is plezier waar je lach- en denkrimpels van krijgt. In deze bundel zijn de overzichtswerken ''De cursus ‘omgaan met teleurstellingen’ gaat wederom niet door' en 'Poëzie, zo moeilijk nie' samengebracht.

'Rinkeldekink' van Martine Bijl gaat over de hersenbloeding die zij kreeg in september 2015.

Na haar langdurige herstel in een revalidatieoord, waar zij vrijwel alles opnieuw moest leren, bracht ze nog enkele maanden door in een ziekenhuis, waar ze behandeld werd voor depressie. Haar taalvermogen bleef onaangetast.

Over therapeuten, over welzijnstaal, de valklas en de ergotherapie, over angsten en wanen, over hoe het voelt als iemand anders in je brein is gekropen en daar de boel dreigt over te nemen schrijft ze eerlijk, met wrange humor, zonder opsmuk en daardoor indrukwekkend.

Bron: Atlas | Contact

Na de plotselinge dood van hun vader komen Maia en haar zussen bij elkaar in hun ouderlijk huis, een prachtig landhuis aan het Meer van Genève. De zussen werden als baby door Pa Salt geadopteerd en krijgen na zijn dood allemaal een brief met een mysterieuze verwijzing naar hun afkomst.

Maia's verleden brengt haar naar Rio de Janeiro. Daar aangekomen probeert ze met de weinige aanwijzingen die ze heeft haar achtergrond te ontrafelen. Het voert haar tachtig jaar terug in de tijd, naar de bouw van het wereldberoemde Christus de Verlosser-beeld én de glamour van de jaren twintig in Parijs. Slaagt zij erin haar ware identiteit te achterhalen?

De zeven zussen is het eerste deel uit een zevendelige serie over liefde, verlies en de zoektocht naar wie je werkelijk bent.

Ally D'Aplièses zeilvakantie is bijna ten einde als ze bericht krijgt over de plotselinge dood van haar vader. Zo snel ze kan vliegt ze naar huis om samen met haar zussen hun vaders testament te openen. Voor ieder van hen is er een brief met een mysterieuze opdracht: ze moeten op zoek naar hun ware afkomst.

Na een traumatische ervaring op zee keert Ally kort daarna de zeilwereld de rug toe en besluit haar vaders opdracht uit te voeren. Het voert haar naar Noorwegen, naar de onbekende zangeres Anna Landvik, die honderd jaar eerder als eerste het stuk 'Peer Gynt' van Grieg opvoerde. Hoe meer Ally over haar verleden te weten komt, hoe meer vragen er ontstaan. Wat probeert haar vader haar duidelijk te maken? En wie was hij echt?

DWDD 'Boek van de maand' september 2019.

Op zijn negenenvijftigste heeft schilder Maris Coppoolse een overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam. De internationale pers schrijft erover, het publiek stroomt toe. Maris staat op het toppunt van zijn roem.

In de coverstory van een weekblad wordt de bron van zijn obsessieve werk blootgelegd: een misdaad die hij op zijn veertiende beging. Niemand in zijn omgeving is hiervan op de hoogte. Zijn vrienden en bekenden zijn geschokt. Alles begon in een zwart geteerde schuur op een eiland.

Dit is het verhaal van een leven dat door één enkele, catastrofale gebeurtenis wordt getekend. Maris Coppoolse heeft ‘levenslang’. We zien hem als kunstenaar in Amsterdam en New York en kijken diep in zijn huwelijk met de levenslustige en avontuurlijke, maar ook door schuld getekende Fran, dat dreigt vast te lopen. Door de coverstory herleeft zijn jeugd en vooral die zondagmiddag op het eiland toen hij meeging naar een boerenschuur en niet mee had moeten gaan.

'Zwarte schuur' van Oek de Jong is een roman over leven met trauma en de verwerking ervan, over de vrouwen die Maris in de loop der jaren confronteren met zichzelf en over de kracht van een grote liefde.

De schrijver neemt zijn intrek in het illustere maar in verval geraakte Grand Hotel Europa om te overdenken waar het is misgegaan met Clio, op wie hij in Genua verliefd is geworden en met wie hij in Venetië is gaan wonen. Hij reconstrueert het meeslepende verhaal van liefde in tijden van massatoerisme, van hun reizen naar Malta, Palmaria, Portovenere en de Cinque Terre en hun spannende zoektocht naar het laatste schilderij van Caravaggio.

Intussen vat hij een fascinatie op voor de mysteries van Grand Hotel Europa en raakt hij steeds meer betrokken bij het wedervaren van de memorabele personages die het bevolken en die uit een eleganter tijdperk lijken te stammen, terwijl de globalisering ook op die schijnbaar in de tijd gestolde plek om zich heen begint te grijpen.

In Grand Hotel Europa schrijft Pfeijffer over het oude continent, waar zoveel verleden is dat er voor toekomst geen plek meer is en waar het meest reële toekomstperspectief geboden wordt door de exploitatie van dat verleden in de vorm van toerisme.

Star D'Aplièse staat op een keerpunt in haar leven. Na de dood van haar vader, heeft ook zij net als haar zussen, de opdracht gekregen op zoek te gaan naar haar afkomst. Er is alleen één ding dat haar tegenhoudt: haar zusje CeCe, waar ze alles mee deelt.

Als ze uiteindelijk met lichte tegenzin naar Londen vertrekt, gaat een nieuwe wereld voor haar open. Daar ontdekt Star het bestaan Flore MacNichol, een onafhankelijke, geëmancipeerde vrouw die honderd jaar geleden leefde en die na haar jeugd op het Engelse platteland naar het bruisende Londen vertrok. Ze maakte daar kennis met nieuwe idealen en tradities en vond de ruimte om haar identiteit te ontplooien.

Zal Star in Londen eenzelfde transformatie doormaken en eindelijk uit de schaduw van haar zusje kunnen stappen?

Lise weet het niet zo goed, hoe leven gaat. Niet als ze vijftien is, maar evenmin als late twintiger. Ze vindt nochtans dat ze eigenlijk geen reden tot klagen heeft, zoals de meeste mensen die proberen sterk te zijn en het goed te doen. Dus zij gaat door, en probeert diegene te worden die ze denkt te moeten zijn.

'Let op mijn woorden' is een roman over hoe de start van ons bestaan onontkoombaar het vervolg bepaalt, zelfs als dat een blinde vlek blijft. Over families die de rangen sluiten. Over morsige liefde en echte connectie. Over de onontkoombaarheid van verlies en het belang van blijven zoeken. Over de angst om te dromen en een diep verlangen naar beter dat misschien wel bestaat voor wie weigert op te geven. Misschien. Een verhaal dat alles blootlegt, behalve dat wat je verwacht.

Griet Op de Beeck is sinds haar gelauwerde debuutroman 'Vele hemels boven de zevende' (2013) niet meer weg te denken uit de Nederlandse en Vlaamse letteren. Haar werk is verfilmd, bewerkt voor toneel en vertaald in negen talen.' Let op mijn woorden' is haar vierde roman.

CeCe heeft altijd het gevoel gehad dat ze nergens echt bij hoorde. De dood van haar vader is een keerpunt in haar leven. Nu haar zusje Star, met wie ze altijd heel close was, een nieuw leven opbouwt met haar geliefde, voelt ze zich helemaal alleen.

Wanhopig verlaat CeCe Londen in een poging haar verleden te ontrafelen. De enige aanwijzing die ze heeft is een zwart-witfoto en de naam van een vrouw die honderd jaar eerder in Australië leefde. Via de prachtige stranden van het Thaise Krabi reist CeCe naar de ruwe vlaktes van Australië. Zal ze daar in de wildernis eindelijk haar geluk vinden? 

Parel is het vierde deel uit de zevendelige serie over liefde, verlies en de zoektocht naar wie je werkelijk bent.

Na de dood van haar vader vertrekt Tiggy D'Aplièse naar de afgelegen bossen van Schotland om daar te doen wat ze het liefste doet: werken met dieren. Ze komt terecht op het landgoed van de intrigerende maar moeilijk te doorgronden Charlie Kinnaird.

Op het landgoed leert Tiggy de oude Chilly kennen, die haar vertelt dat ze een speciale gave heeft en dat het lot bepaald heeft dat hij haar op het pad van haar verleden zal brengen. Hij stuurt haar naar het Spaanse Granada om daar het spoor van de zigeunergemeenschap van Sacromonte te volgen. Wat is haar connectie met de fenomenale flamencodanseres La Candela?

Langzaamaan ontrafelt Tiggy haar exotische maar gecompliceerde verleden. Tegelijkertijd krijgt ze kans haar eigen bijzondere gave steeds verder te ontwikkelen. Maar wanneer het lot een onverwachte wending neemt, zal ze moeten beslissen of ze in Granada blijft, of teruggaat naar Kinnaird, en Charlie...

De zestiger Simon Leyland heeft te horen gekregen dat hij nog maar kort te leven heeft. Hij verkoopt de uitgeverij in Triëst die hij na de dood van zijn vrouw ruim tien jaar heeft geleid, en vertrekt naar Londen. Daar is hij volwassen geworden, daar is hij ooit begonnen als vertaler, daar heeft hij zijn vrouw leren kennen en met haar twee kinderen gekregen. Daar heeft hij ook een huis geërfd van een oom.

Hij neemt de tijd om de brieven te herlezen die hij het afgelopen decennium aan zijn overleden vrouw heeft geschreven om te ontdekken wie hij geworden is. Het zijn schitterende brieven over liefde, verlangen, eenzaamheid en de kracht van de taal die in hun leven zo'n belangrijke rol heeft gespeeld. En al neemt zijn lot toch nog een onverwachte wending, hij laat zich er niet door van de wijs brengen. Uiteindelijk is Simon Leyland, net als de hoofdpersoon van de roman waaraan hij begint, een gelouterd mens.

'De erfgenamen' van Ildefonso Falcones is het vervolg op de bestseller 'De kathedraal van de zee', maar is volledig los daarvan te lezen. Vrijheid en de ongewisse strijd om het bestaan zijn de hoofdthema’s in dit boek.

Rond 1400 wordt de stad Barcelona steeds machtiger door de bloeiende handel en scheepvaart. Tegelijk wint de kerk aan invloed en is er voortdurend strijd tussen zowel edelen en koningen van de verschillende rijken, als tussen die edelen en koningen onderling.

Tegen die achtergrond vertelt Ildefonso Falcones het avontuurlijke verhaal over twee vrienden. Bernat, de zoon van Arnau (uit 'De kathedraal van de zee'), begint als kaperkapitein; zijn vriend Hugo werkt noodgedwongen voor de aartsvijand van Arnau. Hun leven staat steeds op z’n kop door liefdesperikelen, intriges en machtswisselingen in Catalonië. Is hun vriendschap tegen dit alles bestand?

Ildefonso Falcones komt uit Barcelona. Zijn historische romans wonnen verschillende literaire prijzen in Spanje en werden internationale bestsellers. 'De kathedraal van de zee' is verfilmd als historische dramaserie, en ook de verfilming van 'De erfgenamen' is in voorbereiding.

Zomer, jaren tachtig. Oscar en Louise, broer en zus, zijn opgegroeid op een vervallen landgoed nabij een dorp dat uit twee delen bestaat: een gereformeerd en een Moluks deel, waarvan de leden elkaar met achterdocht bezien.

Oscar, in zijn voorlaatste schooljaar, kijkt uit naar het moment waarop hij net als zijn zus kan gaan studeren en de verstikkende saaiheid van de streek achter zich kan laten. Louise komt terug uit haar studiestad en vraagt zich af of afstand ten aanzien van haar geboorteplek en opvoeding haar de juiste inzichten heeft verschaft.

'Pastorale' gaat over een eerste, onmogelijke en onhandige verliefdheid. Over een poging het geluk van je vroegste kindertijd terug te vinden. Over de vraag waar je je woede laat als het land dat je als knil-militair hebt gediend je wegstopt in een voormalig concentratiekamp. En uiteindelijk handelt' Pastorale' over geworteld zijn, en wat te doen als die wortels rot blijken.

Een man mijmert op de top van een duin over zichzelf in de schaduw van de gebeurtenissen van de afgelopen week en voelt zich daardoor nogal alleen. Het is een van de 52 columns waar dit boek zijn ironische titel aan ontleent.

'Lonely at the top' is het jaarlijkse overzicht van Youp van ’t Hek, al decennia de best gelezen columnist van NRC Handelsblad. En misschien wel van heel Nederland. Youp praat, schreeuwt, fluistert, lacht, huilt en schuurt iedere week over de actualiteit. Daarmee maakt hij veel mensen iedere zaterdagochtend aan het lachen en ook een groot deel van ons land bitter en boos. En met beide reacties is Youp tevreden. Dik tevreden zelfs.

Java, 1850. Isah groeit op in de kraton, het vorstenverblijf in Djokja. Haar levensloop lijkt daarmee vast te staan. Maar de eigenzinnige, jonge vrouw weet te ontsnappen aan de traditionele standenmaatschappij. Ze wordt huishoudster én minnares van een Hollandse officier en schenkt hem twee dochters. Wanneer hij hen verlaat, moet ze grote offers brengen om haar kinderen te zien opgroeien. Uiteindelijk beseft Isah dat ze haar eigen afkomst niet kan en ook niet wil verloochenen.

Op een julidag in 1650 wordt Geertje Dircx door het vroedschap van Amsterdam aangehouden, in een koets getrokken en voor twaalf jaar opgesloten in het spinhuis van Gouda. Van een proces is geen sprake: ze wordt monddood gemaakt. Haar geliefde Rembrandt van Rijn heeft daartoe opdracht gegeven. Vanuit het spinhuis blikt Geertje Dircx terug op haar leven. Ze is van eenvoudige komaf, wordt jong weduwe, maar weet zich te redden door als kindermeisje voor een welgestelde familie in Hoorn te werken. Als die betrekking eindigt, gaat ze naar Amsterdam en treedt ze in dienst bij Rembrandt van Rijn. Hij zoekt een kindermeisje voor zijn zoon Titus, omdat zijn vrouw Saskia ernstig ziek is. Na Saskia's dood bestiert Geertje al snel het hele huishouden, zorgt voor Titus en voor de eenzame Rembrandt. Jarenlang leven ze als een getrouwd paar, en Rembrandt geeft haar de sieraden uit Saskia's erfenis. Maar op een gegeven moment blijkt zijn liefde voor Geertje niets meer waard. Geertje laat het er niet bij zitten en klaagt de beroemde schilder aan.

Simone van der Vlugt over Schilderslief: 'Het valt me op dat in het herdenkingsjaar van Rembrandt zijn liefdesrelatie en conflict met Geertje Dircx nergens ter sprake komen. Alsof men het daar liever niet over heeft, omdat het een heel ander licht op Rembrandt werpt. Maar ik vind het vooral belangrijk dat er eerherstel voor Geertje komt.'

Binnen de grenzen van de voormalige Verenigde Staten heeft een christelijke beweging de macht gegrepen. In deze nieuwe Republiek Gilead dient eenieder naar de letter van het Oude Testament te leven. Vanfred, de vertelster, behoort tot de nieuwe klasse der ‘Dienstmaagden’, die slechts één doel heeft: zich voort te planten. Alleen ’s nachts in haar sobere kamer is ze vrij om zich over te geven aan haar illegale herinneringen: het lezen van boeken, haar eigen naam, het nu irrelevant geworden begrip ‘liefde’.

In een sobere stijl, die afwisselend koele observatie, ontroering, wanhoop, hartstocht en wrange humor reflecteert, legt Vanfred het zwarte hart bloot dat schuilgaat achter de kalme façade van een reactionair establishment. Een regime dat bepaalde stemmingen in onze maatschappij tot een even logische als huiveringwekkende conclusie doordrijft: is dat een futuristisch schrikbeeld, of de ware nabije toekomst van Amerika?

‘Het verhaal van de dienstmaagd’ verscheen in 2017 als een tiendelige tv-serie, met in de hoofdrollen Elisabeth Moss, Samira Wiley en Joseph Fiennes. De serie won vijf Emmy’s. In 2018 werd het tweede seizoen uitgezonden.

Jules Deelder schreef zijn vroegste verhalen meer dan een halve eeuw geleden en net als de meester zelf zijn ze onverminderd swingend, modern en veelzijdig. Eerder verschenen al bloemlezingen waarin de muziek en de lach leidend waren. Nu is daar HARDGIN, een woordvondst van Deelder zelf, dat tegelijk de titel is van het openingsverhaal, dat hij speciaal voor deze bloemlezing schreef. HARDGIN vangt het duistere deel van het schrijverschap, dat begint bij de beklemmend lege zondagse straten van Deelders vroege jeugd. Steeds ook voert hij de lezer terug naar de Tweede Wereldoorlog, maar met evenveel lichtvoetigheid naar het mekka van de popcultuur en van de drank en drugs. ‘Die nacht was het gitaarwonder bij mij te gast. Eerst rookten we op een tot zelfmoord nodende tweepersoonskamer met verlaagd plafond in Hotel Centraal nog een paar stevige joints, waarop het plafond een stuk lager kwam te hangen.’ HARDGIN brengt de lezer dicht bij de kern van het schrijverschap van J.A. Deelder.

Wanneer haar zestien jaar oudere zus, uitgehongerd en uitgedroogd, van de trap valt en sterft, doet dat als een vonk de woede van de schrijfster ontbranden. De dood van Henne Vuur, ooit haar 'schaduwmoeder', dwingt haar een gruwelijk en angstwekkend verleden onder ogen te zien.

Als een aanklager en chroniqueur tekent ze dat verleden op in een boek vol verhalen: over vader Holbein, die ontwerper, tovenaar, wetenschapper, gesjeesd seminarist en god was van een persoonlijke, labyrintische wereld; over Libby en Toddiewoddie, haar andere zussen, met wie ze als heksen wraak kan nemen in hun eigen Walpurgisnacht en kan lachen tot de verlossing volgt; over hun leven vol verpletterende indrukken, lichamelijke onbegrensdheid, misbruik, geweld, schoonheid en pijn.

Vallen is als vliegen is een in de werkelijkheid gewortelde roman over het almaar groter wordende, pijnlijke verleden. 

De nieuwe roman van Graeme Simsion (Het Rosie Project), Het beste van Adam Sharp, is een geweldig verhaal over liefde, muziek en in het reine komen met het verleden.
Na twintig jaar krijgt veertiger Adam Sharp, getrouwd en tevreden, uit het niets een bericht van zijn Eerste Echte Liefde. Samen hadden ze een fantastische tijd - hij speelde piano in een bar, zij zong - tot Adams tijd in Australië erop zat en hij terugkeerde naar Engeland. Overvallen door nostalgie en vragen - wat als hij wél had gekozen voor haar? - beantwoordt Adam het bericht. Is er een tweede leven voor zijn eerste liefde?